Pergi ke kandungan

Pengaturcaraan logik

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Pengaturcaraan logik merupakan paradigma dalam pengaturcaraan komputer di mana ia merupakan penyelesaian logik kepada penyataan-penyataan yang diisytiharkan, dan dalam logik di mana sesuatu algoritma digunakan untuk penyelesaian logik secara mesin.

Ia berasaskan penggunaan penyatuan (yang berasaskan resolusi) ke atas subset kepada logik predikat, klausa Horn, untuk menggelintar 'ruang bukti'.

Bahasa pengaturcaraan logik yang terkenal ialah Prolog.

Klausa Horn

[sunting | sunting sumber]

Satu kepala sahaja:
A(x1, x2,…, xk) ← B1(…),B2(…),…,Bn(…).

Gelintaran dipacu sasaran bagi penyelesaian suatu sistem logik, menggunakan reductio ad absurdum menerusi modus tollens.

Penyatuan

[sunting | sunting sumber]

Penggantian-penggantian pembolehubah yang paling umum supaya 2 ungkapan kalkulus predikat padan.


Jika anda melihat rencana yang menggunakan templat {{tunas}} ini, gantikanlah dengan templat tunas yang lebih spesifik.