Klif

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Sint-Joasters. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

'ne Klif, klip, kleef of klimp is in de geografie 'n biezunjer verticaal rotsverhöffing. Kliffe waere meistes gevörmp door erosieprocèsse en verwaering. Kliffe kómme veur langs kuste, in bergechtige gebeje en langs revere. Gemeinelik bestaont kliffe oet rotse die bestenjig zint taenge erosie en verwaering. Aafzèttingsstein die kliffe vörme zint ónger anger zandjstein, kalkstein, krietstein en dolomiet. Ouch stollingsstein wie graniet en basalt vörme kliffe.

De meiste kliffe höbbe 'ne puunkegel aan de basis. In druèg gebeje of ónger hoag kliffe zint dit gemeinelik loosligkendje brök gevalle rots. In vöchtige gebeje weurt deze döks door gróndj bedèk.

Väöl kliffe vertuène watervel of häöldjes ónger de randj van de rots. Sómtieds löp 'ne klif geleielik doad aan d'n ènj van 'n kitting, wobie taofelvörmige rotse of anger rotsformaties achterblieve.