Колеж на витлеемските младенци

Колеж на витлеемските младенци — приказна од раскажувањето за Христовото рождество во Евангелието по Матеј (2:16–18), опишувајќи како Ирод Велики, царот на Јудеја, наредил да се погубат сите машки деца на возраст до две години во Витлеем и неговата околина.^[1] Иако современото истражување не наоѓа докази за овој настан надвор од раскажувањето на Матеј, тоа е во согласност со историски немилосрдната природа на Ирод.^[2][3]

Во второто поглавје од Евангелието по Матеј, приказната околу раѓањето на Исус во Витлеем се расплетува со посетата на мудреците од исток — честопати нарекувани и како светите тројца мудреци. Набљудувајќи нова ѕвезда на небото, овие мудреци ја протолкувале како небесен знак за раѓањето на царот. Тие отпатувале до Ерусалим, главниот град на Јудеја, и побарале упатство од царот Ирод за тоа каде да му оддадат почит на новородениот цар.

Вознемирен од изгледите за можен соперник, Ирод се посоветувал со првосвештениците и книжевниците, кои, повикувајќи се на пророштво, го утврдиле Витлеем како родно место на Месијата. Витлеем, Давидовиот град, имал длабоко значење, бидејќи Бог му ветил на Давид дека неговите потомци ќе царуваат вечно (2. Цар. 7:16). Матеј ја нагласува оваа врска, следејќи ја лозата на Исус до Давид преку Јосиф во родословието претставено претходно (Матеј 1:1–17) и цитирајќи го пророкот Михеј (Михеј 5:2).

Глумејќи почит, Ирод им наредил на мудреците да го најдат детето па да му известат, под изговор дека сака да му оддаде почит на новородениот цар. Водени од ѕвездата, мудреците пристигнале во Витлеем, каде го нашле младенецот Исус. Тие му се поклониле и му принеле дарови: злато, темјан и миро. Меѓутоа, откако во сон биле предупредени за вистинските намери на Ирод — да го убие детето — тие се вратиле дома по друг пат, избегнувајќи го Ерусалим.

За разлика од Евангелието по Лука, кое се сосредоточува на раѓањето на Исус, Матеј ги нагласува настаните што следеле. Јосиф, предупреден од ангел во сон, побегнал со Марија и Исус во Египет за да го избегне гневот на Ирод (Матеј 2:13–15). Кога Ирод сфатил дека мудреците го надитриле, се налутил. Во обид да ја отстрани воочената закана, тој наредил колеж на сите машки деца на возраст до две години во Витлеем и неговата околина, врз основа на временската рамка што тој внимателно ја пресметал од мудреците:

Тогаш Ирод, кога виде дека мудреците го измамиле, се разгневи и испрати луѓе да ги убијат сите младенци во Витлеем и неговата околина, кои беа на возраст од две години и помали, според времето што го научил од мудреците.

—Мт. 2:16

По ова, Матеј се повикува на пророштвото на Еремија, толкувајќи го неговото исполнување во колежот:

Тогаш се исполни реченото на пророкот Еремија: „Глас се чу во Рама, плач и голема жалост, Рахила плаче за своите деца и не сака да се утеши, зашто веќе ги нема.

—Мт. 2:17–18

Ова пророштво, извлечено од Еремија 31:15, предизвикува длабока тага, иако неговиот првичен контекст, исто така, зборува за надеж и обновување во следните стихови — спротивно на тагата во приказната на Матеј.

„Колеж на витлеемските младенци“ на Ризницата ?

• Колеж на витлеемските младенци (англиски)