defendit

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

• In hoc genere non potest hoc dici, ad tempus et ad eventum aliquem sententiam scriptoris oportere accommodari, propterea quod ea sola esse demonstratur, qua fretus ille, qui contra scriptum dicit, suam esse hereditatem defendit. Aliud autem genus est eorum, qui sententiam inducunt, in quo non simplex voluntas scriptoris ostenditur, quae in omne tempus et in omne factum idem valeat, sed ex quodam facto aut eventu ad tempus interpretanda dicitur. —De inventione Ciceronis ^[1][2]

class.

• Et ob hoc a solstitio illis initium est — ultraque ortum Caniculae non valent — quia iam multum e frigida caeli parte in hanc egestum est ac sol mutato cursu in nostram rectior tendit et alteram partem aeris attrahit, alteram vero impellit. Sic ille etesiarum flatus aestatem frangit et a mensium ferventissimorum gravitate defendit. —Naturales quaestiones Senecae ^[3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• ob id cum iis habenda est avis quae tinnungulus vocatur; defendit enim illas terretque accipitres naturali potentia in tantum, ut visum vocemque eius fugiant. hac de causa praecipuus columbis amor eorum, feruntque, si in quattuor angulis defodiantur in ollis novis oblitis, non mutare sedem columbas – quod et auro insectis alarum articulis quaesivere aliqui, non aliter innoxiis vulneribus – , multivaga alioqui ave. est enim ars illis inter se blandiri et corrumpere alias furtoque comitatiores reverti. —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

saec. II.  (ca. 170–177 p.C.n.)

• Item in Verrem actionis secundae primo: ‘Nunc vero quid faciat Hortensius? avaritiaene crimina frugalitatis laudibus deprecetur? At hominem flagitiosissimum, libidinosissimum nequissimumque defendit.’ Sic igitur Catullus eadem se facere dicit, quae Lesbiam, quod et malediceret ei palam respueretque et recusaret detestareturque assidue et tamen eam penitus deperiret. —Noctes Atticae A. Gellii ^[5][2]

saec. XVIII.  (1714 p.C.n.)

• De quibus probatae fidei scriptor polonus sic fatur: „hi (Moldavi) natura, moribus ac lingua, non multum ab cultu Italiae absunt; suntque homines feri, magnaeque virtutis, neque alia gens est, quae pro gloria belli et fortitudine, angustiores fines cum habeat, plures ex propinquitate hostes sustineat, quibus continenter aut bellum infert, aut illatum defendit”. —Descriptio Moldaviae Demetrii Cantemir ^[6][2]