veker
Navdêr
[biguhêre]| Zayendên mê û nêr ên binavkirî | ||||
|---|---|---|---|---|
| Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
| Navkî | veker | veker | veker | |
| Îzafe | vekera | vekerê | vekerên | |
| Çemandî | vekerê | vekerî | vekeran | |
| Nîşandera çemandî | wê vekerê | wî vekerî | wan vekeran | |
| Bangkirin | vekerê | vekero | vekerino | |
| Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî | ||||
| Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
| Navkî | vekerek | vekerek | vekerin | |
| Îzafe | vekereke | vekerekî | vekerine | |
| Çemandî | vekerekê | vekerekî | vekerinan | |
veker mê û nêr
- Kesa/ê ku tiştekî vedike.
- Vekerê semînarê. ― destpêkerê semînarê, kesê ku semînarê vedike
- Amûra ku tiştek pê tê vekirin.
- Vekerê qutiyan.
Etîmolojî
[biguhêre]Ji vekirin.