Прејди на содржината

Здравко Кузмановиќ

Од Википедија — слободната енциклопедија
Здравко Кузмановиќ во 2012 година

Здравко Кузмановиќ (роден на 22 септември 1987 година) е српски фудбалер кој настапува како дефанзивен или централен играч за врска. Последен пат настапувал за екипата на ФК Базел.[1] Тој ја претставувал репрезентацијта на Србија на Светското првенство во фудбал во 2010 година.

Почетокот на животот

[уреди | уреди извор]

Здравко Кузмановиќ е роден во Тун, Швајцарија во семејство на босански Срби иселеници (неговиот татко потекнувал од едно мало село наречено Скугриќ во близината на градот Модрича, Босна и Херцеговина, СФР Југославија). Кузмановиќ ја продолжил семејната традиција бидејќи и неговиот татко Љубо и неговиот дедо се занимавале со фудбал. Татко му настапувал за нисколигашки клубови во Босна и Херцеговина како што бил ФК Звијезда од Градачац, каде ја започнал својата фудбалска кариера.[2] Љубо, таткото на Кузмановиќ, настапувал професионално во Берлин, а пред да ја заврши кариерата настапувал во екипата на ФК Тун од Швајцарија. Подоцна тој останал таму и да живее.

Клупска кариера

[уреди | уреди извор]

Базел

[уреди | уреди извор]

Здравко Кузмановиќ ја започнал својата професионална кариера во екипата на Базел, а претходно пред да се пресели во Базел бил во академијата на Диренаст и на екипата на Јанг Бојс. Бил промовиран во првиот тим во сезоната 2005-06, а настапувал и за Базел II. Во 1 Лига истата таа сезона Кузмановиќ ги постигнал своите први голови за составот на Базел и тоа во второт�� коло од Купот на Швајцарија, во победата од 6:1 над составот на БСЦ Олд Бојс.[3] Кузмановиќ подоцна постигнал уште два гола во сезоната. По неговиот добар настап, тој бил пријавен од УЕФА како еден од најталентираните млади играчи во Европа и бил награден со швајцарската награда Златен играч за сезоната во 2006 година.

Сезоната 2006–07 започнала добро за Кузмановиќ. Тој се наметнал во првиот тим и го постигнал својот прв лигашки гол во сезоната на 13 август 2006 година, во победата од 4:1 над екипата на Тун.[4] До првата половина од сезоната 2006-07, Кузмановиќ имал одиграно дваесет и осум натпревари и постигнато пет гола во сите типови на натпреварувања.

Фиорентина

[уреди | уреди извор]

На почетокот на 2007 година, екипата на Палермо му пристапила на Кузмановиќ, и запонала преговори но истите со популарните Розови одеднаш прекинале. На 30 јануари 2007 година, на 19-годишна возраст, тој потпишал договор со важност од 4 години и половина со екипата на АЦФ Фиорентина, веднаш откако дознал дека нејзиниот играч од средниот ред Марко Донадел ќе отсуствувал од терените околу два месеци поради повреда на потколеницата.[5] Овој потег станал контроверзен откако претседателот на екипата на Палермо, Маурицио Зампарини и спортскиот директор Рино Фоши ја обвиниле екипата на Фиорентина за „недолично однесување“ опишувајќи го нивниот фудбалски директор Панталео Корвино со терминот „шакал“.[6] Како одговор на сето тоа, Корвино изјавил „подобро шакал отколку пилешко месо“ пред да ја потврди исправноста на своите постапки.[7] Во интервју за официјалната веб-страница на клубот една години подоцна, Здравко Кузмановиќ објаснил како всушност пропаднал неговиот трансфер во екипата на Палермо.[8]

Здравко Кузмановиќ во Фиорентина

Откако бил на резервната клупа на поголемиот дел од натпреварите, тој го одиграл својот прв натпревар во Серија А за екипата на Фиорентина на 4 март 2007 година во победата од 5:1 против составот на Торино.[9] Во првата половина од сезоната во Фиорентина, Кузмановиќ одиграл уште само три натпревари.

Во својата прва целосна сезона во екипата на Фиорентина, Кузмановиќ успеал да се наметне во првиот тим, а потоа на 17 февруари 2008 година го постигнал својот прв гол за клубот против составот на Катанија.[10] Во нокаут фазата од сезоната во Купот на УЕФА и тоа на првиот натпревар од четвртфиналето против составот на Евертон, Кузмановиќ го постигнал својот прв европски гол во победата од 2:0.[11] На возвратниот натпревар екипата на Евертон успеала да го израмни резултатот од првиот натпревар и победила со резултат од 2:0. Натпреварот заминал во продолженија, а по нив и во пенал серијата. Екипата на Фиорентина успеала да победи со резултат од 4:2.[12] Здравко Кузмановиќ ја завршил сезоната 2007-08 со 48 одиграни натпревари и постигнати два гола во сите видови на натпреварувања.

