Jump to content

amicus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
amīcusAPI: /aˈmiː.kus/(classice)

Formae aliae

[+/-]

Notatio

[+/-]
amo + -icus

Nomen substantivum

[+/-]

amīc|us, -ī masc.

  1. vir amans vel socius

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. amīcus amīcī I
gen. amīcī amīcōrum II
dat. amīcō amīcīs III
acc. amīcum amīcōs IV
abl. amīcō amīcīs VI
voc. amīce amīcī V

Dictiones collatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
vir amans vel sociusdilatare ▼
vir amans vel sociuscollabi ▲

Nomen adiectivum

[+/-]

amīc|us, -a, -um

  1. amans

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. amīcus amīca amīcum nom. amīcī amīcae amīca
gen. amīcī amīcae amīcī gen. amīcōrum amīcārum amīcōrum
dat. amīcō amīcae amīcō dat. amīcīs amīcīs amīcīs
acc. amīcum amīcam amīcum acc. amīcōs amīcās amīca
abl. amīcō amīcā amīcō abl. amīcīs amīcīs amīcīs
voc. amīce amīca amīcum voc. amīcī amīcae amīca

Translationes

[+/-]