heyvan

• IPA^(kilîd): /hɛjˈvɑːn/
• Kîtekirin: hey·van

heyvan nêr

1. hêvên yan tîşta ku bu meyandin tê bikarhînan.
2. mastê ku têkilî nav şîrî tê kirin daku şîr bimeye û bibe mast
3. tov, tişta/ê ku tiştek din jê çêdibe yan tê çêkirin

• heywan
• ameyn (zazakî)
• amên (zazakî)
• aveyn
• avên
• haveyn
• heyvên
• hêvên
• havên

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

heyvan

1. (heywan) heywan, ajel, lawir