Наредната сезона, на 14 октомври 2008 година, Кузмановиќ потпишал нов договор со клубот во кој стоело дека ќе биде задржан до 2013 година.[13] Кузмановиќ ја завршил сезоната 2008-09, со вкупно четириесет и еден одигран натпревар и два постигнати голови во сите натпреварувања.

За време на неговиот престој во клубот, тој станал интегрален и незаменлив првотимец на Фиорентина, одигрувајќи над 70 натпревари во Серија А и настапувајќи на успешните клупските европски натпреварувања.

Штутгарт

[уреди | уреди извор]

На 31 август 2009 година на крајниот рок за трансфер, Кузмановиќ потпишал четиригодишен договор со екипата на Штутгарт вреден 7 милиони фунти.[14][15]

На 12 септември 2009 година, тој го одиграл својот прв натпревар за составот на Штутгарт, играјќи само 22 минути, во поразот со резултат од 3:1 од екипата на Хамбург.[16] Кузмановиќ, својот прв натпревар во Лигата на шампионите за екипата на Штутгарт го имал на 20 октомври 2009 година во поразот од 1:3 на домашен терен од екипата на Севиља.[17] Својот прв гол во Лигата на шампионите го постигнал на 2 ноември 2009 година на возвратниот натпревар кога составот на Севиља и екипата на Штутгарт одиграле нерешено со резултат од 1:1.[18] Не многу подоцна, на 21 ноември 2009 година, Кузмановиќ го постигнал својот прв гол за екипата на Штутгарт во нерешениот натпревар од 1:1 против составот на Херта. На истиот тој натпревар, Кузмановиќ бил исклучен од игра.[19] Здравко Кузмановиќ се наметнал во стартните единаесет играчи, преземајќи му го првото тимско место на соиграчот Томас Хицлчпергер.[20] До крајот на сезоната тој одиграл вкупно 34 натпревари и постигнал 5 голови и покрај здобиената повреда.[21]

Кузмановиќ се загрева за време на тренинг во екипата на ВфБ Штутгарт во месец август 2010 година.

Здравко Кузмановиќ успеал да го врати своето првотимско место и добро да ја започне сезоната 2010-11 кога го постигнал својот прв гол на 18 септември 2010 година, во победата од дури 7:0 над составот на Борусија од Менхенгладбах.[22] Настапот на Кузмановиќ набрзо привлекол интерес од Клубови од Серија А, но тој ги отфрлил гласините за напуштање на екипата на Штутгарт, инсистирајќи дека е среќен што останува во Штутгарт.[23] На возвратни��т натпревар од осминафиналето во Лигата на Европа против екипата на Бенфика, Кузмановиќ добил директен црвен картон во судиското надополнување. Екипата на Штутгард и по втор пат го загубил натпреварот од истиот противник и така испаднал од натпреварувањето во Лигата на Европа за таа сезона.[24] Во сезоната 2010-11 Кузмановиќ одиграл четириесет и седум натпревари и постигнал 11 голови во сите видови на натпреварувања.

Во сезоната 2011-12, шпекулациите за трансфер за потписот на Кузмановиќ продолжиле. Понудата на англискит тим Челзи била одбиена, а таа изнесувала 23 милиони фунти.[25] Кузмановиќ ја започнал сезоната со седум натпревари по ред, и еден постигнат гол, на 10 септември 2011 година кога екипата на Штутгарт со резултат од 3:0 го победила тимот на Хановер 96.[26] По тие натпревари ја здобил повредата на тетивата поради која морал да отсуствува два натпревари.[27] Подоцна во средината на октомври се вратил на терените [28] и веднаш на 22 октомври 2011 година постигнал гол на нерешениот натпревар со резултат од 2:2 против екипата на Нирнберг.[29] Кузмановиќ ја завршил сезоната 2011–12 со дваесет и девет одиграни натпревари и притоа постигнувајќи шест голови во сите видови на натпреварувања.

