Մինաս Բագդիկով

Արտաքին պատկերներ
	Фотография М. Г. Багдыкова

Մինաս Բագդիկով
Ծնվել է	օգոստոսի 30, 1936; Դոնի Ռոստով, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	հոկտեմբերի 3, 2020 (84 տարեկան)
Մասնագիտություն	գիտնական
Հաստատություն(ներ)	Ռոստովի պետական բժշկական համալսարան
Ալմա մատեր	Ռոստովի պետական բժշկական համալսարան
Կոչում	դոցենտ
Գիտական աստիճան	բժշկական գիտությունների թեկնածու
Գիտական ղեկավար	Q52557463?
Պարգևներ

Մինաս Գեորգիևիչ Բագդիկով (օգոստոսի 30, 1936(1936-08-30), Դոնի Ռոստով, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 3, 2020(2020-10-03)), վիրաբույժ, բժշկական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ, ազգագրագետ։ Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր բժիշկ։ Դոնի գրողների միության անդամ։

Կենսագրություն

Մինաս Գեորգիևիչ Բագդիկովը ծնվել է 1936 թվականի օգոստոսի 30-ին Դոնի Ռոստով քաղաքում։ Մինաս Բագդիկովը 1959 թվականին ավարտել է Ռոստովի բժշկական ինստիտուտը։ Մինչև 1961 թվականը նա աշխատել է որպես վիրաբույժ Նովոչերկասկ քաղաքում`1-ին քաղաքային հիվանդանոցում։ 1961-1966 թվականներին Մինաս Գեորգիևիչը աշխատել է Դոնի Ռոստով քաղաքում`Կենտրոնական քաղաքային հիվանդանոցում` որպես վիրաբուժական բաժանմունքի օրդինատոր։ Պրոֆեսոր Պ.Մ. Շորլույանի ղեկավարությամբ Մինաս Գեորգիևիչը պաշտպանել է իր թեկնածուական ատենախոսությունը՝ «Ցիգերոլի ազդեցությունը վերքերի բուժման վրա» թեմայով, որը 1967 թվականին լույս է տեսել որպես մենագրություն «Ցիգերոլ» վերնագրով՝ նվիրված Պ. Մ. Շորլույանին^[1]։ Մինաս Գեորգիևիչ Բագդիկովը եղել է պրոֆեսոր Պ. Մ. Շորլույանի ուսանողը^[2]։

Իր թեկնածուական ատենախոսությունը պաշտպանելուց հետո (1966) աշխատել է Ռոստովի բժշկական ինստիտուտում՝ որպես ընդհանուր վիրաբուժության ամբիոնի ասիստենտ։

1983 թվականից աշխատել է Ռոստովի բժշկական ինստիտուտի վիրաբույժների կատարելագործման ամբիոնիում՝ որպես դոցենտ։ 1991 թվականից Մինաս Գեորգիևիչը Դոնի Ռոստով քաղաքում «Ռոստսելմաշ» ԲԲԸ-ի բժշկական բաժանմունքի վիրաբուժության գլխավոր բժշկի տեղակալն էր։ 2003-2012 թվականներին Մ.Գ.Բագդիկովը զբաղեցնում էր թիվ 2 տարածաշրջանային կլինիկական հիվանդանոցի հաշվապահական և բժշկական վիճակագրության բաժանմունքի վարիչի պաշտոնը։

Մինաս Գեորգիևիչը քաղաքի առողջապահական պրակտիկայում առաջին անգամ ներմուծեց բուժման էնդոսկոպիկ մեթոդներ՝ ԼՕՌ-ի, վիրաբուժական, ուրոլոգիական բաժանմունքներում։

Մինաս Գեորգիևիչ Բագդիկովը վիրաբույժի ձեռքերը մշակելու նոր մեթոդ է առաջարկել մինչև վիրահատությունը, նա առաջարկել է քսուքի բաղադրություն՝ հիմնվելով Ցիգերոլի վրա, վարակված վերքերի բուժման համար։ Ցիգերոլն օգտագործվել է Չեռնոբիլում ստացված առաջին և երկրորդ աստիճանի ճառագայթային այրվածքները բուժելու համար։ Ցիգերոլը սկսել են ձեռք բերել ԱՄՆ-ի, Ճապոնիայի և Ֆրանսիայի կլինիկաները։

