zèt

zèt m (Nederlands: zet)

• Mofers: zat (zatte, zetje)

Verbuging

zètte, zètsje

zèt /ze̞t/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zètte
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zètte

Raod

't Gebroek van deze vorm wuuert aafgeraojen in 't veurdeil vanne vorm "zit".

Aafbraeking

• zèt

Net get anges gesjreve

• zit, zètj