Во сезоната 2012-13, тој поретко се појавувал на натпреварите откако претрпел повреда поради скинат мускул на бутот од десната нога.[30] На 24 септември 2012 година, било објавено дека Кузмановиќ очекува да го напушти клубот на крајот на сезоната 2012-13, откако направил разговор за неговиот договор со клубот.[31] Подоцна тој поретко настапувал на својата позиција, но и поретко бил и како стартер во тимот. Во месец декември 2012 година односите на Кузмановиќ со клубот се влошиле. Тие не се поправиле и откако пропаднале разговорите за продолжување на договорот.[32]

Интернационале - Интер од Милано

[уреди | уреди извор]

На 31 јануари 2013 година, Кузмановиќ се преселил во италијанскиот прволигаш Интернационале (Интер) за непозната сума на пари.[33]

Здравко Кузмановиќ својот прв натпревар за екипата на Интер го имал на 3 февруари 2013 година. На тој ист натпревар успеал да го постигне и единствениот гол на натпреварот за екипата на Интер. Неговиот тим загубил со резултат од 3:1 од составот на АС Сиена.[34] Кузмановиќ продолжил да се наметнува за да биде дел од првиот тим. Одиграл вкупно 13 натпревари за клубот.

Сепак, во сезоната 2013-14, под новото раководство на Валтер Мазари, Кузмановиќ бил многу ретко распоредуван во првиот тим. Тој натпреварите најчесто ги минувал на клупата за резервни играчи[35] или во делот од повредени.[36] Во тој период имал само 15 одиграни натпревари. Поради недостаток за можности за настапи во првиот тим, Кузмановиќ го привлекол вниманието од екипата на Рома, но сепак останал во клубот, изјавувајќи дека е среќен во него.[37]

Подоцна во текот на сезоната 2014–15 Роберто Манчини бил ангажиран како нов тренер на екипата на Интер и под негово раководство, Кузмановиќ почесто настапувал.[35] Тој одиграл важна улога во двата натпревари од квалификациското коло за Лига Европа кога овозможил две асистенции на двата натпревари против составот на Стјарнан.[38][39] Дури на 29 октомври 2014 година го одиграл својот прв првенствен натпревар за сезоната 2014–15 и веднаш имал асистенција при единствениот гол на натпреварот, во победата од 1:0 над составот на Сампдорија.[40] Иако бил ставен во месец јануари на списокот за позајмени играчи, тој бил отстранет по затворањето на периодот за трансфери.[41] Подоцна тој се здобил со повреда која го оддалечила надвор од терените еден месец.[42] Ја завршил сезоната 2014–15 со дваесет и пет одиграни натпревари и еден постигнат гол.

Во пресрет на сезоната 2015-16, иднината на Кузмановиќ во составот на Интер била неизвесна откако бил поврзан со трансфер во клубовите од Серија А,[43] но и со екипата на Ватфорд.[44]

Враќање во ФК Базел

[уреди | уреди извор]

Првата сезона

[уреди | уреди извор]

На 30 јуни 2015 година, Здравко Кузмановиќ се вратил во екипата на ФК Базел и потпишал договор со важност од 5 години.[45] По враќањето во составот на Базел, по речиси осум години, Кузмановиќ изјавил дека сака да остане во екипата на Базел до крајот на кариерата.[46] По објавувањето дека Матиас Делгадо нема да биде повеќе капитен на клубот, Кузмановиќ бил назначен за заменик капитен на соиграчот Марек Суши.[47]

Здравко Кузмановиќ својот прв натпревар во екипата на Базел го имал против екипата на Вадуц кога влегол како замена за соиграчот Делгадо во 63 минута. Неговиот тим победил со резултат од 2:1.[48] Кузмановиќ на 12 август 2015 година, се здобил со повреда кога го скинал мускулот од бутот на десната нога, во победата од 3:1 над составот на Тун и поради тоа паузирал четири седмици.[49] По неговото враќање в�� првиот тим, се мачел за да си го врати првотимското место, поради одличните игри на соиграчите Таулант Џака и Мохамед Елнени. Неговото враќање во клубот било ставено под знак прашалник.[50]

Со ограничените можности за враќање во првиот тим, Кузмановиќ бил поврзуван со евентуално враќање во Серија А, во екипите на Џенова, Болоња или Сампдорија. Од него се очекувало да го напушти тимот во јануарскиот преоден рок.[51] Друг фактор за напуштање на клубот бил и спорот и несогласувањето со тренерот Урс Фишер.[52][53]

Како позајмен играч во Удинезе

[уреди | уреди извор]

