Ekonomi Djibouti

Ekonomi Djibouti
Ekonomi Djibouti
	Pemandangan daerah tengah Djibouti
Mata wang	Franc Djibouti (DJF)
Tahun fiskal	Tahun kalendar
Pertubuhan perdagangan	AL, AU, CEN-SAD, IGAD
Perangkaan
KDNK	▲ $3.725 bilion (nominal, 2022); ▲ $6.619 bilion (PPP, 2022);
Pertumbuhan KDNK	8.4% (2018) 7.5% (2019e); 1.3% (2020f) 9.2% (2021f);
KDNK per kapita	▲ $3.666 (nominal, 2022); ▲ $6.619 (PPP, 2022);
KDNK mengikut sektor	Pertanian: 2.8%; Industri: 21.0%; Perkhidmatan: 76.1%; (anggaran 2017);
Inflasi (CPI)	0.148% (2018)
Populasi; dibawah garis kemiskinan	23%
Tenaga buruh	294,600 (anggaran 2012)
Tenaga buruh mengikut pekerjaan	Pertanian: 10%; Industri: 21.2%; Perkhidmatan: 75.7%;
Pengangguran	40% (anggaran 2017)
Industri utama	Tenusu, Memancing, Garam, Pembinaan, Perlombongan
Ked. Kemudahan Menjalankan Perniagaan	▼ ke-112 (sederhana, 2020)
Dagangan antarabangsa
Eksport	$155.5 juta (anggaran 2017)
Barangan yang dieksport	Eksport semula, Sorok dan kulit, Kopi, Logam buruk
Rakan dagangan eksport utama	Habsyah 38.8%; Somalia 17.1%; Qatar 9.1%; Brazil 8.9%; Yaman 4.9%; Amerika Syarikat 4.6%; (anggaran 2017);
Import	$1.172 bilion (anggaran 2017)
Barangan yang diimport	Jentera dan Peralatan, Bahan Makanan, Minuman, Bahan Kimia, Produk petroleum, Barangan Pengguna
Rakan dagangan import utama	Republik Rakyat China 42%; Arab Saudi 14%; India 4%; Indonesia 6%; Oman 3%;
Kewangan awam
Hutang awam	85% (anggaran 2017)
Hasil negara	$615 juta
Perbelanjaan	$860 juta
	Semua nilai kecuali dinyatakan sebaliknya, adalah dalam Dolar Amerika Syarikat (AS$ 1 = RM 3.4551)
	sunting Lihat pendokumenan templat ini

Ekonomi Djibouti sebahagian besarnya diperoleh daripada lokasi strategiknya di Laut Merah. Djibouti kebanyakannya tandus, dengan sedikit pembangunan dalam sektor pertanian dan perindustrian. Negara ini mempunyai iklim yang teruk, tenaga buruh yang sebahagian besarnya tidak mahir, dan sumber semula jadi yang terhad. Aset ekonomi terpenting negara ialah lokasinya yang strategik, menghubungkan Laut Merah dan Teluk Aden. Oleh itu, ekonomi Djibouti dikuasai oleh sektor perkhidmatan, menyediakan perkhidmatan sebagai pelabuhan transit untuk rantau ini dan sebagai pusat pemindahan dan pengisian bahan api antarabangsa.

Dari 1991 hingga 1994, Djibouti mengalami perang saudara yang membawa kesan buruk kepada ekonomi. Sejak itu, negara telah mendapat manfaat daripada kestabilan politik. Dalam beberapa tahun kebelakangan ini, Djibouti telah menyaksikan peningkatan ketara dalam kestabilan makroekonomi, dengan keluaran dalam negara kasar tahunannya bertambah baik pada purata lebih 3 peratus sejak 2003. Ini berlaku selepas sedekad pertumbuhan negatif atau rendah dan dikaitkan dengan pelarasan fiskal yang bertujuan untuk menambah baik pembiayaan awam, pembaharuan dalam pengurusan pelabuhan dan pelaburan asing.

Rujukan

^ ^a ^b ^c ^d ^e "World Economic Outlook Database, October 2019". IMF.org. Tabung Kewangan Antarabangsa. Dicapai pada 3 November 2019.
^ Rabah, Arezki; Daniel, Lederman; Amani, Abou Harb; Nelly, El-Mallakh; Yuting, Fan; Asif, Islam; Ha, Nguyen; Marwane, Zouaidi (9 April 2020). "Middle East and North Africa Economic Update, April 2020 : How Transparency Can Help the Middle East and North Africa". openknowledge.worldbank.org. Bank Dunia: 10. Dicapai pada 10 April 2020.
^ "Ease of Doing Business in Djibouti". Doingbusiness.org. Dicapai pada 24 Januari 2017.
^ "Export Partners of Djibouti". The World Factbook. 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 13 Jun 2007. Dicapai pada 11 Mei 2015.
^ "Economy of Djibouti". 2014.

