crucibus

Discretiva

crucibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
crucibus	casus dativus pluralis	substantivi crux
crucibus	casus ablativus pluralis	substantivi crux

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkrukibus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cru·ci·bus — morphologica: cruc-ibus

Loci

Titus Livius
-58…+17

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Petronius Arbiter
ca. 14-66

Quintus Curtius Rufus
fl. 50

P. Cornelius Tacitus
55-117

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

Acilius Glabrio praetor, cui inter cives peregrinosque iurisdictio obtigerat, cum una ex duabus legione urbana est missus. alios vagos comprehendit, alios iam congregatos pugnando vicit; ex his multi occisi, multi capti; alios verberatos crucibus adfixit, qui principes coniurationis fuerant, alios dominis restituit. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1]^[2]

class. (58/59 p.C.n.)

Cum refigere se crucibus conentur, in quas unusquisque vestrum clavos suos ipse adigit, ad supplicium tamen acti stipitibus singulis pendent; hi, qui in se ipsi animum advertunt, quot cupiditatibus tot crucibus distrahuntur. —De vita beata Senecae ^[3]^[2]

saec. I.

Una igitur in tota civitate fabula erat, solum illud affulsisse verum pudicitiae amorisque exemplum omnis ordinis homines confitebantur, cum interim imperator provinciae latrones iussit crucibus affigi secundum illam casulam, in qua recens cadaver matrona deflebat. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[4]^[2]

saec. I.

Triste deinde spectaculum victoribus ira praebuit regis: II milia, in quibus occidendis defecerat rabies, crucibus adfixi per ingens litoris spatium pependerunt. Carthaginiensium legatis pepercit addita denuntiatione belli, quod praesentium rerum necessitas moraretur. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi ^[5]^[2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.C.n.)

igitur primum correpti qui fatebantur, deinde indicio eorum multitudo ingens haud proinde in crimine incendii quam odio humani generis convicti sunt. et pereuntibus addita ludibria, ut ferarum tergis contecti laniatu canum interirent, aut crucibus adfixi aut flammandi, atque ubi defecisset dies in usum nocturni luminis urerentur. —Annales P. Cornelii Taciti ^[6]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXXIII, caput 36, [3] — crucibus
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 ^2.5 Vicicitatio: crucibus.
↑ ^3.0 ^3.1 Lucius Annaeus Seneca - De vita beata. (The Latin Library): XIX, versus 3 — crucibus
↑ ^4.0 ^4.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXI. — crucibus
↑ ^5.0 ^5.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IV. Capitulum IV, [18] — crucibus
↑ ^6.0 ^6.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XV. [44] — crucibus

[TitusLivius-1] 1.0 ^1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XXXIII, caput 36, [3] — crucibus

[q-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 ^2.5 Vicicitatio: crucibus.

[Seneca-3] 3.0 ^3.1 Lucius Annaeus Seneca - De vita beata. (The Latin Library): XIX, versus 3 — crucibus

[Petronius-4] 4.0 ^4.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXI. — crucibus

[CurtiusRufus-5] 5.0 ^5.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IV. Capitulum IV, [18] — crucibus

[Tacitus-6] 6.0 ^6.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XV. [44] — crucibus

[1]