На 21 јануари 2016 година, екипата на Базел објавила дека го позајмува Здравко Кузмановиќ на екипата на Удинезе и тоа до крајот на сезоната.[54] Тоа дошло откако Кузмановиќ добил дозвола да го напушти клупскиот тренинг камп за да се приклучи на екипата на Удинезе.[55]

Кузмановиќ својот прв натпревар за екипата на Удинезе го имал на 31 јануари 2016 година на нерешениот натпревар со резултат од 0:0 со екипата на Лацио.[56] Откако дошол во клубот, Кузмановиќ станал редовен првотимец на позицијата во среден ред, на која уживал додек играл[57] и продолжил со вкупно шеснаесет настапи за клубот. И покрај тоа што се шпекулирало дека ќе му се приклучи на клубот на Удинезе врз трајна основа за сума од 5 милиони евра,[58] сепак Кузмановиќ се вратил во својот матичен клуб, екипата на Базел.[59]

Како позајмен играч во Малага

[уреди | уреди извор]

На 30 јуни 2016 година, Здравко Кузмановиќ станал позајмен играч во екипата од Ла Лига, Малага за период од една година.[60] Својот прв натпревар за составот на Малага го имал на воведниот натпревар од сезоната, влегувајќи како замена во 71 минута за стрелецот на голот, соиграчот Хуанпи. Тој натпревар се играл на домашен терен, против составот на Осасуна и завршил со резултат од 1:1.[61]

По периодот како позајмен играч

[уреди | уреди извор]

Под водство на тренерот Марсел Колер екипата на Базел го освоила Купот на Швајцарија во сезоната 2018-19. Во првото коло, Базел го победил составот на ФК Монлинген со резултат од 3:0, во второто коло екипата на Ешален Регион со резултат од 7:2 и во осминафиналето составот на Винтертур со 1:0. Во четвртфиналето екипата на Сион била поразена со резултат од 4:2 и тоа по продолженијата. Во полуфиналето бил поразен составот на Цирих со резултат од 3:1. Сите овие натпревари се одиграле на гостински терен. Финалето се одржало на 19 мај 2019 година на Стад де Свис Ванкдорф во Берн против екипата на Тун. Напаѓачот Албиан Ајети го постигнал првиот гол, а Фабијан Фреј вториот гол за екипата на Базел. Подоцна, Дејан Соргиќ го постигнал голот за екипата на Тун. Крајниот резултат гласел 2:1 за екипата на Базел.[62] Кузмановиќ одиграл вкупно четири куп натпревари и постигнал гол во полуфиналето против составот на Цирих.

На 12 јуни 2020 година клубот објавил дека договорот со Кузмановиќ нема да биде продолжен.[63] Во периодот од 2005 до 2007 година и повторно од 2015 до 2020 година Здравко Кузмановиќ одиграл вкупно 131 натпревар за екипата на Базел постигнувајќи притоа вкупно 12 голови. 62 од овие натпревари биле во швајцарската Супер лига, 12 во Купот на Швајцарија, два во Лигата на шампионите, 14 во Лигата на Европа на УЕФА и 41 натпревар биле од пријателски карактер. Тој постигнал вкупно пет гола во домашното првенство, три во домашниот куп, два во Купот на УЕФА и другите два ги постигнал на пријателски тест натпревари.[64]

Репрезентација

[уреди | уреди извор]
Кузмановиќ (петто место од десно) во составот на Србија

На почетокот на 2007 година, Српската ФА (српска фудбалска асоцијација) започнала разговори со него за можноста тој да настапува за српската репрезентација.[65] Кузмановиќ го прифатил повикот од тимот и во март 2007 година се приклучил за натпреварите против селекциите на Казахстан и Португалија. Тој ги постигнал своите први два гола за репрезентацијата на Србија на гостувањето против селекцијата на Белгија, но тие не биле доволни за да освои бод, бидејќи репрезентацијата на Србија загубила со резултат од 3:2. Иако Кузмановиќ е роден во Тун и настапувал за Швајцарија на младинско ниво, тој одлучил да игра за Србија на сениорско ниво, изјавувајќи: „Јас сум Србин и сакам да дадам сѐ за мојата земја, прашање е што чувствуваш во твоето срце и затоа морам да го послушам“.[66]

Тој настапил еднаш на квалификациите за Европското првенство за фудбалери до 21 година на УЕФА 2007 година за составот на Швајцарија У21[67] со што немал право да игра за Србија во истата таа квалификациска сезона. Европското првенство се одиграло во Холандија, а младинската селекција на Србија го заземала второто место по поразот во финалето од домаќинот, репрезентацијата на Холандија. Тој, исто така, одиграл уште еден пријателски натпревар во месец февруари 2007 година против репрезентацијата на Франција У21, пред да го прифати повикот од страна селекцијата на Србија.[68]

