Jump to content

Մարդկային աղքատության ինդեքս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Մարդկային աղքատության ինդեքս (անգլ.՝ Human Poverty Index (HPI)), որևէ երկրի հասարակության աղքատության ցուցանիշ, որը մշակվել է ՄԱԿ-ի կողմից՝ Մարդկային ներուժի զարգացման ինդեքսը (HDI) լրացնելու համար։ Առաջին անգամ զեկուցվել է որպես Մարդկային ներուժի զարգացման զեկույցի մաս 1997 թվականին։ Այն մշակվել է ՄԱԿ-ի զարգացման ծրագրի կողմից, որը նաև հրապարակում է ինդեքսներ։ Համարվում էր, որ այն ավելի լավ է արտացոլում աղքատ երկրներում աղքատության ծավալները[1]։ 2010 թվականին այն փոխարինվեց ՄԱԿ-ի «Բազմաչափ աղքատության ինդեքսով»։

HPI-ն կենտրոնանում է մարդկային կյանքի երեք հիմնական տարրերի զրկանքների վրա, որոնք արդեն արտացոլված են HDI-ում` երկարակեցություն, գիտելիք և արժանապատիվ կենսամակարդակ։ HPI-ն ստացվում է առանձին զարգացող երկրների համար (HPI-1) և OECD բարձր եկամուտ ունեցող ընտրված երկրների խմբի համար (HPI-2), որպեսզի ավելի լավ արտացոլի սոցիալ-տնտեսական տարբերությունները, ինչպես նաև երկու խմբերում աղքատության տարբեր չափորոշիչները։

Զարգացող երկրների համար (HPI-1)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարդկային ներուժի զարգացման զեկույցների կայքը ձևակերպում է սա որպես «Բաղադրյալ ինդեքս, որը հաշվարկում է աղքատությունը մարդկային զարգացման ինդեքսի երեք հիմնական չափումներում՝ երկար և առողջ կյանք, գիտելիք և արժանապատիվ կենսամակարդակ»։ Այն հաշվարկելու բանաձևը հետևյալն է.

  • HPI-1 =

: Հավանական կյանքի տևողությունը 40 տարի (բազմապատկել 100)
: Մեծահասակների անգրագիտության մակարդակ
: 3 բնութագրերի թվաբանական միջին։

  • Բնակչության տոկոսն առանց ջրի հասանելիության.
  • Առողջապահական ծառայություններից օգտվելու հնարավորություն չունեցող բնակչության տոկոս.
  • Մինչեւ հինգ տարեկան թերսնված երեխաների տոկոսը.

3

ՏՀԶԿ-ի բարձր եկամուտ ունեցող երկրների համար (HPI-2)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարդկային ներուժի զարգացման ինդեքսի կայքը ձևակերպում է սա որպես «Բաղադրյալ ինդեքս, որը չափում է զրկանքներ�� մարդկային զարգացման ինդեքսի չորս հիմնական չափումներում՝ երկար և առողջ կյանք, գիտելիք և արժանապատիվ կենսամակարդակ, ինչպես նաև ներառում է սոցիալական մեկուսացումը»։ Այն հաշվարկելու բանաձևը հետևյալն է.

  • HPI-2 =

: Մինչև 60 տարեկան չապրելու հավանականությունը (բազմապատկել 100)
: ֆունկցիոնալ գրագիտության հմտություններից զուրկ մեծահասկներ
: Բնակչություն եկամտային աղքատության գծից ցածր (տնային տնտեսությունների ճշտված միջին եկամտի 50%-ը)
: Երկարաժամկետ գործազրկության մակարդակը (12 ամիս և ավելի)
: 3

Վերջին զեկույցը՝ 2007–2008 թվականներին, ունի Մարդկային զարգացման ամենաբարձր ինդեքս ունեցող 22 երկրներից միայն 19-ի վարկանիշը։ Վարկանիշը հետևյալն է (վերևում ամենաքիչ աղքատություն ունեցող երկիրը).

