xerûze

• IPA^(kilîd): /xɛɾuːˈzɛ/
• Kîtekirin: xe·rû·ze

xerûze nêr

1. Gundor, petêx, qomî, qire, qawin,
   fêkiyek zer û girover û şîrîn e û nêzî zebeşan e.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Tahlik, kelek.^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

• xeroze
• xerwîze

Ji farisî خربزه‎ (xerbuzê) ku wek karpuz bi maneya zebeş ketiye tirkî jî. hevmaneyên wî petêx ji erebî û qawin ji tirkî ye. Herwiha peyva nêzîk şemamok jî ji erebî ye.

• xerûzek
• xerûzeyî

• Cucumis melo