Гумидтік климат

Гумидтік климат – өте ылғалды климат (экваторлық ормандар, тайга, тундра аймағы); күн жылуының жеткіліксіздігінен жер бетіне түскен атмосф. жауын-шашынның түгел буланып немесе сіңіп кетпеуі салдарынан құрлықта ағын судың көп пайда болу құбылысы. Мұндай ағын су жер бедерінің эрозиялық пішінінің пайда болуына әкеліп соғады. Гумидтік климаттың екі түрі болады: полюстік түрі – көп жылдық тоңның басуынан артық ағын су жерге сіңе алмайды; фреатты түрі – ылғал ішінара топыраққа сіңіп, жер беті суының грунт суына қосылуы. «Гумидтік климат» терминін ғылымға алғаш рет неміс геоморфологы А.Пенк (1858 – 1945) климаттың геоморфол. жіктелімін жасау кезінде енгізді. Қазақстанда Гумидтік климат Алтай тауларының, Жетісу (Жоңғар) және Іле Алатауларының биік таулы белдемдеріне тән.

^[1]

1. ↑ Қазақ энциклопедиясы

Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет.

Бұл мақалада еш сурет жоқ. Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз. Суретті мыннан табуға болады: осы мақаланың тақырыбына байланысты сурет Ортақ қорда табылуы мүмкін; мақаланың өзге тіл уикилеріндегі нұсқаларын қарап көріңіз; өзіңіз жасаған суретті жүктеңіз (авторлық құқықпен қорғалған сурет қоспаңыз!).

Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.