Jump to content

Փարիզի կիսաճանապարհին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Փարիզի կիսաճանապարհին
ռուս.՝ На полпути в Париж
Երկիր Ռուսաստան
Ժանրդրամա
Թվական2001
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՅարոպոլկ Լապշին
ՊրոդյուսերԱլեքսեյ Ֆեդորչենկո
ԴերակատարներՄիխայիլ Գլուզսկի
ՕպերատորԲորիս Շապիրո
ԵրաժշտությունՎադիմ Բիբերգան
ԿինոընկերությունՍվերդլովսկի կինոընկերություն

«Փարիզի կիսաճանապարհին» (ռուս.՝ «На полпути в Париж»), ռուսական ֆիլմ (դրամա), որը նկարահանել է ռեժիսոր Յարոպոլկ Լապշինը[1]։ Էկրան Է բարձրացել 2001 թվականին։

Ֆիլմը հետպատերազմյան Ռուսաստանում ռուս գիտական մտավորականության դրամայի մասին է[2], թեև սցենարի սկզբնական տարբերակը գրվել է 1998 թվականին՝ ֆիլմի ստեղծումից 25 տարի առաջ։

1990-ական թվականներ։ Ռուս գիտնական, ակադեմիկոս Մատվեյ Տերենտևիչ Դանիլովը, զրկվելով իր գիտական աշխատանքը հայրենիքում շարունակելու հնարավորությունից, ստիպված է մեկնել Ֆրանսիա, որտեղ նրան երաշխավորված են բոլոր պայմանները՝ շարունակելու իր և գիտության համար կարևոր հետազոտությունները։

Այնուամենայնիվ, ինքը՝ Մատվեյ Տերենտևիչը, ամենևին էլ ուրախ չէ հեռանալու համար։ Ռուսաստանից հեռանալու որոշումը նրա համար հեշտ չէր։ Ռուսաստանում նրա համար վերջին գիտական գիտաժողովից հետո, որը տեղի է ունենում հեռավոր սիբիրյան քաղաքում, Մատվեյ Տերենտևիչը մեկ օրով կանգ է առնում այն գյուղում, որտեղ անցել է իր մանկությունը։

Մատվեյը հանդիպում է իր քրոջ՝ Գրունյայի հետ, մանկության ընկերոջ հետ, ով ամբողջ կյանքում աշխատել է այստեղ որպես տրակտորիստ, մի կնոջ հետ, որը ժամանակին սիրել է իրեն իր երիտասարդության տարիներին, ներկա է գտնվում գյուղական հարսանիքի։

Այս բոլոր հանդիպումներն ու իրադարձությունները Մատվեյին ստիպում են նորովի նայել իր կյանքին, զգալ կարոտ, չնայած նա դեռ չի լքել հայրենիքը։ Զգացմունքներից շփոթված՝ նա հեռանում է հայրենի գյուղից, և ֆիլմի հեղինակները բաց են թողնում հարցը, թե փոխում է արդյոք նա արտասահման մեկնելու իր որոշումը։

  • Վլադիմիր Անդրեև – Մատվեյ Տերենտևիչ Դանիլով
  • Արիստարխ Լիվանով – Անատոլի Ֆալալեև
  • Յուրի Նազարով – Պրոխոր Մուրաշով
  • Միխայիլ Գլուզսկի – Ավդեյ պապը (վերջին դերը կինոյում)
  • Լյուդմիլա Զայցևա – Պելագեա
  • Նատալյա Պոտապովա – Աննա, մատուցողուհի
  • Լյուբով Սոկոլովա – Գրունյա
  • Վիտալի Կրաև
  • Կոնստանտին Շավկունով
  • Ալեքսանդր Պաշկով – տրակտորիստ Սերգեյ
  • Ալեքսեյ Շչիպանով – էպիզոդ
  • Օլգա Բուտակովա – էպիզոդ
  • Վալերի Վելիչկո – էպիզոդ
  • Սոֆյա Տիունովա – Գրունյա (նկարահանվել է մահացած Լյուբով Սոկոլովայի փոխարեն)
  • Պավել Ֆեդոսեև – էպիզոդ (վերջին դերը կինոյում)
  • Յուրի Ալեքսեևէպիզոդ
  • Ռոման Վոլոդկին – էպիզոդ
  • Եկատերինա Ժիվոգլյադովա – էպիզոդ
  • Վյաչեսլավ Կիրիլիչև – էպիզոդ
  • Անդրեյ Կիլոսով – էպիզոդ
  • Տատյանա Պրիխոդկո – էպիզոդ
  • Իվան Շիլկո

Նկարահանող խումբ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ռեժիսոր՝ Յարոպոլկ Լապշին
  • Սցենարի հեղինակ՝ Գենադի Բոկարև
  • Պրոդյուսեր՝ Ալեքսեյ Ֆեդորչենկո
  • Օպերատոր՝ Բորիս Շապիրո
  • Կոմպոզիտոր՝ Վադիմ Բիբերգան
  • Նկարիչ՝ Վալերի Կուկենկով
  • Մոնտաժող՝ Սվետլանա Տարիկ[3]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Каптелов, А. В ожидании «кина»: Нов. картины, снимающ. на Свердл. киностудии / А. Каптелов // На смену!. — Екатеринбург, 2000
  • Матюхина, Татьяна. Российская глубинка — стартовая площадка в Париж : [О новом фильме Я. Лапшина «На полпути в Париж»] // Главный проспект. — Екатеринбург, 2001. — 12-18 июля
  • Е. Тарасова «На полпути в Париж»: долгая дорога к зрителю : О фильме екатеринбург. режиссёра Ярополка Лапшина // Вечерний Екатеринбург. — 2003. — 21 янв. — С. 4: портр.
  • Судьба России — судьба науки. Обсуждение фильма «На полпути в Париж» Արխիվացված 2023-04-20 Wayback Machine // «Уральское отделение РАН»

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]