Беби Дол

Беби Дол
Беби Дол во 1991 г
Животописни податоци
Родено име	Драгана Шариќ
Роден(а)	2 октомври 1962(1962-10-02) (62 г.) Белград, НР Србија, ФНР Југославија
Занимања	пејачка кантавторка глумица
Инструменти	Вокали
Период на активност	1981–сега
Издавачи	ПГП-РТС Маском
Соработници	Горан Вејвода

Драгана Тодоровиќ (мом. Шариќ; родена на 2 октомври 1962 година), попозната под уметничкото име Беби Дол е српска и југословенска пејачка и текстописец. Родена во Белград, своето соло деби го имала во 1981 година со синглот „Мустафа“. Беби Дол стекнала понатамошна важност и популарност низ целата земја со нејзиниот деби албум Ружи и крв. Таа ја претставувала СФР Југославија на натпреварот за песна на Евровизија во 1991 година со „Бразил“. Досега има издадено четири студиски албуми и имала голем број хит песни во Србија и поранешна Југославија.

Драгана Шариќ е родена на 2 октомври 1964 година во Белград, ФНР Југославија, од мајка Магдалена, која работела за Телевизија Белград и татко Милисав, воен џез-музичар.^[1] Три месеци по нејзиното раѓање, семејството се преселило во Копенхаген, Данска, а подоцна продолжило да се движи низ Европа поради работата на нејзиниот татко, кој работел во американските воени бази.^[2] Кога Шариќ наполнила седум години, тие се преселиле во Белград за таа да може да оди на училиште таму.^[2] Била ученичка во музичкото училиште Мокрањац.^[2] Учела е клавир и соло пеење, а покрај XIV гимназија, завршила е нижо и средно музичко училиште.

По дипломирањето на 14-та Гимназија во Белград, Шариќ започналa да студира антропологија на Филозофскиот факултет на Универзитетот во Белград.^[2]

Во доцните 1970-ти, Шариќ го направил својот прв професионален обид како пејачка заедно со колеги студенти од музичко училиште како членови на бендот наречен Таркус.^[3] Заедно победиле на конкурсот организиран од Радио Белград и добија понуда да направат студиски снимки.^[2] Во 1979 година, Шариќ била како придружен вокал на албумот Само напред... од прогресивната/хард рок групата Ју Група, што бил нејзин деби настап на плоча, а во 1980 година се појави како гостин вокал на 1980 година албум Врт светлости на прогресивниот/психоделичниот рок бенд Игра Стаклених Перли.^[4]

Следната година, таа го формирала краткотрајниот бенд Анода Руж со нејзиното момче, гитаристот Горан Вејвода и тапанарот Иван Вдовиќ.^[3] Во 1981 година, Шариќ, исто така, го направила своето соло деби со синглот „Мустафа“, издаден под ПГП-РТБ - 7-инчниот сингл, кој бил снимен две години претходно во соработка со Саша Хабиќ, ги вклучувал насловната песна инспирирана од ориентална музика и „На планети уздаха“ (мак: На планентата на воздишките).^[3] Во песната „Мустафа“ се појавила снимка на гласот на Слободан Коњовиќ од бендот Козметика, кој бил и копродуцент на синглот.^[3] Шариќ го издала под уметничкото име Беби Дол, кое и го дале членовите на групата Идоли.^[2] До крајот на годината, југословенскиот музички магазин „Џубокс “ го прогласил „Мустафа“ за песна на годината.^[2][5] „Мустафа“ бил на врвот на сите топ листи во Југославија и била прогласен за песна на годината, а Бејби Дол ја добила наградата за снимка на годината.

