Ցուցահանդես

Ցուցահանդես
Կազմված է	հավաքածու, displaying? և ցուցանմուշ

Ցուցահանդես, ամենաընդհանուր իմաստով, իրերի ընտրանու կազմակերպված ներկայացում և ցուցադրություն: Գործնականում ցուցադրությունները սովորաբար տեղի են ունենում մշակութային կամ կրթական միջավայրում, ինչպիսիք են թանգարանները, արվեստի պատկերասրահները, այգիները, գրադարանները, ցուցասրահները կամ համաշխարհային տոնավաճառները: Ցուցահանդեսները կարող են ունենալ տարբեր թեմաներ, ինչպիսիք են արվեստը՝ և՛ խոշոր թանգարաններում, և՛ փոքր պատկերասրահներում, մեկնաբանողական ցուցահանդեսները, բնական պատմության թանգարանները և պատմության թանգարանները, ինչպես նաև տարատեսակներ, ինչպիսիք են ավելի առևտրային կենտրոնացված ցուցահանդեսներն ու առևտրային տոնավաճառները: Դրանք կարող են նաև խթանել համայնքի ներգրավվածությանը, շփմանը և կրթությանը՝ այցելուներին հնարավորություն տալով ուսումնասիրել տարբեր հեռանկարներ, պատմական համատեքստեր և քննարկել պահի իրադարձությունները: Բացի այդ, ցուցահանդեսները հաճախ նպաստում են արվեստագետներին, նորարարներին և արդյունաբերության առաջխաղացմանը՝ հանդես գալով որպես գաղափարների փոխանակման և մարդկային ստեղծագործության և ձեռքբերումների տոնակատարության համար:

Բրիտանական անգլերենում «ցուցահանդես» բառն օգտագործվում է ցուցադրված իրերի հավաքածուի և միջոցառման համար որպես ամբողջություն, որն ամերիկյան անգլերենում սովորաբար օգտագործվում է «ցուցանմուշ» իմաստով։ Անգլերենի երկու տարբերակներում էլ ցուցահանդեսում ցուցադրվող յուրաքանչյուր առարկա «ցուցանմուշ» է: Ընդհանուր օգտագործման մեջ «ցուցահանդեսները» համարվում են ժամանակավոր և սովորաբար նախատեսվում է բացել և փակել որոշակի ժամանակացույցով: Թեև շատ ցուցահանդեսներ ցուցադրվում են միայն մեկ վայրում, որոշ ցուցահանդեսներ ցուցադրվում են մի քանի վայրերում և կոչվում են շրջագայող ցուցահանդեսներ, իսկ որոշները առցանց ցուցահանդեսներ են: Ցուցահանդեսները, որտեղ ներկայացված են հատկապես փխրուն կամ արժեքավոր առարկաներ կամ կենդանի արարածներ, կարող են ցուցադրվել միայն պաշտոնական պրեզենտացիայի ժամանակ՝ ուղեկցողի կամ մանկավարժի ուշադիր հսկողության ներքո: Ժամանակավոր ցուցանմուշները, որոնք հաստատությունից հաստատություն են տեղափոխվում, ճամփորդող ցուցանմուշներ են:

Չնայած ցուցահանդեսները սովորական իրադարձություններ են, ցուցահանդեսի հայեցակարգը բավականին լայն է և ներառում է բազմաթիվ փոփոխականներ: Ցուցահանդեսները տատանվում են արտասովոր մեծ իրադարձություններից, ինչպիսին է Համաշխարհային ցուցահանդեսը, մինչև մեկ արվեստագետի անհատական ցուցադրություններ կամ ընդամենը մեկ ապրանքի ցուցադրություն: Հաճախ մասնագետների թիմ է պահանջվում ցուցահանդես հավաքելու և իրականացնելու համար. այս մասնագետները տարբերվում են՝ կախված նշված ցուցանմուշի տեսակից: Համադրողները երբեմն ներգրավվում են որպես ցուցահանդեսի իրերն ընտրող մարդիկ: Գրողներ և խմբագիրներ երբեմն անհրաժեշտ են տեքստ, պիտակներ և ուղեկցող տպագիր նյութեր գրելու համար, ինչպիսիք են կատալոգները և գրքերը: Ճարտարապետներ, ցուցահանդեսների դիզայներներ, գրաֆիկական դիզայներներ և այլ դիզայներներ կարող են անհրաժեշտ լինել ցուցահանդեսային տարածքը ձևավորելու և խմբագրական բովանդակությանը ձև հաղորդելու համար: Ցուցահանդեսների կազմակերպումն ու անցկացումը պահանջում է նաև միջոցառումների արդյունավետ պլանավորում, կառավարում և լոգիստիկա^[1]։

