Jump to content

transeam

E Victionario
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Discretiva

transeam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Proprietates grammaticales
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
trānseam prima singularis praesens activa coniunctivus trānseō (trānsīre)
Appellatio pronuntiatusque
API: /ˈtraːnseam/(classice)
Syllabificatio phonetica: trāns·e·am — morphologica: trans-eam

Loci

Latinitas Romana

class.

  • et, ut publicos gentium furores transeam, haec, in qua conterminos pellimus furtoque vicini caespitem nostro solo adfodimus … —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 68, [175] — transeam
  2. Vicicitatio: transeam.