По објавувањето на синглот, Беби Дол почнала да работи на нејзиниот деби албум Руже и крв (Рози и крв). Песните за албумот ги компонираше самата таа, со исклучок на традиционалната песна „Sinu Sunca i bratu Meseca“ („На синот на сонцето и братот на месечината“), која датира од 17 век.^[3] Споменатата песна содржи снимки од дијалози на Хемфри Богарт и Ингрид Бергман од филмот Казабланка.^[3] Албумот бил продуциран од Саша Хабиќ, кој исто така свирел на бас гитара и клавијатури на снимањето, а настапиле Горан Вејвода (на гитара), членовите на Du Du A Дејан Костиќ (на гитара и бас гитара) и Зоран Загорчиќ (на синтисајзер), членот на Београд Дејан Станисављевиќ (на клавијатури), таткото на Беби Дол, Милисав Шариќ (на саксофон), Слободан Марковиќ (на клавијатури), Зоран Коњовиќ (на гитара) и Радио Телевизија Белград гудачки ансамбл.^[3]

Во март 1983 година, Беби Дол и Лепа Брена биле избрани од Радио Телевизија Белград да се натпреваруваат на музичкиот фестивал Југовизија во Нови Сад со цел да ја претставуваат Југославија на Евровизија 1983 година во Минхен, Западна Германија. Нејзиниот запис „Руди“, кој се однесувал на Рудолф Валентино, на крајот се пласирал на шестото место.^[6] Песната подоцна истата година била објавена на 12-инчен сингл заедно со каверот на „Baby Love“ (мак: Младешка љубов) од The Supremes.^[3] Нејзиниот прв солистички концерт се одржал на 13 јуни 1983 година во театарот Ателје 212 во Белград.^[7] Последователно, Беби Дол му се придружила на Здравко Чолиќ на неговата национална турнеја, а потоа се преселила во Египет, каде што поминала неколку години настапувајќи во хотелот Шератон во Каиро.^[2] За време на нејзиниот престој во Египет, нејзиниот деби албум Рози и крв на крајот бил издаден кон крајот на 1983 година преку ПГП-РТБ со добри критики.^[5]

Откако се преселила назад во Југославија, Шариќ обезбедила глас за ликот на Соња Савиќ во филмот на Боро Драшковиќ од 1985 година Животот е убав ^[8] и се појавила во филмот на Жика Митровиќ од 1986 година Protestni албум (мак: Протестен албум).^[9] Во 1986 година го издала и макси-синглот „Докажи на сите“, кој го снимила со Саша Хабиќ.^[3] Во следните години таа ги имала наградуваните настапи на Меѓународниот саем на музика (МЕСАМ) со „Иншалах“; „Слатке сузе љубови“ („Слатки солзи на љубовта“) и „Кад среќа одлази“ ( „Кога среќата заминува“) во 1986, 1988 и 1989 година, соодветно.^[2] Таа, исто така, ја толкувала Офелија во Хамлет, играна во 1987 година во Народниот театар Титоград.^[9] Во 1989 година, Беби Дол настапила и на Златниот малезиски фестивал во Куала Лумпур и соработувала со Нил Ролник.^[10] На фестивалот „МЕСАМ“ учествувала со песната „Инш-Алах“ која и ја донела првата награда, но било забрането јавно да се емитува. Кон крајот на годината одржала концерт во Ателје 212.

Таа се вратила на Југовизија во Сараево, март 1991 година.^[11] Таму, на крајот победила на натпреварот со „Бразил“, кој го напишале таа и Зоран Врачевиќ.^[11] На 4 мај, Беби Дол ја претставувала Југославија на Изборот за песна на Евровизија 1991 година што се одржал во Рим, Италија, каде што добила само еден поен од Малта и на тој начин се пласирала на претпоследното место.^[12][13] Таа била и последниот официјален влез на Евровизија од СФР Југославија, бидејќи земјата де факто престана да постои подоцна истата година. Шариќ изјави дека по Евровизија живеела во Париз каде потпишала двегодишен договор за снимање, но на крајот решила да се врати во Србија поради политичката нестабилност во нејзината земја.^[2]

Во 1995 година, Беби Дол го издаде својот втор студиски албум Ritam srca ( Ритам на срцето ).^[3] Албумот го снимила со гитаристот Марио Шепаровиќ од групата Психополис и клавијатуристот Лаза Ристовски .^[3] Албумот вклучуваше песни напишани од Беби Дол и Зоран Врачевиќ, како и обработки на српски јазик на „ Take a Bow “ на Мадона (насловен „Pokloni se“) и „ Over the Rainbow “ (насловена „Iznad duge“).^[3] Албумот вклучуваше хитови како претходно објавените „Бразил“ и „Хајде да. . . („Ајде. . . ). На хуманитарниот концерт „Утрешните деца“ во 1999 година организиран од УНИЦЕФ во Хелсинки, Финска, Беби Дол ја изведе песната „Ружа“ („Роза“) и настапи како член на хорот составен од музичари од целиот свет.^[10]

Во 2002 година, Беби Дол го издала својот албум Љута ��ам. . . ( Лута сум... ), во продукција на Влада Марковиќ, под ПГП-РТС.^[3] Албумот, како што изјавила, бил посветен на сите луѓе кои ги изгубила во животот. Една година подоцна, во април, таа влегла на фестивалот „Беовизија 2003“ со „Тврдоглава“, пласирајќи се на 10-тото место. Истата година, таа почнала да води сопствено ток-шоу Бла Бла Беби на ТВ Арт.^[9] Кон крајот на 2006 година, објавила музички албум на англиски јазик, насловен Човек радо изван себе живи (Човек со задоволство живее надвор од себе), преку Маском Рекордс.^[5] Следната година, го издала албумот во живо Veče u pozorištu (Вечер во театарот) од нејзиниот концерт одржан во театарот Теразије во февруари 2007 година.^[14] На него има обработки од Лени Кравиц, Сајмон и Гарфанкел, Пинк Флојд, Луис Армстронг и Мајкл Џексон, како и песните од нејзиното претходно издание. Во 2008 година, Беби Дол објави компилациски албум, насловен . . . Поклони се. . . ^[5]

Од 2009 година, Шариќ се натпреварувала во неколку реални телевизиски шоуа, вклучувајќи ги Фарма, Двор и Задруга.^[15] Во текот на 2017 година, Беби Дол била и натпреварувачка во четвртата српска сезона на Твоето лице звучи познато, победувајќи ја првата епизода како Емели Санде.^[16] Во 2020 година, таа се појавила во серијата Тајкун, во режија на Драган Бјелогрлиќ, како фолк пејачка по име Мартина, изведувајќи ја „Рано је за тугу“ („Рано е за тага“), оригинално изведена од Харис Џиновиќ.^[17]

Беби Дол во текот на кариерата имала голем број на гостувања. Таа се појавила на албумите на ЈУ Група, Игра Стаклених Перли, Козметика, Леб и Сол, Идоли, Ду Ду А, Зона Б, Бајага и инструктори, Оливер Мандиќ, Масиомо Савиќ и други уметници.^[3]

Во доцните 1970-ти и раните 1980-ти, Шариќ се забавувала со гитаристот Горан Вејвода,^[3] и во текот на 1980-тите, била во врска со пејачот Масимо Савиќ, со кого го снимила дуетот „Sunce sja, trava miriše“ („Сонцето сјае, тревата мириса“).^[18]

На 27 септември 2014 година, по четири години врска, таа се омажила за српскиот професор по руски јазик и литература, роден во Лос Анџелес, Алекс Тодоровиќ.^[19][20] била објавено и дека таа го променила името во Драгана Тодоровиќ.^[19]

Во 2006 година, песната „Руди“ била рангирана бр.43 на листата на Топ 100 домашни песни на B92 .^[21]

• Руже и крв (1983)
• Ritam srca (1995)
• Љута сам... (2002)
• Човек радо извор се живи (2006)

• Вече у позоришту (2007)

• . . . Поклони се... (2008)

• „Мустафа“ / „На планети уздаха“ (1981)
• „Руди“ (12-инчен сингл; 1983)
• „Иншалах“ / „Ружа на длану“ (сплит сингл со Зана Нимани; 1986)
• "Бразил" (1991)

• Музика на Србија
• Список на музичари од Србија

• Bebi Dol discography at Discogs
• Bebi Dol at IMDb
• https://www.biografija.org/muzika/bebi-dol-dragana-saric/