struo
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈstruoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: stru·ō — morphologica: stru-o
Verbum transitivum
[+/-]stru|ō, -ere, strūxī, strūctum
- √ Rem aliam super aliam componere.
Coniugatio
[+/-]Verbum finitum
| Thema | Vox activa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| strūx- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
| Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
| I. sing. | strūxī | strūxerim | strūxeram | strūxissem | strūxerō |
| II. sing. | strūxistī | strūxeris | strūxerās | strūxissēs | strūxeris |
| III. sing. | strūxit | strūxerit | strūxerat | strūxisset | strūxerit |
| I. plur. | strūximus | strūxerimus | strūxerāmus | strūxissēmus | strūxerimus |
| II. plur. | strūxistis | strūxeritis | strūxerātis | strūxissētis | strūxeritis |
| III. plur. | strūxērunt | strūxerint | strūxerant | strūxissent | strūxerint |
Verbum infinitum
| Modus | infinitivus | participium | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
| Vox activa |
struere | strūxisse | strūctūrum, -am, -um esse |
struēns | strūctūrus, -a, -um | |
| Vox passiva |
struī | strūctum, -am, -um esse |
strūctum īrī | strūctus, -a, -um |
||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
| struendī | struendus, -a, -um | strūctum | strūctū | |||
Dictiones collatae
[+/-]Synonyma
Dictiones derivatae
[+/-]Composita
- astruō, astruere, (adstruō)
- cirumstruō, circumstruere
- exstruō, exstruere
- īnstruō, īnstruere
- interstruō, interstruere
- obstruō, obstruere
- perstruō, perstruere
- praestruō, praestruere
- restruō, restruere
- substruō, substruere
- superstruō, superstruere