Հեղինակ է ավելի քան 100 գիտական աշխատանքների և ուղեցույցների, 4 մենագրությունների։ Երկու մենագրություն նվիրված է Ցիգերոլի ուսումնասիրությանը։

Մ.Գ.Բագդիկովը պատրաստել է բժշկական գիտությունների 8 թեկնածու և մեկ բժշկական գիտությունների դոկտոր։

2017 թվականին Մինաս Գեորգիևիչ Բագդիկովը պարգևատրվել է Ռոստովի մարզի առողջապահության նախարար Տատյանա Յուրևնա Բիկովսկայայի կողմից՝ «Ռոստովի մարզի 80 տարի» հուշամեդալով։

Հրապարակախոսական գործունեություն

1990 թվականից Մինաս Գեորգիևիչը զբաղվում էր հրապարակախոսական գործունեությամբ, տեղական պատմության թեմաների վերաբերյալ գրքերի հեղինակ է, տպագրվել է տեղական թերթերում, «Հարավային աստղ» և «Կովչեգ» ամսագրերում, այս ամսագրերի խմբագրական կազմի անդամ էր, ռադիոյով և հեռուստատեսությամբ խոսում էր բժշկության և Ռոստով քաղաքի պատմության մասին։ 1991 թվականից լույս է տեսել Մինաս Գեորգիևիչի «Նախիջևանի դիմանկարները» գիրքը, այնուհետև գրել է «Անցյալի դեմքերը», «Նախիջևանյան գտածոներ» և այլ գրքեր։ 2007 թվականին Մ.Գ.Բագդիկովը իր որդիների հետ միասին հրատարակել է «... Եվ տեղ տուր բժշկին» աշխատությունը։ Այս գիրքը նվիրված է Դոնի Ռոստովում և Նախիջևանում բժշկության պատմությանը, որում արտացոլված են լավագույն բժիշկների և գիտնականների անուններն ու կենսագրությունները։ 2016 թվականին, համագործակցելով իր կրտսեր որդու՝ Գեորգիի հետ, Մինաս Գեորգիևիչը հրատարակեց «Մեր հավատը» գիրքը։ 2017 թվականին Մինաս Բագդիկովը և Գեորգի Բագդիկովը գրեցին «Ինչպես Նախիջևանը կառուցվեց» գիրքը։ Այս գիրքը պատմում է Դոնի շրջանի, Ռոստովի և Նախիջևանի պատմության մասին։

Ընտանիք

Մինաս Գեորգիևիչ Բագդիկովի հայրը՝ Գեորգի Մինասովիչը խելացի անձնավորություն էր, գրականության, երաժշտության, թատրոնի և արվեստի գիտակ։ Մայրը՝ Սուսաննա Լեոնտևնան իր ամբողջ կյանքը նվիրեց իր ընտանիքին և երեխաներին, նա թոռների համար սիրված տատիկ էր։ Մինաս Գեորգիևիչ Բագդիկովի կինը՝ Գալինա Նիկոլաևնան, երաժիշտ է, ջութակահար, երկար տարիներ դասավանդել է Մ.Ֆ. Գնեսինի անվան մանկական երաժշտական դպրոցում և եղել է այս դպրոցի լարային բաժնի վարիչը։ Գալինա Նիկոլաևնա Բագդիկովան «ԽՍՀՄ մշակույթի նախարարության գերազանց աշխատող», «Համառուսաստանյան երաժշտական ընկերության պատվավոր անդամ» է։ Բագդիկովի թոռը՝ Կարենը, գերազանցությամբ ավարտել է թիվ 14 մարզադահլիճը և հաջողությամբ սովորում է Հարավային դաշնային համալսարանի տնտեսագիտության ֆակուլտետում։

