• ՄՀԱ՝ [χɑɾizˈmɑ]

վանկեր՝ խա•րիզ•մա 

• ՄՀԱ՝ [χɑɾizˈmɑ]

վանկեր՝ խա•րիզ•մա 

< харизма < ֆր․ chariszma < հուն․ charisma աստվածային շնորհ՝ ողորմություն

1. չափազանց օժտվածություն, անհատականություն, բացառիկություն՝ ինտելեկտուալ, հոգևոր ևն առումներով
2. տե՛ս շնորհ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։

1. (նորբ․) բացառիկ շնորհ, օժտվածություն, հեղինակություն ◆ Կայուն հասարակության համար որոշակի հեղինակությունների խարիզմաների գոյությունը անհրաժեշտ պայման է։ Լրագիր օր (օրաթերթ)

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։