Urban V.

Urban V., eegentlich Guillaume de Grimoard (* 1310 up Château Grisac (Gévaudan), Gemeend Le Pont-de-Montvert, Frankriek; † 19. Dezember 1370 in Avignon, Frankriek), resideer van 1362 bit to sien Dood an' 19. Dezember 1370 as Paapst vun de kathoolsch Kark in Avignon. He weer de vöretzte Paapst in Avignon.

De Benediktiner Urban lehr as Dokter vun dat Karkenrecht in Montpellier un Avignon un weer Benediktinerprior vun Chirac, Legat in Neapel, af 1352 Abt vun Saint-Germain d’Auxerre un af 1361 Abt vun Saint-Victor in Marseille. Up sien Weg torüch vun Neapel, wohen he as päpstlich Gesandter schickt wurrn weer, wurr he in Avignon an' 28. September 1362 as Nahfolger vun Innozenz VI. to'n Paapst wählt.

As Paapst weer he en streng Vörgesetter, de den Pomp un Luxus vun de Kardinäle aflehnen, erhebliche Reformen in de Justizverwalten dörführen dee un en upslooten Förderer vun de Gelehrsamkeit weer. In' Henblick up sien Charakter stunn he wiet över sien Vörgänger. As ok all Paapst Benedikt XII. hett Urban jeden Nepotismus aflehnt. Petrarca hett sien Wahl bejubelt. Urban gung mit Macht gegen de Missstände in sien Umgeven un binnerhalv vun de Kark vör.

Wiels sien Pontifikats flamm de krüüztooglerisch Iefer mit de Expeditschoon vun Peter von Lusignan, König vun Zypern, en letzt Mal up. De Krüüztoog wurr vun den Kardinal-Legaten Peter de Salignac de Thomas begleit. Mit en Heer vun Marodeuren hett König Peter dat ahnungsloos Alexandria överfallen un hett dann an' 11. Oktober 1365 innommen. Dorbi keem dat to en bispeelloos Mordorgie, ofschons dat Sultanat vun de Mamelucken all siet lang Tieden in Freeden mit de Christen leven dee. Ok harr dat Zypern nie bedroht (kiek Krüüztoog gegen Alexandria). Dordör urr de Kultur vun Alexandria kumplett zerstört as all de Kultur vun de Stadt Konstantinopel 1204 vernicht wurr. De König vun Zypern un de Kardinal-Legat hebbt ahn Hart tokeeken, as neben dat riesig Plünnergoot wiet över fievdusend Christen, Jöden un Moslems verschleppt un verslavt wurrn. Dat Abendland hett disse Verbreeken ignoreert un Paapst Urban hett disse Untat sogor noch bejubelt.

En besünner Markmal vun de Herrschap vun Urban V. weer dat Bemühen, dat Paapstdom in Italien weer hertostellen un sien dor mächtig wurrn Rivalen to ünnerdrücken. 1363 hett he Bernabò Visconti ut de Kark rutschmeeten un hett en Krüüztoog gegen hüm un sien Verwandten, „de Rööver vun karklich Besitt“, in ganz Italien anordnet. In dat folgen Johr hull he dat aber för notwennig, den Bann weer uptoheeven, um den Freeden weer torüch to kriegen. Dat besett Land gung torüch in den Besitt vun den Paapst, de dorför den Bann gegen Visconti upheeven un hüm 500.000 Florin betallen dee.

1364 sünd in Avignon persönlich herkommen de Kaiser Karl IV., de Dichter Giovanni Boccaccio as Gesandter vun de Stadt Florenz, de hillige Birgitta von Schweden un Petrarca. De veer Persönlichkeiten hebbt dat Imperium, de italieensch Kultur un de Kark repräsenteert. Se hebbt den Paapst indringlich bedrängt, dat he weer nah Rom torüchkehren sull. Dat sull aber noch dree Johr düern bit to sien Intoog in de Ewige Stadt dauern. In Begleitung vun den düütschen Kaiser hett Urban an’ 16. Oktober 1367 de Stadt Rom betreeden. He wurr dor vun Kardinal Albornoz begrööt, de sien veerteihnjohrig Arbeit as Befreeder un Gesettgever vun den Karkenstaat afslooten harr. Kört dorup is de Kardinal storven. In Rom hett de Paapst de Ehefru vun Kaiser Karl, Elisabeth von Pommern, to Kaiserin kröönt.

An’ 21. Oktober 1369 hett de Vatikan den byzantienschen Kaiser Johannes V. begrööt. Kaiser Johannes wull to’n Katholizismus övertreeden un dormit dat abendländisch Schisma beenden. Dormit wull de byzantiensch Kaiser för sien vun’ Islam inkreisten Staat militärisch Hülp erwirken. Kien Angehöriger vun den byzantienschen Klerus hett sück hüm anslooten. Paapst Urban hett woll meent, en „Union“ vun de Karken henkreegen to hemm, doch dat weer nich so. För den unglückelken byzantienschen Kaiser weer de Reis nah Rom en Reis ahn Spood. Militärisch Hülp kreeg he nich un hett weekenlang in en venetiaanschen Schuldtoorn seeten. An’ Enn’ muss de Kaiser noch in dat Gefolge vun Sultan Murad I. Militärdeenst leisten.

De Grünnen vun de Universität Wien wurr vun Paapst Urban bestätigt. He hett ok dormit anfungen, dat zerstörte Rom weer uptobauen.

Nich fähig, de Todringlichkeit vun de franzöösch Kardinäle langer wat gegentosetten, is Urban V. an’ 5. September 1370 vun Corneto ut per Schipp weer nah Avignon trucken. Weder de Drohungen vun de hillig Birgitta von Schweden noch de Vörstellungen vun Petrarca hemm hüm bi sien Plaan hinnert. An’ 24. September keem he in Avignon an un is dor man blots wenig Maand later an’ 19. Dezember storven. Sien Nahfolger weer Paapst Gregor XI.

Paapst Urban V. wurr 1870 vun Papst Pius IX. seligspraken.

• Georg Kreuzer: Urban V.. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 19, Bautz, Nordhausen 2001, ISBN 3-88309-089-1, Sp. 1459–1461.
• Hans Kühner: Urban V. In: Hans Kühner: Lexikon der Päpste. Kirchengeschichte, Weltgeschichte, Zeitgeschichte. Von Petrus bis heute. Aktualiseert Lizenzutgaav. Fourier, Wiesbaden 1991, ISBN 3-925037-59-4.
• Georg Schmidt: Der historische Wert der vierzehn alten Biographien des Papstes Urban V. (1362–1370). R. Nischkowsky, Breslau 1907 (Dissertatschoon, Breslau, Universität), Digitalisat.

Urban V.. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• DNB-Katalog
• Indrag to Urban V. up catholic-hierarchy.org (engelsch)