consto

API: /ˈkoːnstoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·s·tō — morphologica: con-st-o

← Latine: con + stō

cōnst|ō, -āre, -itī, -ātūrus

1. Quantum pecuniae solvendum est aliquam rem emendo.
2. Verum esse, rectum esse.

Thema	Vox activa
cōnst-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	cōnstō	cōnstem		cōnstābam	cōnstārem	cōnstābō
II. sing.	cōnstās	cōnstēs	cōnstā!	cōnstābās	cōnstārēs	cōnstābis	cōnstātō!
III. sing.	cōnstat	cōnstet		cōnstābat	cōnstāret	cōnstābit	cōnstātō!
I. plur.	cōnstāmus	cōnstēmus		cōnstābāmus	cōnstārēmus	cōnstābimus
II. plur.	cōnstātis	cōnstētis	cōnstāte!	cōnstābātis	cōnstārētis	cōnstābitis	cōnstātōte!
III. plur.	cōnstant	cōnstent		cōnstābant	cōnstārent	cōnstābunt	cōnstantō!

Thema	Vox activa
cōnstit-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	cōnstitī	cōnstiterim	cōnstiteram	cōnstitissem	cōnstiterō
II. sing.	cōnstitistī	cōnstiteris	cōnstiterās	cōnstitissēs	cōnstiteris
III. sing.	cōnstitit	cōnstiterit	cōnstiterat	cōnstitisset	cōnstiterit
I. plur.	cōnstitimus	cōnstiterimus	cōnstiterāmus	cōnstitissēmus	cōnstiterimus
II. plur.	cōnstitistis	cōnstiteritis	cōnstiterātis	cōnstitissētis	cōnstiteritis
III. plur.	cōnstitērunt	cōnstiterint	cōnstiterant	cōnstitissent	cōnstiterint

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	cōnstāre	cōnstitisse	cōnstātūrum, -am, -um esse	cōnstāns		cōnstātūrus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
cōnstandī		cōnstandus, -a, -um			—	—

• cum abl. pretii
• cum acc. cum infinitivo

• stō, stāre, stātiō

• in dubio esse

• abstō, abstāre
• astō, astāre (ad-stō)
• circumstō, circumstāre, circumstātiō
• dīstō, dīstāre
• exstō, exstāre
• īnstō, īnstāre
• obstō, obstāre
• perstō, perstāre
• praestō, praestāre, praestātiō
• prōstō, prōstāre
• restō, restāre
• sistō, sistere

• cōnstāns
• cōnstanter, cōnstantius, cōnstantissimē
• cōnstantia
• Constantius, Constantia
• Constantinus, Constantina

Erasmus Schmidius 1602

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XVII.

• Cum accusativo cum infinitivo, 1602: Quoniam enim ex hactenus allatis abunde constat terram illam vetustissimis fuisse cognitam, ... — Erasmus Schmidius