Վիրտուալիզացիա

Վիրտուալիզացիան թարգմանաբար նշանակում է գոյություն ունեցող համակարգի վիրտուալ գործընկերոջ ստեղծում, ինչպիսիք են աշխատասեղանը, սերվերը, ցանցային ռեսուրսը կամ գործառնական համակարգը։ դա տեխնիկա է, որը թույլ է տալիս բազմաթիվ օգտվողների կամ կազմակերպությունների իրենց միջև օգտագործել մեկ ռեսուրսային թել կամ ծրագիր։

Համակարգչում վիրտուալացումը լայն հասկացություն է, որը վերաբերում է համակարգչային ռեսուրսների ցրվածությանը։ Վիրտուալիզացիան իրենից օգտվողներից թաքցնում է հաշվողական ռեսուրսների ֆիզիկական բնութագրերը ՝ լինեն դրանք ծրագրեր, թե վերջնական օգտագործողներ։ Սա ներառում է մեկ ֆիզիկական ռեսուրսի (օրինակ ՝ սերվեր, օպերացիոն համակարգ, ծրագիր կամ պահեստային սարք) փոխարինումը բազմաթիվ վիրտուալ ռեսուրսների, այն կարող է ներառել նաև այն, որ բազմաթիվ ֆիզիկական ռեսուրսներ (օրինակ ՝ պահեստավորման սարքեր կամ սերվերներ) դառնան մեկ վիրտուալ ռեսուրս։ Այլ կերպ վիրտուալիզացիան կարելի է սահմանել հետևյալ ձևով՝ մեկ ֆիզիկական ռեսուրսից շատ վիրտուալ ռեսուրսների ստեղծում կամ մեկ և ավելի ֆիզիկական ռեսուրսից մեկ վիրտուալ ռեսուրսի ստեղծում։ Վիրտուալիզացիան շատ կարևոր դեր է խաղում cloud computing տեխնոլոգիայի մեջ, սովորաբար ամպային համակարգչում, օգտատերերը կիսում են ամպերում առկա տվյալները, բայց իրականում վիրտուալացման միջոցով օգտատերերը կիսում են Ինֆրաստրակտուրան (ենթակառուցվածք)։

Կան վիրտուալացման տարբեր տեսակներ, դրանցից են՝

• Օպերացիոն համակարգի վիրտուալացում

• Սերվերի վիրտուալացում

• Հաճախորդի / աշխատասեղանի / ծրագրի վիրտուալացում

• Պահեստի վիրտուալացում

• Ծառայությունների / կիրառական ենթակառուցվածքների վիրտուալացում

և այլն։ Այս դեպքերի մեծ մասում կա՛մ տեղի է ունենում մեկ ֆիզիկական ռեսուրսի վիրտուալացում շատ վիրտուալ աղբյուրների, կա՛մ շատ ֆիզիկական ռեսուրսներ մեկ վիրտուալ ռեսուրսի վերածում։

Պատմություն

Վիրտուալիզացիան նոր հասկացություն չէ։ Ոլորտի վաղ աշխատանքներից մեկը Քրիստոֆեր Ստրեյչիի «Ժամանակի փոխանակումը արագ համակարգիչներում» հոդվածը։ IBM (international business machines)-ն իր CP-40 և M44 / 44X հետազոտական համակարգերով սկսեց ուսումնասիրել վիրտուալացումը։ Դրանք իրենց հերթին բերում են առևտրային CP-67 / CMS: Վիրտուալ մեքենայի գաղափարը օգտատերերին տարանջատեց ՝ յուրաքանչյուրի համար լիովին ինքնուրույն համակարգիչ մոդելավորելով։

80-ականներին և 90-ականների սկզբին արդյունաբերությունն անցավ եզակի հիմնական համակարգից դեպի փոքր և էժան x86 սերվերների։ Արդյունքում վիրտուալիզացիայի հայեցակարգը դառնում է քիչ հետաքրքրող։ Դա փոխվեց 1999 թ.-ին, երբ VMware-ը ներմուծեց VMware աշխատանքային կայանը։ Դրան հաջորդեց VMware- ի ESX սերվերը, որն աշխատում է մերկ մետաղի վրա և չի պահանջում ընդունող օպերացիոն համակարգ։