Պատմություն

Ցուցահանդեսը լիովին յուրացվել է 19-րդ դարում, սակայն մինչ այդ անցկացվել են տարբեր ժամանակավոր ցուցահանդեսներ, հատկապես նոր արվեստի ցուցադրությունները մեծ քաղաքներում։ Գեղարվեստի ակադեմիայի Փարիզյան սալոնը դրանցից ամենահայտնին էր՝ սկսած 1667 թվականից, իսկ 1737 թվականից արդեն բաց էր հանրության համար։ 18-րդ դարի կեսերին այն և նրա համարժեքները այլ երկրներում վճռորոշ էին դարձել ժամանակակից արվեստագետների համբավը զարգացնելու և պահպանելու համար: Լոնդոնում Թագավորական ակադեմիայի ամառային ցուցահանդեսն անցկացվում է ամեն տարի 1769 թվականից ի վեր, և Բրիտանական հաստատությունը ժամանակավոր ցուցադրություններ է անցկացրել 1805-1867 թվականներին, սովորաբար տարի երկու անգամ՝ բրիտանական նոր նկարներով և հին վարպետների փոխառություններով թագավորական հավաքածուից և Անգլիական գյուղական տների արիստոկրատական հավաքածուներից։

19-րդ դարի կեսերին Եվրոպայի նոր ազգային թանգարաններից շատերը գործում էին և ցուցադրում էին իրենց սեփական հավաքածուները, փոխառված հավաքածուներ, երկու աղբյուրից ստացված առարկաների հավաքածուներ, որն այսօր սովորական են համարվում: «Ժամանակավոր ցուցադրությունների ժամանակագրությունը Բրիտանական թանգարանում» սկսվում է 1838 թվականից^[2]։

«Համաշխարհային ցուցահանդես»-ի ավանդույթը սկսվել է 1851 թվականին Լոնդոնում կայացած Մեծ ցուցահանդեսից․ դրանք անցկացվում են միայն մի քանի տարին մեկ: Փարիզի Էյֆելյան աշտարակը կառուցվել է 1889 թվականի Համաշխարհային ցուցահանդեսի համար և ծառայել է որպես մուտքի կամար։

Ժամանակակից ցուցահանդեսները կարող են կապված լինել պահպանման, կրթության և ցուցադրման հետ, վաղ ցուցահանդեսները նախագծված էին հասարակության հետաքրքրությունը գրավելու համար: Մինչ լուսանկարչության համատարած ընդունումը, մեկ օբյեկտի ցուցադրությունը կարող էր մեծ բազմություն գրավե^[3]լ: Այցելուները կարող են առնչվել Ստենդալի համախտանիշին՝ գլխապտույտ ունենալ կամ ճնշված լինել ցուցադրության ինտենսիվությունից^[4]: Այսօր՝ դեռևս լարվածություն կա ցուցանմուշների ձևավորման կրթական նպատակների և հանդիսատեսին գրավելու ու զվարճացնելու նպատակների միջև:

Արվեստի ցուցահանդեսներ

Արվեստի ցուցահանդեսները ներառում են մարդկային ստեղծագործության անթիվ ձևերի արտեֆակտների զանգված՝ նկարներ, գծանկարներ, արհեստներ, քանդակներ, վիդեո ինստալացիաներ, ձայնային ինստալացիաներ, ներկայացումներ, ինտերակտիվ արվեստ: Արվեստի ցուցահանդեսները կարող են կենտրոնանալ մեկ նկարչի, մեկ խմբի, մեկ ժանրի, մեկ թեմայի կամ մեկ հավաքածուի վրա։

Գեղարվեստի ցուցահանդեսները, որպես կանոն, ընդգծում են արվեստի գործեր՝ մեծ տարածությամբ և լուսավորությամբ․ տեղեկատվություն տրամադրելով պիտակների կամ աուդիոուղեցույցերի միջոցով։ Ինչպես Բիենալեների, տրիենալեի և քառամյակի դեպքում։ Առաջին արվեստի ցուցահանդեսը, որը կարելի է անվանել բլոկբաստեր 1960 թվականին Պիկասոյի ցուցադրությունն էր Լոնդոնի Թեյթում^[5]։