На Светското првенство на ФИФА 2010 година, Кузмановиќ бил помеѓу дваесет и тројцата играчи именувани во репрезентацијата на Србија за тоа Светско првенство.[69] На натпреварот против селекцијата на Гана, Кузмановиќ направил пенал играјќи со рака во својот казнен простор. Репрезентацијата на Гана постигнала гол и го добила натпреварот со резултат од 1:0. И покрај тоа, Кузмановиќ настапил на преостанатите два натпревари на Светското првенство. Репрезентацијата на Србија била елиминирана во групната фаза.[70]

Статистика во кариерата

[уреди | уреди извор]

Клупска статистика

[уреди | уреди извор]
Обновено на 29 септември 2019[71]
Клуб Сезона Лигашки натпревари Куп натпревари Европски континентални натпревари Останати натпревари Вкупно
Натпревари Голови Натпревари Голови Натпревари Голови Натпревари Голови Натпревари Голови
Базел 2004–05 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0
2005–06 17 1 1 2 3 1 0 0 21 4
2006–07 17 3 3 0 8 2 0 0 28 5
Вкупно 34 4 5 2 11 3 0 0 50 9
Фиорентина 2006–07 4 0 0 0 0 0 0 0 4 0
2007–08 34 1 2 0 12 1 0 0 48 2
2008–09 32 2 1 0 8 0 0 0 41 2
Вкупно 70 3 3 0 20 1 0 0 93 4
ВфБ Штутгарт 2009–10 26 3 2 0 6 2 0 0 34 5
2010–11 32 9 3 0 12 2 0 0 47 11
2011–12 26 5 3 1 0 0 0 0 29 6
2012–13 12 0 2 0 3 0 0 0 17 0
Вкупно 96 17 10 1 21 4 0 0 127 22
Интернационале (Интер) од Милано 2012–13 13 0 1 0 0 0 0 0 14 0
2013–14 15 0 1 0 0 0 0 0 16 0
2014–15 14 0 1 0 10 1 0 0 25 1
Вкупно 42 0 3 0 10 1 0 0 55 1
Базел 2015–16 12 0 2 0 4 0 0 0 18 0
2018–19 13 1 3 1 0 0 0 0 16 2
2019–20 3 0 1 0 0 0 0 0 4 0
Вкупно 28 1 6 1 4 0 0 0 38 2
Удинезе (како позајмен играч) 2015–16 16 0 0 0 0 0 0 0 16 0
Вкупно 16 0 0 0 0 0 0 0 16 0
Малага (како позајмен играч) 2016–17 4 0 0 0 0 0 0 0 4 0
2017–18 8 0 0 0 0 0 0 0 8 0
Вкупно 12 0 0 0 0 0 0 0 12 0
Вкупно во кариерата 298 25 27 4 68 9 0 0 393 38

Меѓународна (репрезентативна) статистика

[уреди | уреди извор]
Репрезентација на Србија
Година Натпревари Голови
2007 година 7 2
2008 година 8 0
2009 година 9 1
2010 година 11 1
2011 година 8 1
2012 година 3 1
2013 година 1 0
2014 година 3 0
Вкупно 50 6

Меѓународни голови

[уреди | уреди извор]
Меѓународни голови на Здравко Кузмановиќ
Бр Дата Место Противник Резултат Резултат Тип на натпревар
1. 22 август 2007 Крал Бодуен стадион, Брисел, Белгија Белгија 2-1 3-2 УЕФА 2008 евро квалификации
2. 22 август 2007 Крал Бодиен стадион, Брисел, Белгија Белгија 3-2 3-2 УЕФА 2008 евро квалификации
3. 10 октомври 2009 Црвена ѕвезда стадион, Белград, Србија Романија 3-0 5-0 2010 ФИФА Светски куп квалификации
4. 3 март 2010 Стадион 5 Јулија 1962, Алжир, Алжир Алжир 0-2 0-3 Пријателски натпревар
5. 6 септември 2011 Стадион на ФК Партизан, Белград, Србија Фарски острови 3-1 3-1 УЕФА 2012 евро квалификации
6. 28 февруари 2012 Цирион стадион, Лимасол, Кипар Ерменија 0-1 0-2 Пријателски натпревар

Признанија

[уреди | уреди извор]

