Никола Шоп

Никола Шоп ( Nikola Šop), (19 август 1904 година Јајце - 2 јануари 1982 година Загреб) бил поет босански и југословенски^[1].

Неговото дело осветлува првенствено осамени ентериери, „светла осаменост“ во кој тој го живеел својот замислен поетски свет, повеќе од самата религиозност, која спонтано зрачи од нивните песни како природна состојба на умот и свеста.

Шоп е модерен христијанин кој за човештвото ги надминува догмите; со наивна љубезност, како отец Марко Крнета од расказот на Иво Андриќ, Шоп му ги упатувал своите стихови на Исус со пријатна човечка непосредност, како интимни пораки до пријател што е еднаков на него, кој со него споделува добро и зло. Христос според Шоп е целосен човек, кој се одрекува од божествената моќ за да ги облагороде човечките срца со сопственото смирение и добрина^[2]..

Поетски збирки на Шоп „Песни на сиромашен син“ (1926), „Исус и мојата сенка“ (1934), „Од раните до доцните петли“ (1939) и „На доцна трпеза“ (1943), и не помалку чудесните , бајковита, поетската проза „Мистериозна Прела“ (1943), со својата внатрешна софистицираност на религиозното чувство, се издига до космички височини, што ќе ги инспирира неговите збирки „Куќи во вселената“ (1957) и „Австралија“ (1961). Во поезијата на Шоп, религиозноста достигна космичка димензија прку која ја открива естетската вредност.

Поет полн со изненадувања и противречности, Шоп со своето дело давал таква текстура што овозможувала разни варијации.

На кривулестиот пат можешел да се лиши од сè, освен зачуденост,а можешл да ги изнервира научниците, систематичарите, догматичарите, скептиците и циниците, но никогаш читателит кој биле приврзан за лиризмот, и чистиот поетски израз Астрален и световен, внимателен и чувствителен, пагански весел и филантропски сентиментален, Шоп поминал низ неколку фази, избирајќи разни симболи, секогаш варирајќи го подеднакво автентичниот мотив на модерниот дел. Тој бил непоколеблив меѓу најинтересните хрватски поети^[3].

Збирки поезија:

• „Песни на сиромашен син“ (1926)
• „Исус и мојата сенка“ (1934)
• „Од раните до доцните петли“ (1939)
• „На крајот на масата“ (1943)
• „Мистериозна Прела“ (1943)
• „Куќи во вселената“ (1957)
• „Астралии“ (1961)

• 1970: Награда Владимир Назор за животно дело