Դիրք Երկիր HPI-2 Մինչև 60 տարի ապրելու հավանականություն (%) Ֆունկցիոնալ գրագիտությունից զուրկ մարդիկ (%) Երկարաժամկետ գործազրկություն (%) Միջին եկամտի 50%-ից ցածր բնակչություն (%)
1 Շվեդիա Շվեդիա 6.3 6.7 7.5 1.1 6.5
2 Նորվեգիա Նորվեգիա 6.8 7.9 7.9 0.5 6.4
3 Նիդերլանդներ Նիդերլանդներ 8.1 8.3 10.5 1.8 7.3
4 Ֆինլանդիա Ֆինլանդիա 8.1 9.4 10.4 1.8 5.4
5 Դանիա Դանիա 8.2 10.3 9.6 0.8 5.6
6 Գերմանիա Գերմանիա 10.3 8.6 14.4 5.8 8.4
7 Շվեյցարիա Շվեյցարիա 10.7 7.2 15.9 1.5 7.6
8 Կանադա Կանադա 10.9 8.1 14.6 0.5 11.4
9 Լյուքսեմբուրգ Լյուքսեմբուրգ 11.1 9.2 1.2 6.0
10 Ավստրիա Ավստրիա 11.1 8.8 1.3 7.7
11 Ֆրանսիա Ֆրանսիա 11.2 8.9 4.1 7.3
12 Ճապոնիա Ճապոնիա 11.7 6.9 1.3 11.8
13 Ավստրալիա Ավստրալիա 12.1 7.3 17.0 0.9 12.2
14 Բելգիա Բելգիա 12.4 9.3 18.4 4.6 8.0
15 Իսպանիա Իսպանիա 12.5 7.7 2.2 14.2
16 Միացյալ Թագավորություն Միացյալ Թագավորություն 14.8 8.7 21.8 1.2 12.5
17 Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ ԱՄՆ 15.4 11.6 20.0 0.4 17.0
18 Իռլանդիա Իռլանդիա 16.0 8.7 22.6 1.5 16.2
19 Իտալիա Իտալիա 29.8 7.7 47.0 3.4 12.7

HPI-ի կողմից թոփ 22-ում ընդգրկված երկրներից այս ցուցակում չկան Իսլանդիան, Նոր Զելանդիան և Լիխտենշտայնը։

Ոչ բոլոր երկրներն են ներառված այս վարկանիշում, քանի որ տվյալները միշտ չէ, որ հասանելի են։

Օգտագործված ցուցանիշներն են.

  • Մինչև 60 տարեկան չգոյատեւելու հավանականությունը (կոհորտի տոկոսը), 2000–2005 թվականներ, Տատանվում է 7,1%-ից Ճապոնիայի համար մինչև 11,8% ԱՄՆ-ի համար։ Սա այն ցուցանիշն է, որն առավել հայտնի է բոլոր երկրների համար (ներառյալ ցուցակում չհայտնվածները)։ ԱՄՆ-ն ունի հատուկ արժեքներ՝ կապված աղքատության հիվանդության բնութագրերի հետ։ Ավելի վատ արժեքները սկսվում են միայն HDI-ի 35-րդ դիրքից, ինչը ցույց է տալիս, որ շատ երկրներ կարող են բարձրանալ ընդլայնված ցուցակով։
  • Մարդիկ, որոնք զուրկ են ֆունկցիոնալ գրագիտության հմտություններից (մարդկանց տոկոսը, որոնք միավորներ են հավաքում «Մակարդակ 1» տիրույթում՝ մեծահասակների գրագիտության մակարդակի միջազգային հետազոտության մեջ, 16–65 տարեկան, 1994–2003 թվականներ)։ Տատանվում է 7,5%-ից Շվեդիայի համար մինչև 47,0% Իտալիայի համար։ Այս թվերն ավելի բարձր են, քան առավել հաճախ նշված անգրագիտության ցուցանիշները՝ պայմանավորված գրագիտության թեստի ընտրությամբ։
  • Երկարաժամկետ գործազրկություն (12 ամիս և ավելի, աշխատուժի տոկոսը), 2005 թվական։ Տատանվում է 0,4%-ից ԱՄՆ-ի համար մինչև 5,0% Գերմանիայի համար։ Այս ցուցանիշն ունի մեծ տատանումներ՝ 9,3% արժեքով HDI 37 դիրքում։
  • Բնակչությունը տնային տնտեսությունների միջին ճշգրտված տնօրինվող եկամտի 50%-ից ցածր (%), 1994–2002 թվականներին, տատանվում է 5,4%-ից Ֆինլանդիայի համար մինչև 17% ԱՄՆ-ի համար։