Базел

  • Освоен е Швајцарскиот куп: 2018–19

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Gallardo, Antonio (28 June 2016). „El Málaga encarrila la cesión del medio Zdravko Kuzmanovic“. futbol.as.com (шпански). Посетено на 29 June 2016.
  2. ↑ „Zdravko Kuzmanović igrat će za Srbiju“ (босански). Sportin. 13 March 2007. Архивирано од изворникот на 16 March 2007. Посетено на 15 May 2010.
  3. ↑ „Küssnacht schafft den Cup-CoupTodesküsse für St. Gallen“ (германски). Blick.ch. 22 October 2005. Посетено на 19 August 2016.
  4. ↑ „GC, YB und Basel mit Vollerfolgen“ (германски). 20 Minutes. 13 August 2006. Посетено на 19 August 2016.
  5. ↑ „Acquisito Zdravko Kuzmanovic“ (италијански). ACF Fiorentina official website. Архивирано од изворникот на 2 February 2007.
  6. ↑ „Palermo: Foschi critica la Fiorentina“ (италијански). Tutto Mercato Web. 31 January 2007. Посетено на 20 August 2012.
  7. ↑ „Corvino: "Meglio sciacalli che polli"“ (италијански). La Gazzetta Dello Sport. 1 February 2007. Посетено на 20 August 2012.
  8. ↑ „"Kuzmanovic: "Voglio vincere a Firenze e diventare come Ballack"“ (италијански). www.Fiorentina.it. 20 June 2008. Посетено на 20 August 2012.
  9. ↑ „Fiorentina inarrestabile massacrato un Torino fantasma“ (италијански). Repubblica.it. 4 March 2007. Посетено на 19 August 2016.
  10. ↑ „Mutu e Gila gol, la Fiorentina volaIl Catania, poco concreto, si arrende“ (италијански). Repubblica.it. 17 February 2008. Посетено на 19 August 2016.
  11. ↑ „Fiorentina 2 – 0 Everton“. BBC Sport. 6 March 2008. Посетено на 19 August 2016.
  12. ↑ „Everton 2-0 Fiorentina (2-2)“. BBC Sport. 12 March 2008. Посетено на 19 August 2016.
  13. ↑ „Fiorentina, Kuzmanovic: pronto l'accordo fino al 2013“ [Fiorentina, Kuzmanovic: agreement until 2013 ready] (италијански). Tuttomercatoweb. 14 October 2008. Посетено на 11 June 2013.
  14. ↑ „VfB sign Zdravko Kuzmanovic“. vfb.de. 31 August 2009. Посетено на 31 August 2009.[мртва врска][мртва врска]
  15. ↑ „Kuzmanovic spielt für den VfB“ [Kuzmanovic plays for VfB] (германски). kicker. 31 August 2009. Посетено на 11 June 2013.
  16. ↑ „Ligadebüt von Kuzmanovic Petrics Traumtor ebnet den Weg“ (германски). kicker.de. 12 September 2009. Посетено на 19 August 2016.
  17. ↑ „Deberes hechos a mitad de curso“ (шпански). Marca.com. 20 October 2009. Посетено на 19 August 2016.
  18. ↑ „Kuzmanovic belohnt den Stuttgarter Wandel“ (германски). kicker.de. 4 November 2009. Посетено на 19 August 2016.
  19. ↑ „Kuzmanovic rettet einen Punkt“ (германски). kicker.de. 21 November 2009. Посетено на 19 August 2016.
  20. ↑ „Kriegt der "Hammer" noch die Kurve“ (германски). kicker. 22 January 2010. Посетено на 11 June 2013.
  21. ↑ „Einsatzchance für Khedira und Kuzmanovic 50 Prozent“ (германски). Bild.de. 8 December 2009. Посетено на 19 August 2016.
  22. ↑ „7:0 gegen Gladbach - Stuttgart schießt Krise weg“ (германски). Bild.de. 18 September 2010. Посетено на 19 August 2016.
  23. ↑ „Genoa e Napoli, Kuzmanovic: "Sto bene a Stoccarda"“ (италијански). Tuttomercatoweb. 6 December 2010. Посетено на 11 June 2013.
  24. ↑ „Cardozo macht's mit Gefühl und Präzision“ (германски). kicker.de. 24 February 2011. Посетено на 19 August 2016.
  25. ↑ „Stoccarda, Kuzmanovic: "Offerta da 23mln del Chelsea? Non ci credo"“ [Stuttgart, Kuzmanovic: "23m offer from Chelsea? I do not believe it"] (италијански). Tuttomercatoweb. 12 May 2011. Посетено на 11 June 2013.
