Naar inhoud springen

wietsj

Van Wiktionary

wietsjen aan 'ne boum

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

wietsj v /witʃ/

  1. (plantje) e klein, buugzaam oetinj aan 'nen tak van 'ne boum of 'ne stroek, veural wen dae nag ane plantj vaszitj of ónregelmaotig aafgebraoken is
    Zoea wietsjken ein kump venienig aan wens te dao emes mit oppe vingere sleis.
Raod

De drie wäörd wiets, wietsj en wits deilen allemaol beteikenisse, meh kómme nörges gans euverein.

Aafbraeking
  • wietsj
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wietsj wietsje wietsjen
IPA /witʃ/ /widʒ/ /witʃe/ /witʃen/
dim. sjrif wietsjke wietsjken wietsjkes
IPA /witʃkʲe/ /witʃkʲen/ /witʃkʲes/ /witʃkʲez/

In anger spraoke

[bewirk]