Բագդիկովների բժշկական տոհմ

Մինաս Գեորգիևիչ Բագդիկովի զոքանչը` Նադեժդա Գրիգորևնա (Արեկնազան Կրիկորովնա) Քրիստոստուրյանը, իր ողջ կյանքում աշխատել է որպես բժիշկ-թերապևտ։ Չալթր գյուղում Նադեժդա Գրիգորիևնային մինչ օրս հիշում ու սիրում են։ Մինաս Գեորգիևիչի մորաքույրը՝ Սոֆյա Մինասովնա Բագդիկովա-Քարտաշովան, քաղաքում հայտնի մանկաբարձ - գինեկոլոգ էր, երկար տարիներ աշխատել է Դոնի Ռոստովի Պրոլետարսկի շրջանի թիվ 2 ծննդատանը։ Մինաս Գեորգիևիչի կրտսեր եղբայրը՝ Կոնստանտին Գեորգիևիչը, բժիշկ-մանկաբույժ է, աշխատել է Ռոստովի պետական բժշկական համալսարանի մանկական հիվանդությունների ամբիոնում։ Մինաս Գեորգիևիչի զարմիկը՝ Կոնստանտին Կոնստանտինովիչը բժիշկ - թերապևտ է։ Մինաս Բագդիկովի ավագ որդին՝ Տիգրան Մինասովիչ Բագդիկովը, հանդիսանում է էնդոսկոպիստ։ 2013 թվականի հոկտեմբերից Տիգրան Մինասովիչն աշխատում է Դոնի Ռոստով քաղաքի թիվ 9 պոլիկլինիկայում։ Նա տեղական պատմության վերաբերյալ հոդվածների, գրքերի և հրապարակումների, մասնագիտական ուղեցույցների հեղինակ է։ Տիգրան Մինասովիչ Բագդիկովը էկոլոգիայի և կյանքի անվտանգության գիտությունների միջազգային ակադեմիայի լիիրավ անդամ է (ակադեմիկոս)։ Մինաս Գեորիևիչի կրտսեր որդին՝ Գեորգի Մինասովիչ Բագդիկովը, ուրոլոգ է։ 1995 թվականից աշխատում է Մարզային թիվ 2 կլինիկական հիվանդանոցում։ Գեորգի Մինասովիչ Բագդիկովը էկոլոգիայի և կյանքի անվտանգության միջազգային ակադեմիայի լիիրավ անդամ է(ակադեմիկոս), Ռուսաստանի լրագրողների միության և Դոնի գրողների միության անդամ, Դոնի ուրոլոգիական ասոցիացիայի անդամ, պատմամշակութային հուշարձանների պաշտպանության համառուսական ընկերության անդամ։ Գեորգի Մինասովիչը հեղինակ է ավելի քան 50 գրքերի՝ հանրաճանաչ բժշկության, տեղական պատմության, գեղարվեստական գրքերի (պատմվածքների և պատմվածքների ժողովածուներ), ինչպես նաև մասնագիտության մի շարք մենագրությունների վերաբերյալ։

Վաստակ

Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր բժիշկ,
«Ռոստովի մարզի 80 տարի» հուշամեդալ։

Կազմակերպություններին անդամակցություն

Էկոլոգիայի և կենսագործունեության անվտանգության գիտությունների միջազգային ակադեմիայի իսկական անդամ, ակադեմիկոս,
Դոնի գրողների միության անդամ։

Նշումներ

↑ «Хирург Партехимеос Макарович Шорлуян: «Портрет учителя». Книга: «Мой путь в профессию» (В. Нефедов) 2010 г.». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
↑ «К 100-летию великого хирурга». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.

Արտաքին հղումներ

[1] «Хирург Партехимеос Макарович Шорлуян: «Портрет учителя». Книга: «Мой путь в профессию» (В. Нефедов) 2010 г.». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.

[2] «К 100-летию великого хирурга». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 17-ին. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.

[1]