Naar inhoud springen

2C-I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
2C-I
Structuurformule en molecuulmodel
2C-I
2C-I
Algemeen
Molecuulformule C10H14O2NI
IUPAC-naam 2-(4-jood-2,5-dimethoxyfenyl)-1-amino-ethaan
Andere namen 2,5-dimethoxy-4-joodfenethylamine
Molmassa 307,13 g/mol
CAS-nummer 69587-11-7
PubChem 10267191
Wikidata Q209255
Vergelijkbaar met 2C-B
Fysische eigenschappen
Smeltpunt 246 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2,5-dimethoxy-4-joodfenethylamine is een vrij nieuwe drug, beter bekend als 2C-I. Het is een synthetisch psychedelicum, dat pas sinds 2000 relatief gemakkelijk verkrijgbaar is. 2C-I wordt meestal oraal ingenomen, veelal in handmatig gevulde capsules. 2C-I werd uitgevonden door Alexander Shulgin en verwierf bekendheid door Shulgins boek PiHKAL.

De effecten van 2C-I zijn vergelijkbaar met 2C-B en andere psychedelica, maar vaak ietwat stimulerender en met een warm emotionele rand eraan. De effecten houden zo'n 5 tot 10 uur aan. De dosering verschilt per persoon, maar begint ruwweg bij 10 mg.

  • Licht merkbaar: 2-5 mg
  • Lichte trip: 5-15 mg
  • Normale trip: 15-25 mg
  • Sterke/zeer sterke trip: 20-30 mg

In Nederland is het middel verboden. Het staat op lijst I van de opiumwet.[1]

  • (en) 2C-I - Erowid.org
  1. Opiumwet, lijst I. wetten.overheid.nl.
Zie de categorie 2C-I van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.