Акоп Акопян

Акоп Акопян^[1] (1866-1937), армян ақыны, Армения мен Грузияның халық ақыны (1923). «Кочегар» (1904), «Тағы да соқ» (1905), «Революция» (1905), «Өлдік, бірақ өшпедік» (1906), «Таң атарда» (1910), «Қала» (1911), «Күзет» (1913) өлеңдерінде, «Жаңа таң» (1909), «Қызыл толқындар» (1911), «Теңдік»(1917), «Құдайлар сөйлей жөнелді» (1922), «Шир Кең-Канал» (1924), «Волхов құрылысы» (1925) поэмаларында революциялық романтизм, азаттық,теңдік идеяларын көтереді. Әуезов оны «пролетарлық поэзияның іргесін қалаушы, еңбекші бұқараның қайраткері, қорғаны және жаршысы болған, алпауыттар әлемінің зұлымдығын әшкерелеген ақын» деп дәріптеген («КСРО халықтары әдебиеттерінің өркендеуі»).

1. ↑ Мұхтар Әуезов энциклопедиясы — Алматы, «Атамұра» баспасы, 2011 жыл. ISBN 978-601-282-175-8

Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет.

Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.