Flavius Magnus
Flavius Magnus (natus anno 390 sive 405, mortuus anno 475) erat potens rerum politicarum Imperii Romani Occidentalis in Gallia. In ultimis temporibus potentiae Romanae in Gallia micabat vitae integritate atque sapientia.
Familia
[recensere | fontem recensere]Eius pater erat Flavius Constantinus Felix (380 - 430) consul Romanus anno 428 eiusque mater Padusia Flavia Agricola.
Cursus honorum
[recensere | fontem recensere]Fuit senator Romanus Narbonensis, atque consul Romanus cum collega Flavio Apollonio anno 460. Fuit praefectus praetorio Galliarum anno 469.
Legenda
[recensere | fontem recensere]- John R. Martindale, et alii, "Magnus 2" in The Prosopography of the Later Roman Empire - Volume II, AD 395–527, Cambridge University Press, 1980, pp. 700f.
- Sidonius Apollinaris, Epistulae I 11,10
| Antecessores: Flavius Ricimerus et Flavius Iulius Patricius |
Consul 460 cum Flavio Apollonio |
Successores: Flavius Severinus et Flavius Dagalaifus |