Op den Inhalt sprangen

Feil

Vu Wiktionnaire
(1) Feiler
(2) E Feil
(3) Feilen

Substantiv m (pl: Feiler)

1. E Feil och Fäil ass e Geschoss dat aus engem ronne Still an enger Spëtz besteet. E gëtt gewéinlech mat engem Bou ofgeschoss.
2. E Feil ass en abstrakt Bild aus enger Spëtz an enger Linn, dat op eppes oder eng Richtung hiweist.
Feil  f (pl: Feilen)
3. E Geschier aus Eisen, Stol oder Konschtstoff dat gebraucht gëtt fir ze feilen.

Aussprooch (IPA): [fɑɪl] (Eenzuel 1-3) Aussprooch (IPA): [f'ɑɪlər] (Méizuel 1-2) Aussprooch (IPA): [f'ɑɪlən] (Méizuel 3)

Artikel op Wikipedia Feil (3)