Klassieke meziek

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Klassieke meziek weurt meistal gebruuk veur de wereld vaan academische westerse meziek aon te geve, de meist deepgewortelde kunsmeziektraditie vaan 't weste, die tot in de modernen tied häör vertegewoordegers heet. Binne de meziekwetensjap weurt daomèt evels e beperk tiedvak aongegeve, oongeveer vaan 1750 tot 1810, mèt es belaankriekste vertegewoordegers Joseph Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart en de vreuge Ludwig van Beethoven. De belaankriekste kinmerke vaan dees stijl zien: 't opkoume vaan symfonie en striekkwartèt, 't verdwijne vaan de basso continuo en 'n evewiech tösse vörmprincipes en geveul. De klassieke meziek weurt veuraofgegaange door de barok en 't rococo en geit roond 1800 euver in de roemantiek.

De klassieke meziek weurt euver 't algemein ingedeild in dees cattegorieje:

• Awwe Meziek of Musica Antiqua* (500-1600)
  • Middeliewse meziek (500-1400)
  • Renaissancemeziek (1400-1600)
• De Klassieke Meziek* (1600-1925)
  • Barokmeziek* (1600-1750)
  • Classicisme (1730-1820)
  • Romantiek (1780-1910)
  • Impressionisme (1875-1925)
• Moderne en Eigentijdse Meziek (1925-noe)
  • Modernisme (1890-1975)
  • Eigentijdse meziek (1975-noe)

* De Barok weurt soms ouch ingedeild bij de Awwe Meziek.