  26. ↑ „Stuttgart besiegt Hannover mit 3:0“ (германски). Bild.de. 10 September 2011. Посетено на 19 August 2016.
  27. ↑ „Muskelfaserriss: Kuzmanovic fehlt drei Wochen“ (германски). kicker.de. 1 October 2011. Посетено на 19 August 2016.
  28. ↑ „Schieber würde laufen - Cacau droht die Bank“ (германски). kicker. 20 October 2011. Посетено на 11 June 2013.
  29. ↑ „Maza rettet Stuttgart Punkt in Nürnberg“ (германски). kicker.de. 22 October 2011. Посетено на 19 August 2016.
  30. ↑ „Kuzmanovic fällt aus“ (германски). kicker. 30 August 2012. Посетено на 11 June 2013.
  31. ↑ „Bankdrücker Kuzmanovic rechnet mit seinem Abschied“ [Benchwarmers Kuzmanovic expects his farewell] (германски). kicker. 24 September 2012. Посетено на 11 June 2013.
  32. ↑ „Stoccarda, rottura definitiva con Kuzmanovic“ (италијански). Tuttomercatoweb. 20 November 2012. Посетено на 11 June 2013.
  33. ↑ „Kuzmanović signs for Inter“. vfb.de. VfB Stuttgart. 31 January 2013. Архивирано од изворникот на 2 May 2014. Посетено на 31 January 2013.
  34. ↑ „Siena-Inter 3-1, Stramaccioni affonda sotto i gol di Sestu e Emeghara Milano, 03 febbraio 2013“ (италијански). La Gazzetta Dello Sport. 3 February 2013. Посетено на 19 August 2016.
  35. ↑ 35,0 35,1 Avicolli, Joe (21 November 2014). „Forza Italian Football – Kuzmanovic: Mazzarri's Inter Exit Surprised Me“. Посетено на 22 July 2016.
  36. ↑ „Inter, sostituzione precauzionale per Kuzmanovic: non è nulla di serio“ (италијански). Tutto Mercato Web. 16 November 2013. Посетено на 19 August 2016.
  37. ↑ „Ag. Kuzmanovic: "Non ho sentito la Roma, sta bene all'Inter"“ (италијански). Tutto Mercato Web. 12 December 2013. Посетено на 19 August 2016.
  38. ↑ „Europa League, Stjarnan-Inter 0-3: gol di Icardi, Dodò e D'Ambrosio“ (италијански). La Gazzetta Dello Sport. 20 August 2014. Посетено на 19 August 2016.
  39. ↑ „Inter, tutto facile: Stjarnan battuto 6-0“ (италијански). La Gazzetta Dello Sport. 28 August 2014. Посетено на 19 August 2016.
  40. ↑ „Inter-Sampdoria 1-0 tabellino pagelle 29 ottobre 2014 Inter-Sampdoria 1-0 - La dura legge dell'ex: Icardi è decisivo al 90'"“ (италијански). Milano Today. 29 October 2014. Посетено на 19 August 2016.
  41. ↑ „ATAHOTEL EXECUTIVE - Inter, Kuzmanovic tolto dal mercato“ (италијански). Tutto Mercato Web. 2 February 2015. Посетено на 19 August 2016.
  42. ↑ „Inter, il punto sugli infortuni di Kovacic e Kuzmanovic“ (италијански). Tutto Mercato Web. 19 March 2015. Посетено на 19 August 2016.
  43. ↑ „Inter, ag. Kuzmanovic: "Piace a diverse squadre, valuteremo con il club"“ (италијански). Tutto Mercato Web. 13 June 2015. Посетено на 19 August 2016.
  44. ↑ „Kuzmanovic vicinissimo al Watford: all'Inter andranno circa 3 milioni“ (италијански). La Gazzetta Dello Sport. 24 June 2015. Посетено на 19 August 2016.
  45. ↑ „Zdravko Kuzmanovic kehrt zum FC Basel zurück“ (германски). FC Basel. 30 June 2015. Архивирано од изворникот на 2 July 2015. Посетено на 30 June 2015.
  46. ↑ „Königstransfer Kuzmanovic ist da"Ich bleibe für immer in Basel!"“ (германски). Blick.ch. 2 July 2015. Посетено на 19 August 2016.
  47. ↑ „Matias Delgado ist neuer FC Basel-Captain“ (германски). Fussball.ch. 10 July 2015. Посетено на 19 August 2016.