Աղքատության չափման ամենատարածված մեթոդը աղքատության գծից ցածր բնակչության հարաբերակցությունն է ընդհանուր բնակչությանը, որն արտահայտվում է որպես տոկոս։ Օրինակ, Արժույթի միջազգային հիմնադրամը 2019 թվականին հայտնել է, որ աղքատության հարաբերակցությունը Ուկրաինայում կազմել է 25,36%[2]։

Աղքատության ինդեքսն ավելի հստակ պատկերացում է տալիս աղքատության խորության մասին։ Ցուցանիշը հնարավորություն է տալիս համեմատել աղքատությունը և նաև օգնում է ընդհանուր գնահատական ​​տալ աղքատության հաղթահարմանն ուղղված պետական ​​քաղաքականության կամ մասնավոր նախաձեռնությունների գործողություններին[3]։

Սահմանափակում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աղքատության ինդեքսը անտեսում է հենց աղքատների միջև անհավասարության ազդեցությունը։ Այն հաշվի չի առնում աղքատների միջև աղքատության մակարդակի տարբերությունը։ Որպես տեսական օրինակ՝ դիտարկվել են երկու փոքր թաղամասեր, որոնցից յուրաքանչյուրը միայն երկու տնային տնտեսություն ունի տարեկան 500 դոլար աղքատության պաշտոնական գծից ցածր։ Այնուամենայնիվ, մի տնային տնտեսություն ունի տարեկան 100 դոլար եկամուտ, մյուսը՝ 300 դոլար։ Աղքատության ինդեքսը երկու տնային տնտեսությունների համար էլ նույնն է (60%), նույնիսկ եթե առաջին տնային տնտեսությունն ավելի ծանր աղքատություն է ապրում։ Ուստի, գիտնականները աղքատության ճեղքվածքի ինդեքսը համարում են պայմանական, աղքատության հարաբերակցության համեմատ թերի[4]։

Հնդիկ տնտեսագետ Ամարտյա Սենը կարծում է, որ աղքատության ինդեքսը աղքատների վիճակի բարելավման քանակական չափանիշ է առաջարկում, սակայն որակական մակարդակում մնում է սահմանափակ։ Տնտեսական անհավասարության ճշգրիտ չափման վրա կենտրոնանալը շեղում է ուշադրությունը որակական ասպեկտներից, ինչպիսիք են բնակչության կարողությունները, հմտությունները և անձնական ռեսուրսները, որոնք կարող են օգնել վերացնել աղքատությունը[5]։

  • «Poverty Measures» (PDF). World Bank. 2009. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2012 թ․ հուլիսի 10-ին.
  • «Extreme poverty rate vs. poverty gap». Our World in Data. Արխիվացված է օրիգինալից 16 січня 2022-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 15-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «Archived copy» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ հունվարի 25-ին. Վերցված է 2007 թ․ փետրվարի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ արխիվը պատճենվել է որպես վերնագիր (link)
  2. «Індекс Джині-2020 у світі: яким був розрив між багатим і бідним населенням». Слово і Діло (ուկրաիներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 16 січня 2022-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունվարի 15-ին.
  3. «Indicators of Sustainable Development». United Nations Department for Policy Coordination and Sustainable Development. 2004. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 21-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 10-ին.
  4. Foster, James E. The American Economic Review; Nashville Vol. 88, Iss. 2,  (May 1998): 335-34
  5. Morrell, Dan (January–February 2011). «Who Is Poor?». Harvard Magazine. Արխիվացված է օրիգինալից 11 травня 2021-ին. Վերցված է 2020 թ․ նոյեմբերի 22-ին.