Лице в лице (филм)

„Лице в лице“ (хрватски: Licem u lice) – југословенски филм од 1963 година, во режија на Бранко Бауер. Главните улоги ги толкуваат: Илија Џувалековски, Владимир Поповиќ, Хусеин Чокиќ, Милан Срдоч, Борис Дворник и Божидарка Фрајт. Ова е еден од првите југословенски политички ангажирани филмови во кои се зборува за неправилностите во тогашното општество. Поради тоа, некои филмски критичари го поздравиле како пресвртна точка во југословенската кинематографија и како предвесник на подоцнежнито црн бран. На Пулскиот филмски фестивал, филмот освоил „Златна арена“ за најдобар филм и за режија, како и наградата на публиката, „Елен“.^[1]

Во едно градежно претпријатие се одржува партиски состанок на кој се разгледува случајот на работникот Милун (го игра Чокиќ) кој се побунил против неколку сомнителни одлуки на директорот (го игра Џувалековски), неговиот поранешен воен другар. Состанокот е закажен врз основа на анонимно писмо кое пристигнало во комитетот на партијата, а во кое се посочуваат лошата состојба во претпријатието, влошените меѓучовечки односи и неправилностите во поделбата на становите. Состанокот трае до доцна во ноќта и тогаш директорот почнува да размислува да поднесе оставка, гледајќи дека неговиот збор не може да биде последен...

Оваа статија филм е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. п р у