Бизмут(III) јодид

Бизмут(III) јодид
	Назив според МСЧПХ Бизмут(III) јодид
	Други називи Бизмут јодид, Бизмут тријодид
Назнаки
CAS-бр.	7787-64-6
ChemSpider	21172753
EC-број	232-127-4
	InChI InChI=1/Bi.3HI.3H/h;31H;;;/q+3;;;;;;/p-3/rBiH3.3HI/h1H3;31H/q+3;;;/p-3; Клуч: HXTWPIJUKIDKIH-ZPTXHWADAA ;
3Д-модел (Jmol)	Слика
PubChem	111042
	SMILES [I-].[I-].[I-].[BiH3+3] ;
UNII	BGX9X3FOLL
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Изглед	Црно-зелен кристал
Густина	5,778 g/cm3
Точка на топење
Точка на вриење
Растворливост во вода	0,7761 mg/100 mL (20 °C)
Производ на растворливост, Ksp	7,71×10−19
Растворливост	50 g/100 mL етанол; 50 g/100 mL 2 M хлороводородна киселина
Магнетна чувствителност (χ)	−200,5·10−6 cm3/mol
Структура
Кристална структура	Тригонална, hR24
Просторна група	R-3, No. 148
Опасност
	GHS-ознаки:
Пиктограми
Сигнални зборови	Опасност
Изјави за опасност	H314
Изјави за претпазливост	P260, P264, P280, P301+P330+P331, P303+P361+P353, P304+P340, P305+P351+P338, P310, P321, P363, P405, P501
NFPA 704	2 0 1
Слични супстанци
Други анјони	Бизмут(III) флуорид; Бизмут(III) хлорид; Бизмут(III) бромид
Други катјони	Nitrogen triiodide; Phosphorus triiodide; Antimony triiodide
Дополнителни податоци
	Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
	Наводи

Бизмут(III) јодид — неорганско соединение со формула Bi I₃. Оваа сиво-црна сол е производ на реакцијата на бизмут и јод, кои некогаш бeа од интерес за квалитативна неорганска анализа.^[2]^[3]

Бизмут(III) јодидот усвојува карактеристична кристална структура, при што центрите на јодидите заземаат шестаголно најблиску спакувана решетка, а центрите на бизмут не заземаат ниту една или две третини од октаедралните дупки (наизменични по слој), затоа се вели дека зафаќа една третина од вкупните октаедрални дупки.^[4]^[5]

Синтеза

Бизмут(III) јодид се формира при загревање на мешавина од јод и бизмут во прав:^[6]^[7]

2Bi + 3I₂ → 2BiI₃

BiI₃ може да се направи и со реакција на бизмут оксид со воден раствор на јодоводородна киселина:^[8]

Bi₂O₃(s) + 6HI(aq) → 2BiI₃(s) + 3H₂O(l)

Реакции

Бидејќи бизмут(III) јодидот е нерастворлив во вода, воден раствор може да се тестира за присуство на Bi³⁺ јони со додавање на извор на јодид како што е калиум јодид. Црниот талог од бизмут(III) јодид укажува на позитивен тест.^[9]

Бизмут(III) јодидот формира анјони на јодобизмут(III) кога се загрева со донори на халид:^[10]

2 NaI + BiI₃ → Na₂[BiI₅]

Бизмут(III) јодид ја катализира Mukaiyama алдолна реакција. Bi(III) исто така се користи во Barbier-ов тип на алилација на карбонилни соединенија во комбинација со редукционо средство како цинк или магнезиум.

Наводи

↑ John Rumble (June 18, 2018). CRC Handbook of Chemistry and Physics (англиски) (99. изд.). CRC Press. стр. 5-188. ISBN 1138561630.
↑ „Bismuth iodide“, McGraw-Hill Dictionary of Scientific and Technical Terms, McGraw-Hill, 2003, Посетено на 2008-06-19
↑ Turner, Jr., Francis M.; Berolzheimer, Daniel D.; Cutter, William P.; Helfrich, John (1920), The Condensed Chemical Dictionary, New York: Chemical Catalog Company, стр. 107, Посетено на 2008-06-19
↑ Smart, Lesley; Moore, Elaine A. (2005), Solid State Chemistry: An Introduction, CRC Press, стр. 40, ISBN 0-7487-7516-1, Посетено на 2008-06-19
↑ Mackay, Rosemary Ann; Henderson, W. (2002), Introduction to Modern Inorganic Chemistry, CRC Press, стр. 122–6, ISBN 0-7487-6420-8, Посетено на 2008-06-19
↑ Грешка во Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil)
↑ Erdmann, Hugo; Dunlap, Frederick Leavy (1900), Handbook of Basic Tables for Chemical Analysis, New York: John Wiley & Sons, стр. 76, Посетено на 2008-06-19
↑ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. изд.). Butterworth-Heinemann. стр. 559. ISBN 0080379419.
↑ Bruno, Thomas J.; Svoronos, Paris D. N. (2003), Handbook of Basic Tables for Chemical Analysis, CRC Press, стр. 549, ISBN 0-8493-1573-5, Посетено на 2008-06-19
↑ Norman, Nicholas C. (1998), Chemistry of Arsenic, Antimony and Bismuth, Springer, стр. 168–70, ISBN 0-7514-0389-X, Посетено на 2008-06-19

[crc-1] John Rumble (June 18, 2018). CRC Handbook of Chemistry and Physics (англиски) (99. изд.). CRC Press. стр. 5-188. ISBN 1138561630.

[mgh-2] „Bismuth iodide“, McGraw-Hill Dictionary of Scientific and Technical Terms, McGraw-Hill, 2003, Посетено на 2008-06-19

[ccd-3] Turner, Jr., Francis M.; Berolzheimer, Daniel D.; Cutter, William P.; Helfrich, John (1920), The Condensed Chemical Dictionary, New York: Chemical Catalog Company, стр. 107, Посетено на 2008-06-19

[ssc-4] Smart, Lesley; Moore, Elaine A. (2005), Solid State Chemistry: An Introduction, CRC Press, стр. 40, ISBN 0-7487-7516-1, Посетено на 2008-06-19

[intro-5] Mackay, Rosemary Ann; Henderson, W. (2002), Introduction to Modern Inorganic Chemistry, CRC Press, стр. 122–6, ISBN 0-7487-6420-8, Посетено на 2008-06-19

[Watt-6] Грешка во Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil)

[Erdmann-7] Erdmann, Hugo; Dunlap, Frederick Leavy (1900), Handbook of Basic Tables for Chemical Analysis, New York: John Wiley & Sons, стр. 76, Посетено на 2008-06-19

[8] Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. изд.). Butterworth-Heinemann. стр. 559. ISBN 0080379419.

[Bruno-9] Bruno, Thomas J.; Svoronos, Paris D. N. (2003), Handbook of Basic Tables for Chemical Analysis, CRC Press, стр. 549, ISBN 0-8493-1573-5, Посетено на 2008-06-19

[Norman-10] Norman, Nicholas C. (1998), Chemistry of Arsenic, Antimony and Bismuth, Springer, стр. 168–70, ISBN 0-7514-0389-X, Посетено на 2008-06-19

[1]