Понт (митологија)

Понт
	Член на исконските богови и бог на морето
	Понт прикажан на стар римски мозаик, Тунис
Живеалиште	Море
Сопружник	Геја, Таласа
Родители	Геја
Браќа/сестри	Уран
Деца	Нереј, Таумант, Форсис, Кето, Еврибија

Понт (грчки: Ποντους) во старогрчката митологија бил бог на морето, како припадник на првата генерација на богови. Тој е син на Геја и Уран. Понт е роден од страна на Геја пред да биде роден Океан ^[1] . Подоцна, Геја станала негова сопруга, и од тој брак се родиле голем број на деца, меѓу кои:

Потекло на поимот

Според грчкиот поет Хесиод, тој се родил без зачнување,^[2] додека во делото Басни (латински: Fabulae) на Хигин, Понт е син на Етер и на Геја.^[3]

За Хесиод, Понт е нешто повеќе од персонификација на морето, (на грчки: pontos, "Пат" именка која Хелените ја означувале за да го означат Црното Море.^[4] Со Геја тој ги создал Нереј (старецот), Таумант (опасностите кои демнат на морето), Форкис и неговата сестра Кето како и моќната божица Еврибија. Со Таласа, морската исконска божица, (чие име просто значи "море" но е произлезено од предгрчки корен), ги создал Телхините и сиот морски свет (живот).^[5]^[6]^[7]

На римската скулптура од 2 век п.н.е, Понт е прикажан како излегува од алги и со едната рака се наслонува на брод. Тој носи круна и е во друштво со божицата Фортуна.

Митологија

Хесиод

"Таа [Геја] го изроди Понт, без слаткиот љубовен сојуз." - Хесиод, Теогонија (130)^[8]

"И Морето го роди Нереј, најстариот од неговите деца, кој е вистински и не лаже: и луѓето го нарекоа Старецот бидејќи е доверлив и нежен и не ги заборава законите на правдата, туку размислува само на љубезни мисли. Но сепак тој го доби и големиот Таумант и гордиот Форкис, соединувајќи се со Земјата и Кето и Еврибија која во себе носи кревко срце. Хесиод, Теогонија (231–239)^[8]

Наводи

↑ Hesiod, Theogony, 116.
↑ Evelyn-White, Hugh G. Ed. (1914). The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation. London: William Heinemann Ltd.
↑ Hyginus, Fabulae Preface.
↑ The Black Sea was the Greeks' ho pontos euxeinos, the "sea that welcomes strangers."
↑ Rengel, Marian (2009). Greek and Roman Mythology A to Z. Infobase Publishing. стр. 119. ISBN 9781604134124.
↑ Morford, Mark P. O. (1999). Classical Mythology. New York: Oxford University Press. стр. 98, 103. ISBN 9780195143386.
↑ Turner, Patricia (2001). Dictionary of Ancient Deities. Oxford University Press. стр. 387. ISBN 9780195145045.
↑ ^8,0 ^8,1 Evelyn-White, Hugh G. Ed. (1914). The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation. London: William Heinemann Ltd.

[1] Hesiod, Theogony, 116.

[Evelyn-White-2] Evelyn-White, Hugh G. Ed. (1914). The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation. London: William Heinemann Ltd.

[3] Hyginus, Fabulae Preface.

[4] The Black Sea was the Greeks' ho pontos euxeinos, the "sea that welcomes strangers."

[Rengel-5] Rengel, Marian (2009). Greek and Roman Mythology A to Z. Infobase Publishing. стр. 119. ISBN 9781604134124.

[Morford-6] Morford, Mark P. O. (1999). Classical Mythology. New York: Oxford University Press. стр. 98, 103. ISBN 9780195143386.

[Turner-7] Turner, Patricia (2001). Dictionary of Ancient Deities. Oxford University Press. стр. 387. ISBN 9780195145045.

[:0-8] 8,0 ^8,1 Evelyn-White, Hugh G. Ed. (1914). The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation. London: William Heinemann Ltd.

[1]