  48. ↑ „Basel mit Pflichtsieg gegen Vaduz“ (германски). NZZ Fussball. 19 July 2015. Посетено на 19 August 2016.
  49. ↑ „Basel vier Wochen ohne Kuzmanovic“ (германски). Fussball.ch. 13 August 2015. Посетено на 19 August 2016.
  50. ↑ „Bislang nur Statist beim FCBKuzmanovics Leistung ein Flop – Lohn aber top!“ (германски). Blick.ch. 5 November 2015. Посетено на 19 August 2016.
  51. ↑ „Italiener munkeln Flüchtet Kuzmanovic zurück in die Serie A?“ (германски). Blick.ch. 9 December 2015. Посетено на 19 August 2016.
  52. ↑ „Abrechnung mit Trainer FischerKuzmanovic verrät den Grund für FCB-Abgang“ (германски). Blick.ch. 2 April 2016. Посетено на 19 August 2016.
  53. ↑ „Er war nicht ganz zufrieden mit seiner Position“ (германски). Blick.ch. 19 January 2016. Посетено на 19 August 2016.
  54. ↑ „Zdravko Kuzmanovic leihweise zu Udinese Calcio“. FC Basel 1893 (германски). 21 January 2016. Архивирано од изворникот на 26 January 2016. Посетено на 23 January 2016.
  55. ↑ „Kuzmanovic verlässt FCB-Camp!“ (германски). Blick.ch. 19 January 2016. Посетено на 19 August 2016.
  56. ↑ „Udinese-Lazio 0-0: Gol annullato a Kuzmanovic, espulsi Danilo e Matri“ (италијански). La Gazzetta Dello Sport. 31 January 2016. Посетено на 19 August 2016.
  57. ↑ „Udinese, Kuzmanovic: "Felice della posizione in cui sto giocando"“ (италијански). Tutto Mercato Web. 29 April 2016. Посетено на 19 August 2016.
  58. ↑ „Udinese, Zapata piace al Sassuolo Basilea: "5 milioni per Kuzmanovic"“ (италијански). Li Gazzettino. 26 May 2016. Посетено на 19 August 2016.
  59. ↑ „Udinese, centrocampo da rifare. Piace Valdifiori, in dubbio Kuzmanovic“ (италијански). Tutto Mercato Web. 7 June 2016. Посетено на 19 August 2016.
  60. ↑ „Málaga reinforce midfield with Kuzmanovic“. Málaga CF. 30 June 2016. Архивирано од изворникот на 6 August 2016. Посетено на 2 July 2016.
  61. ↑ „Osasuna empata 'in extremis' en La Rosaleda“ [Osasuna draw 'in extremis' at the La Rosaleda] (шпански). Marca. 19 August 2016. Посетено на 14 September 2016.
  62. ↑ „FC Basel - FC Thun 2:1 (1:0)“. Verein "Basler Fussballarchiv" (германски). 16 November 2019. Посетено на 1 March 2020.
  63. ↑ FC Basel 1893. „FCB und Kuzmanovic verlängern den Vertrag nicht“. FC Basel homepage. Посетено на 2020-06-12.[мртва врска]
  64. ↑ Verein "Basler Fussballarchiv”. „Zdravko Kuzmanovic - FCB-Statistik“. Verein "Basler Fussballarchiv”. Посетено на 2019-11-16.
  65. ↑ „Terzić ga želi u timu Srbije“ (српски). Kurir. 16 January 2007. Архивирано од изворникот на 2011-10-05. Посетено на 15 May 2011.
  66. ↑ „Clemente calls on new recruits“. UEFA. 18 March 2007. Архивирано од изворникот на 17 June 2008. Посетено на 1 September 2009.
  67. ↑ „Dzemaili leaves Switzerland on brink“. UEFA. 1 September 2006. Архивирано од изворникот на 9 March 2008. Посетено на 1 September 2009.
  68. ↑ „Les Bleuets s'imposent (4–0)“ (француски). FFF. 7 February 2007. Посетено на 7 December 2009.
  69. ↑ „Zdravko Kuzmanovic im WM-Kader“ (германски). Blick.ch. 21 May 2010. Посетено на 19 August 2016.
  70. ↑ „Ghana bescherte Afrika den ersten Sieg“ (германски). 20 Minutes. 13 June 2010. Посетено на 19 August 2016.
  71. ↑ „Zdravko Kuzmanovic“. Soccerway. Посетено на 7 February 2015.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Здравко_Кузмановиќ&oldid=5226467“