Mijn
broer had, toen we daar een poos terug aten, borrelhapjes gemaakt die wel wat
weg hadden van flammkuchen. Hij had voor de bodem Libanees brood gebruikt, een
heel dun platbrood dat bijna een tortilla lijkt, en er verder zijn eigen culinaire
fantasie op losgelaten. Ik heb hem een beetje nageaapt en gisteren wat
gefröbeld met verschillende toppings, zoals crème fraîche, geraspte kaas,
olijven, spekjes, pastasaus (Heinz traditional), knoflookolie, pesto, gegaarde
kipstukjes, zalmsnippers, courgette, champignons, rucola, ui, rauwe en gekookte
ham, salami, geitenkaas... en dan zijn we de sardientjes en de zongedroogde
tomaatjes nog vergeten. Fruit zou ook heel goed kunnen denk ik: peer met
gorgonzola, appel met mozzarella, ananas, vijgen, hmmm, dat gaan we vast nog
wel eens een keer doen, want je kunt het zo gek niet bedenken of het kan er op.
Na twaalf minuten in de oven op 200 graden was het klaar. Er lag nog een flesje
chianti, gekregen van de buren omdat we op de kat gepast hadden, en dat smaakte
er prima bij. J
Het
Libanees platbrood kon ik overigens bij onze Deka-supermarkt niet vinden, maar
wel bij Deen. Albert Heijn schijnt het ook te verkopen.
