Ոմանց դուր է գալիս սառը
 ֆր.՝ Certains l'aiment froide | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  Ֆրանսիա |
| Ժանր | կինոկատակերգություն[1] |
| Թվական | 1959 |
| Լեզու | ֆրանսերեն |
| Ռեժիսոր | Ժան Բաստիա |
| Սցենարի հեղինակ | Jean-Daniel Daninos? և Jean Bastia?[2] |
| Դերակատարներ | Լուի դը Ֆյունես, Carine Jansen?, Francis Blanche?, Georges Caspari?, Habib Benglia?, Harry-Max?, Jean Richard?, Jean-Paul Rouland?, Léonce Corne?, Մարի-Պիեռ Քեյսի, Մարիո Դավիդ, Mathilde Casadesus?, Max Elloy?, Mireille Perrey?, Նոել Ռոկվեր, Nono Zammit?, Pierre Dudan?, Pierre Duncan? և Robert Manuel? |
| Օպերատոր | Վալտեր Վոտից[2] |
| Երաժշտություն | Pierre Dudan? |
| Տևողություն | 85 րոպե |
| IMDb | ID ID 0052686 |
«Ոմանց դուր է գալիս սառը», ֆրանսիական կինոկատակերգություն, որի գլխավոր դերակատարը Լուի դը Ֆյունեսն է։ Ֆիլմը առավել հայտնի է «Les râleurs font leur beurr» (երկընտրանքային ֆրանսիական անվանում) անվամբ[3]։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1759 թվականին մահացած մեծահարուստ մարքիզ դը Վալմորենի ժառանգները հավաքվում են, որպեսզի լսեն նրա կտակը, որը հանգուցյալ պատվիրել էր բացել իր մահից 200 տարի անց՝ 1959 թվականին։ Սակայն պոտենցիալ ժառանգներին տհաճ անակնկալ էր սպասում. ժառանգությունը կստանա նա, ով կապացուցի, որ ինքն անբուժելի հիվանդ է։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ http://www.imdb.com/title/tt0052686/
- ↑ 2,0 2,1 Freebase տվյալների վերբեռնում — Google.
- ↑ Ոմանց դուր է գալիս սառը Internet Movie Database կայքում
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Ոմանց դուր է գալիս սառը» ֆիլմը Films de France կայքում
|
Սա Կինեմատոգրաֆիայի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |