Александра Акимова

Александра Федоровна Акимова Александра Фёдоровна Акимова
Починал	29 декември 2012 (90 години) Москва, Руска Федерација
Држава	СССР
Род	Советски воздухопловни сили
Служба	1941 − 1945
Чин	Капетан
Единица	46. Тамански Гардиски ноќен бомбашки воздухопловен полк
Битки/војни	Источен фронт на Втората светска војна
Одликувања	Херој на Руската Федерација

Александра Акимова (1922 - 2012) беше навигатор на ескадрила во 46. Тамански Гардски ноќен бомбашки воздухопловен полк за време на Втората светска војна. Во 1994 година станува една од малкуте жени прогласени за Херој на Руската Федерација.

Акимова е родена на 5 мај 1922 во селско руско семејство во селото Скопински, дел од Ризанската губернија на Руската СФСР. По завршувањето на средното училиште, запишува историја на Московскиот педагошки институт, а како дополнување на тоа запишува и курс за нега. По германската инвазија на Советскиот Сојуз во 1941 година, аплицира да се приклучи кон Црвената Армија, но нејзиното барање првично е одбиено и таа е испратена да помага во конструкцијата на одбранбени утврдувања околу Можајск.^[1]

Отакако по настојувањето на Марина Раскова, Сталин се согласува да го одобри основањето на три женски воздухопловни полкови, жените кои аплицирале да се придружат кон војската, но првично се одбиени, се испратени на обука. Многу од нив се испратени на Енгелсовата воена воздухопловна академија во Саратов, каде се обучувани жените распоредени во 588. Ноќен бомбашки полк пред да бидат испратени на фронтовите. Акимова е сместена во курсот за навигатори, кој обично трае три години, но поради војната е скратен на три месеци. По завршувањето на курсевите, воздухопловците се испратени на Јужниот фронт во мај 1942 година, но Акимова не ја распоредуваат за навигатор на лет сѐ до март 1943 година. Оттогаш па сѐ до крајот на војната во 1945 година, Акимова лета на 715 борбени мисии со двокрилниот авион По-2. Во април 1945 година, Александра е номинирана за титулата Херој на Советскиот Сојуз со препораки од страна на Константин Вершинин и Маршалот на Советскиот Сојуз, Константин Рокосовски, но документацијата за нејзината номинација е изгубена пред Врховниот Совет да може да ѝ ја додели оваа титула. Во нејзината номинација стои дека Акимова се има здобиено со 805 часови лет во борба и 680 мисии заклучно со април 1945 година, во кои исфрла 94 тони експлозив, унишува два магацина со муниција, два фериботи, два рефлектора и седум автомобили, а воедно испушта и над 450 000 летоци.^[2][3]

На крајот од војната, Акимова е демобилизирана од армијата во октомври 1945 година и наскоро им се враќа на своите студии на Московскиот педагошки институт. Во 1952 година, почнува да предава на Московскиот воздухопловен институт, каде работи 40 години и се пензионира во 1992 година.^[1][4]

Во 1994 година е прогласена за Херој на Руската Федерација за нејзината служба во армијата за време на Втората светска војна, откако претходно е обелоденето дека нејзината номинација за титулата Херој на Советскиот Сојуз била изгубена. Останува активен член на ветеранското движење и учествува во победничките паради. Умира на 29 декември 2012 година и е закопана на гробиштата Тројекуровскоје во Москва.^[5]

• Херој на Руската Федерација
• Орден на Ленин
• Орден на Црвеното знаме^[6]
• Три Ордени на Патриотската војна^[1][7][8]
• Орден на Црвената ѕвезда^[9]
• Медал "За храброст"^[10]
• Кампањски и јубилејни медали^[11]