kût

kût

1. kulek, seqet, kotrom, qorim, qop, qot,
   kesa/ê ku dest yan lingên wî baş naxebitin

• kûd

• kût bûn
• kût kirin

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

kût zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. Bi sêrî lêdan

   Min kûtek li ser wî xist pêra gêj bû û ket xwarê.

kût zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. (Ûrmiye) Nanê kû bi danana hevîr nav polan de tê patin û piranî bu xwarina seyan bûye.