Pautan luar

Ekonomi Djibouti di Curlie
Djibouti latest trade data on ITC Trade Map
Richard Labelle, "Djibouti ICT strategy and action plan", 28 Mei 2003
African Development Bank, "Djibouti: Results-based country strategy paper, 2007-2010", Oktober 2007
Le système informel de transferts de fonds et le mécanisme automatique du Currency Board : complémentarité ou antagonisme ? Le cas des transferts des hawalas à Djibouti

Pertubuhan Perdagangan Dunia (WTO)

Afrika Selatan • Albania • Amerika Syarikat • Angola • Antigua dan Barbuda • Arab Saudi • Argentina • Armenia • Australia • Bahrain • Bangladesh • Barbados • Bekas Republik Macedonia Yugoslavia (FYROM) •

Belanda (untuk Kemaharajaan di Eropah dan Antilles Belanda) • Belize • Benin • Bolivia • Botswana • Brazil • Brunei • Burkina Faso • Burundi • Cameroon • Chad • Chile • Colombia • Costa Rica • Cote d'Ivoire • Croatia • Cuba • Djibouti • Dominica • Ecuador • El Salvador • Emiriah Arab Bersatu • Fiji • Filipina • Gabon • Gambia • Georgia • Ghana • Grenada • Guatemala • Guinea • Guinea Bissau • Guyana • Haiti • Honduras • Hong Kong • Iceland • India • Indonesia • Palestin • Jamaica • Jepun • Jordan • Kanada • Kemboja • Kenya • Kepulauan Solomon • Komuniti Eropah¹ • Korea, Selatan • Kuwait • Kyrgyztan • Lesotho • Liechtenstein • Lubnan • Macau • Madagascar • Maghribi • Malawi • Malaysia • Maldives • Mali • Mauritania • Mauritius • Mesir • Mexico • Moldova • Mongolia • Mozambique • Myanmar • Namibia • Nepal • New Zealand • Nicaragua • Niger • Nigeria • Norway • Oman • Pakistan • Panama • Papua New Guinea • Paraguay • Peru • Republik Afrika Tengah • Republik Demokratik Congo • Congo • Republik Dominika • China • Qatar • Rwanda • Santa Kitts dan Nevis • Santa Lucia • Santa Vincent & Grenadines • Senegal • Sierra Leone • Singapura • Sri Lanka • Suriname • Swaziland • Switzerland • Tanzania • Thailand • Togo • Trinidad dan Tobago • Tunisia • Turki • Uganda • Uruguay • Venezuela • Vietnam • Wilayah Kastam Berasingan Taiwan, Penghu, Kinmen, dan Matsu • Zambia • Zimbabwe

¹ Kesemua 27 ahli negara Kesatuan Eropah juga merupakan ahli-ahli WTO pada diri sendiri:
Austria • Belgium • Bulgaria • Cyprus • Denmark • Estonia • Finland • Greece • Hungary • Ireland • Itali • Jerman • Latvia • Lithuania • Luxembourg • Malta • Perancis • Poland • Portugal • Republik Czech • Romania • Sepanyol • Slovakia • Slovenia • Sweden • United Kingdom

[IMFWEODJ-1] "World Economic Outlook Database, October 2019". IMF.org. Tabung Kewangan Antarabangsa. Dicapai pada 3 November 2019.

[2] Rabah, Arezki; Daniel, Lederman; Amani, Abou Harb; Nelly, El-Mallakh; Yuting, Fan; Asif, Islam; Ha, Nguyen; Marwane, Zouaidi (9 April 2020). "Middle East and North Africa Economic Update, April 2020 : How Transparency Can Help the Middle East and North Africa". openknowledge.worldbank.org. Bank Dunia: 10. Dicapai pada 10 April 2020.

[3] "Ease of Doing Business in Djibouti". Doingbusiness.org. Dicapai pada 24 Januari 2017.

[4] "Export Partners of Djibouti". The World Factbook. 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 13 Jun 2007. Dicapai pada 11 Mei 2015.

[5] "Economy of Djibouti". 2014.

[1]

l b s Ekonomi Afrika
Negara berdaulat	Afrika Selatan Algeria Angola Benin Botswana Burkina Faso Burundi Cameroon Chad Comoros Djibouti Eritrea Eswatini Gabon Gambia Ghana Guinea Guinea-Bissau Guinea Khatulistiwa Habsyah Ivory Coast Kenya Lesotho Liberia Libya Madagaskar Malawi Mali Mauritania Mauritius Maghribi Mesir Mozambique Namibia Niger Nigeria Republik Afrika Tengah Republik Congo Republik Demokratik Congo Rwanda São Tomé dan Príncipe Senegal Seychelles Sierra Leone Somalia Sudan Sudan Selatan Tanjung Verde Tanzania Togo Tunisia Uganda Zambia Zimbabwe
Negara dengan pengiktirafan terhad	Republik Demokratik Arab Sahrawi Somaliland
Wilayah tanggungan dan wilayah lain	Kepulauan Canary / Ceuta / Melilla (Sepanyol) Madeira (Portugal) Mayotte / Réunion (Perancis) Saint Helena / Pulau Ascension / Tristan da Cunha (United Kingdom)