ავლევი
| სოფელი | |
|---|---|
|
ავლევი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | შიდა ქართლის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ქარელის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ავლევი |
| კოორდინატები | 42°08′15″ ჩ. გ. 43°46′39″ ა. გ. / 42.13750° ჩ. გ. 43.77750° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 750 მ |
| მოსახლეობა | 349[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები (99,7 %) |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)    | |
ავლევი[2] — სოფელი საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის ქარელის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფლები: კნოლევი, ცერონისი). მდინარე შუა ფრონის მარჯვენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან 750 მეტრი ქარელიდან 22 კილომეტრი.[3]
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სოფელში 1909 წელს ცნობილი ქართველი მეცნიერის კონსტანტინე ამირაჯიბის (1869-1948 წლებში) თაოსნობით გაიხსნა სასოფლო-სამეურნეო სკოლა, მოსწავლეთა პირველი გამოშვება მოხდა 1915 წელს. ამჟამად სკოლის შენობის ადგილზე შენდება კონსტანტინე ამირაჯიბის სახლ-მუზეუმი.[4]
შიდა ქართლის 1955 წლის დაზვერვითმა ექსპედიციამ ავლევში მიაკვლია ადრეული და გვიანი ბრინჯაოს ხანის სამოსახლო გორებს.[5]
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 349 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[6] | 481 | 229 | 252 |
| 2014[1] |  349 |
176 | 173 |
იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ავლევის ღვთისმშობლის ეკლესია
- ავლევის წმინდა გიორგის ეკლესია
- ავლევის პირველი ნამოსახლარი
- ავლევის მეორე ნამოსახლარი
- ავლევის ნაეკლესიარი
- ავლევის სამაროვანი
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 6 სექტემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 14.
- ↑ ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 129.
- ↑ ჩიმაკაძე თ., საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 5, თბ., 1990. — გვ. 354.
- ↑ გვასალია ჯ., ფრონის ხეობათა ისტორიული გეოგრაფიის საკითხები // საქართველოს ისტორიული გეოგრაფიის კრებული, ტ. VII, თბ.: „მეცნიერება“, 1989. — გვ. 8, ISBN 5-520-00154-5.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| |||||||||||||
