bijîn

• IPA^(kilîd): /bɪˈʒiːn/
• (Lêker) Deng (Bidlîs)^ⓘ

• (Formeke lêkerê) Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: bi·jîn

bijîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: -bij-
RP. Niha
	ez	dibijim
	tu	dibijî
	ew	dibije
	em, hûn, ew	dibijin
Fermanî	Yekjimar	bibije
	Pirjimar	bibijin
Rehê dema borî: -bijî- / -bijiya-
RP. Boriya sade
	ez	bijîm / bijiyam
	tu	bijî / bijiyayî
	ew	bijî / bijiya
	em, hûn, ew	bijîn / bijiyan
Formên din: Tewandin:bijîn

bijîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. (tiştekî xwestin) canê (yekî) bijîn (tiştekî), dilê (yekî) çûn (tiştekî)
   • Xwedê zêde bike. Welleh dilê min nabije tiştekî. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
   • Min qehweşîra xwe vexwar û bi vexwarina wê re dilê min bijiya kişandina cixarekê. — (Biyanî, Albert Camus, Weşanên Nûdem)

• bijandin

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

bijîn

1. Binere: jîn

bijîn

1. (paqij, pak, ne pîs) Binere: bijûn