Մեկնաբանողական ցուցահանդեսներ

Մեկնաբանողական ցուցահանդեսներն ավելի շատ ենթատեքստ են պահանջում: Ընդհանուր առմամբ, վերաբերում է գիտական և պատմական թեմաներին նվիրված ցուցահանդեսներին, որտեղ տեքստը, տրամապատկերները, գծապատկերները, քարտեզները և ինտերակտիվ ցուցադրությունները կարող են անհրաժեշտ բացատրություններ տալ նախապատմության և հասկացությունների վերաբերյալ: Թարգմանչական ցուցահանդեսները հիմնականում պահանջում են ավելի շատ տեքստ և ավելի շատ գրաֆիկա, քան կերպարվեստի ցուցահանդեսները:

Մեկնաբանությունների գրաֆիկայի թեմաներն ընդգրկում են լայն շրջանակ, ներառյալ հնագիտության, մարդաբանության, էթնոլոգիայի, պատմության, գիտության, տեխնոլոգիայի և բնական պատմության:

Առևտրային ցուցահանդեսներ

Առևտրային ցուցահանդեսները, որոնք սովորաբար կոչվում են առևտրային տոնավաճառներ, սովորաբար կազմակերպվում են այնպես, որ որոշակի հետաքրքրություն ներկայացնող կամ արդյունաբերական կազմակերպությունները կարողանան ցուցադրել իրենց վերջին ապրանքները, ծառայությունները, ուսումնասիրել մրցակիցների գործունեությունը և վերջին միտումներն ու հնարավորությունները: Որոշ առևտրային տոնավաճառներ բաց են հանրության համար, իսկ մյուսներին կարող են մասնակցել միայն ընկերությունների ներկայացուցիչներ (առևտրի անդամներ) և մամուլի ներկայացուցիչներ:

Առցանց ցուցահանդեսներ

Առցանց ցուցահանդեսները արտեֆակտների, արվեստի գործերի և այլ առարկաների վիրտուալ ներկայացումներ են, որոնք սովորաբար գտնվում են թանգարաններում, պատկերասրահներում և արխիվներում^[6]: Ինտերնետն օգտագործվում է հավաքածուներ և կրթական կոնտենտ ցուցադրելու համար՝ դրանք հասանելի դարձնելով ավելի լայն լսարանի, քան ֆիզիկական ցուցահանդեսները: Առցանց ցուցահանդեսները կարող են ունենալ տարբեր ձևաչափեր, ներառյալ թվային պատկերներ, սկանավորված փաստաթղթեր, 3D մոդելավորում և նույնիսկ վիրտուալ իրականության փորձեր^[7]:

Առցանց ցուցահանդեսների աճը պայմանավորված է մի քանի գործոններով. համացանցի գլոբալ հասանելիությունը թույլ է տալիս թանգարաններին կիսվել իրենց հավաքածուներով աշխարհագրորեն ցրված լսարանի հետ^[8]: Բացի այդ, առցանց ցուցահանդեսները կարող են հաղթահարել ֆիզիկական տարածության սահմանափակումները՝ թույլ տալով ցուցադրել հսկայական հավաքածուներ կամ լայնածավալ առարկաներ: Ավելին, առցանց ցուցահանդեսները կարող են առաջարկել ինտերակտիվ առանձնահատկություններ, կրթական ռեսուրսներ և մատչելիության ��ործիքներ, որոնք անհասանելի են ֆիզիկական ցուցահանդեսներում:

Թեև առցանց ցուցահանդեսներն առաջարկում են բազմաթիվ առավելություններ, դրանք չեն կարող լիովին կրկնել ֆիզիկական ցուցահանդեսի փորձը: Օբյեկտների ֆիզիկական ներկայությունը, պատկերասրահի տարածքի մշակված դասավորությունը և թանգարան այցելության սոցիալական փոխազդեցությունը, բոլոր ասպեկտներն են, որոնք բացակայում են առցանց փորձից: Այնուամենայնիվ, առցանց ցուցահանդեսները ծառայում են որպես արժեքավոր լրացում ֆիզիկական ցուցահանդեսներին՝ ընդլայնելով մշակութային ժառանգության հասանելիությունը և խթանելով ավելի խորը ճանաչում աշխարհի թանգարանների և հավաքածուների նկատմամբ^[9]:

Վիրտուալ թանգարանային ցուցահանդեսներ

Վիրտուալ թանգարանը թվային հաստատություն է, որը նվիրված է առարկաների և հավաքածուների ցուցադրմանը, այն նման է ֆիզիկական թանգարանին, բայց գոյություն ունի ամբողջությամբ առցանց: Վիրտուալ թանգարանային ցուցադրություններն օգտագործում են թվային տեխնոլոգիաներ՝ առցանց միջավայրում հավաքածուները և պատմությունները ներկայացնելու համար: Այս ցուցահանդեսները կարող են լինել մշտական կամ ժամանակավոր՝ ցուցադրելով թեմաների և առարկաների լայն շրջանակ^[10]:

Հղումներ

↑ Bartsch, Frank (31 May 2013). «Exhibition and Event Logistics». BB Handel. Արխիվացված օրիգինալից 7 June 2013-ին. Վերցված է 5 June 2013-ին.
↑ British Museum Research Publication no. 189 Արխիվացված 19 Նոյեմբեր 2018 Wayback Machine, "Chronology of Temporary Exhibitions at the British Museum", PDF
↑ Mondello, Bob (24 November 2008). «A History Of Museums, 'The Memory Of Mankind'». NPR. Արխիվացված օրիգինալից 29 October 2013-ին. Վերցված է 14 August 2013-ին.
↑ Squires, Nick (28 July 2010). «Scientists investigate Stendhal Syndrome – fainting caused by great art». The Telegraph. Արխիվացված օրիգինալից 12 January 2022-ին. Վերցված է 14 August 2013-ին.
↑ «Museum Bookstore». Արխիվացված է օրիգինալից 28 April 2021-ին. Վերցված է 25 July 2017-ին.
↑ Tamara (March 1, 2023). «Virtual or Real? The Future of Exhibitions». KunstLoft magazine. Վերցված է July 17, 2023-ին.
↑ «Virtual Exhibitions vs. Physical Exhibitions: Which is Right for You?». Medium. August 6, 2023. Վերցված է July 17, 2024-ին.
↑ Donihue, Ross. «Collections define a museum». ArcGIS Blog (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024-07-17-ին.
↑ Chapel, Justine (2024-03-18). «Art in the Digital Era: Exploring the Rise of Online Exhibitions». CaFÉ™ (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024-07-17-ին.
↑ Magazine, Smithsonian; Nalewicki, Jennifer. «The World's First Entirely Virtual Art Museum Is Open for Visitors». Smithsonian Magazine (անգլերեն). Վերցված է 2024-07-17-ին.

Հրապարակումներ

Ng-He, C., Gibbons, B. (2021): Ցուցանմուշներ և ցուցադրություններ. գործնական ուղեցույց գրադարանավարների համար . Rowman & Littlefield.

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ցուցահանդես» հոդվածին։

[1] Bartsch, Frank (31 May 2013). «Exhibition and Event Logistics». BB Handel. Արխիվացված օրիգինալից 7 June 2013-ին. Վերցված է 5 June 2013-ին.

[2] British Museum Research Publication no. 189 Արխիվացված 19 Նոյեմբեր 2018 Wayback Machine, "Chronology of Temporary Exhibitions at the British Museum", PDF

[3] Mondello, Bob (24 November 2008). «A History Of Museums, 'The Memory Of Mankind'». NPR. Արխիվացված օրիգինալից 29 October 2013-ին. Վերցված է 14 August 2013-ին.

[4] Squires, Nick (28 July 2010). «Scientists investigate Stendhal Syndrome – fainting caused by great art». The Telegraph. Արխիվացված օրիգինալից 12 January 2022-ին. Վերցված է 14 August 2013-ին.

[5] «Museum Bookstore». Արխիվացված է օրիգինալից 28 April 2021-ին. Վերցված է 25 July 2017-ին.

[6] Tamara (March 1, 2023). «Virtual or Real? The Future of Exhibitions». KunstLoft magazine. Վերցված է July 17, 2023-ին.

[7] «Virtual Exhibitions vs. Physical Exhibitions: Which is Right for You?». Medium. August 6, 2023. Վերցված է July 17, 2024-ին.

[8] Donihue, Ross. «Collections define a museum». ArcGIS Blog (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024-07-17-ին.

[9] Chapel, Justine (2024-03-18). «Art in the Digital Era: Exploring the Rise of Online Exhibitions». CaFÉ™ (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2024-07-17-ին.

[10] Magazine, Smithsonian; Nalewicki, Jennifer. «The World's First Entirely Virtual Art Museum Is Open for Visitors». Smithsonian Magazine (անգլերեն). Վերցված է 2024-07-17-ին.

[1]