Naar inhoud springen

Fumagilline

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Klever (overleg | bijdragen) op 7 okt 2009 om 11:53. (weesgeneesmiddel [en helaas ook weesartikel :( ])
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Sjabloon:Geneesmiddel


Fumagilline (INN) is een antibioticum dat geproduceerd wordt door de schimmel Aspergillus fumigatus. Het werd begin jaren 1950 door de Upjohn Company geïntroduceerd[1].

Toepassingen en potentiële toepassingen

Nosema-infecties van bijen

Fumagilline werd aanvankelijk gebruikt om infecties door de schimmel Nosema apis bij de honingbij te bestrijden[2]. Het wordt voor deze toepassing verkocht onder de merknaam Fumidil B; dit is het bicyclohexylammoniumzout van fumagilline. Chemische bestrijding is evenwel niet meer toegelaten in een aantal landen waaronder België en Nederland.

Amoebiasis

Fumagilline is ook een amoebicide en is bij mensen gebruikt voor de behandeling van intestinale amoebiasis (infectie door Entamoeba histolytica)[1][3].

Microsporidiose

Fumagillin is werkzaam tegen microsporidia-infecties bij mensen[4]. Inwendige microsporidia-infecties komen vaak voor en kunnen fataal zijn bij AIDS-patiënten. Sanofi-Aventis heeft van de Europese Commissie de aanwijzing bekomen van fumagilline als weesgeneesmiddel voor de behandeling van diarree bij inwendige microsporidia-infectie in volwassen patiënten met HIV-infectie[5][6]. De merknaam van Sanofi-Aventis is Flisint.

Angiogeneseremmer

Fumagilline en synthetische afgeleide verbindingen van fumagilline zouden ook als angiogeneseremmer bij de behandeling van kanker kunnen functioneren[7]. Zij blokkeren het enzym methionine aminopeptidase 2 (MetAP-2) en remmen zo de vorming van nieuwe bloedvaten.

Antimalariamiddel

Fumagilline en fumagillinederivaten zijn ook potentiële antimalariamiddelen. Ze blijken bij in vitro- en in vivo-proeven op de malariaparasiet Plasmodium falciparum ook het enzym MetAP-2 te blokkeren, en zo de groei van de malariaparasiet te remmen[8][9].


  1. a b M.C. McCowen, M.E. Callender en J.F. Lawlis, Jr. "Fumagillin (H-3), a new antibiotic with amebicidal properties." Science, Vol. 113 (1951), blz. 202-203
  2. Katznelson H, Jamieson CA. "Control of Nosema disease of honey-bees with fumagillin." Science, Vol. 115 (1952), blz. 70-71.
  3. Killough JH, Magill GB, Smith RC. "The treatment of amebiasis with fumagillin." Science, Vol. 115 (1952), blz. 71-72
  4. Jean-Michel Molina et al., "Fumagillin Treatment of Intestinal Microsporidiosis". New England Journal of Medicine Vol. 346 Nr. 25 (2002), 1963-1969
  5. Beschikking van 4 februari 2002
  6. Public Summary (EMEA, 29 mei 2007)
  7. Hyung-Jung Pyun et al. "Investigation of novel fumagillin analogues as angiogenesis inhibitors". Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters, Vol. 14 Nr. 1 (2004) blz. 91-94. DOI:doi:10.1016/j.bmcl.2003.10.008
  8. Xiaochun Chen et al. "Fumagillin and Fumarranol Interact with P. falciparum Methionine Aminopeptidase 2 and Inhibit Malaria Parasite Growth In Vitro and In Vivo". Chemistry & Biology, Vol. 16 Nr. 2 (2009) blz. 193-202. DOI:10.1016/j.chembiol.2009.01.006
  9. Christopher Arico-Muendel et al. "Antiparasitic activities of novel, orally available fumagillin analogs". Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters Vol. 19 Nr. 17 (2009), blz. 5128-5131 DOI:doi:10.1016/j.bmcl.2009.07.029