hoste

• IPA^(kilîd): /hoːsˈtɛ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: hos·te

hoste mê û nêr

1. pispor, şareza, zana, mamoste, kesa/ê karekî pirr baş dizane

   Azad hosteyekî zîreke.

2. mîmar, avaker
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• kurdî-erebî: هۆسته‎

Hevreha soranî وه‌ستا‎ (westa), zazakî westa, farisî استاد‎ (ustad), pehlewî ostad, farisiya kevn vistat-, avestayî evestate- ji eve- (pêş) + state- (rawestayî) ji proto-hindûewropî *sta- (“rawestîn”), binere stûn. أستاذ‎ (ustaż) ya erebî, üstat/üstad ya tirkî û Ustad ya spanî ji zimanên îranî ne.

hoste

1. (Şêxbizinî) hêdî

   We hostehost hatim we îre.

   (Wergera kurmancî hewce ye) (biguhêre)

   Hoste çîm û hoste hatim.

   (Wergera kurmancî hewce ye) (biguhêre)

• haste

• hostetî
• hostehost

hoste

1. kuxik
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên kuxik hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

hoste nêr

1. mêvan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên mêvan hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

hoste

1. kuxîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên kuxîn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

hoste

1. kuxîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên kuxîn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}