Jump to content

dos

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /doːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dōs — morphologica: dos

Notatio

[+/-]
Latine: (dare).

Nomen substantivum

[+/-]

dōs, dōtis fem.

  1. Id quod datur puellae, quae in matrimonium collocatur.[1]
  2. (Meton.) ingenium.

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. dōs dōtēs I
gen. dōtis dōtium
dōtum
II
dat. dōtī dōtibus III
acc. dōtem dōtēs IV
abl. dōte dōtibus VI
voc. dōs dōtēs V

Translationes

[+/-]

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 198 — “DOS, dōtis, f.”

Discretiva

dos dictio est in variis linguis: