Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սողդերեն, սողդերի լեզուն։ Պատկանում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի հնդիրանական խմբի արևելքա-իրանական ենթախմբին։ Սողդերենը վկայված է մ․թ․ա․ 1-ին դարից-մ․ թ․ 19-րդ դար գլխավորապես կրոնական բովանդակությամբ հուշարձաններով, որոնք գտնվել են Միջին Ասիայի տարբեր վայրերում։ Կան բուդդայական, մանիքեական և քրիստոնեական տեքստերը։ Սողդերեը, միջին իրանական այլ լեզուների պես, բնորոշվում է հին իրանական թեքման նկատելի վերացումով և քերականական հարաբերությունների արտահայտման համադրական ձևերից վերլուծական ձևերի անցնելով։ Հնչյունաբանության մեջ նկատվում է ձայնեղ շփականների հետևողական շնչեղացում։ Սողդերենից սերել է յաղնոբերենը։