pêjan

•  IPA^(kilîd): /peːˈʒɑːn/
• Jihevqetandin: pê·jan

Tewandina lêkera pêjan
RP. Niha	Yekjimar		Pirrjimar
	ez	dipêjim	em	dipêjin
	tu	dipêjî	hûn	dipêjin
	ew	dipêje	ew	dipêjin
Ji bo hemû formên din: Tewandin:pêjan

pêjan lêkera xwerû, gerguhêz

1. hevîr kirin nan, nan çêkirin, nan biraştin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• kurdî-erebî: پێـژان‎

• Dibêje lê napêje. (Soza xwe bi cih naîne. / Wek ku dibêje nake)

• pêjin

• -pêj-

Ji proto-hindûewropî: *pek^w- ("pehtin"), proto-îranî: *pač- ("pehtin"), avestayî: pec- ("pehtin"), partî: pic- ("pehtin"), pehlewî: pux- ("pehtin"), sogdî: pc- ("pehtin"), hawsayî: pc- ("pehtin"), farisî: pez- ("pehtin"), belûçî: peč- ("pehtin"), xunserî: pez- ("pehtin") … ^{alfabeya arî}, kurmancî: pehtin, pêjan /-pêj- ("pehtin"), zazakî: pewten, poten /-poǰ- ("pehtin"), sanskrîtî: पचति pac ("pehtin"), rusî: p'eč ("pehtin"), latînî: coquo ("pehtin"), yûnanî: peptein ("pehtin")

Çavkanî: Cheung p.286, Watkins p.63, Etymonline

• -pêj
• -pêjî
• pêjayî

pêjan mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)