Jump to content

Մասնակից:Linguist Maria/Ավազարկղ2

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Linguist Maria/Ավազարկղ2

Ուոլթեր Լելանդ Քրոնքայտ (Նոյեմբեր 4, 1916 – Հուլիս17, 2009)ամերիկացի հեռարձակող լրագրող էր, որը հաղորդավար էր Երեկոյան հեռուստատեսային լրատվական հաղորդում[1] 19 տարի շարունակ՝ 1962-ից մինչև 1981 թվականները:1960-ական և 1970-ական թվականներին նա հաճախ նշվում էր որպես «Ամերիկայի ամենավստահելի մարդը»՝ սոցհարցման ժամանակ այդպես անվանվելուց հետո[2][3][4] :Քրոնքայթը ստացել է բազմաթիվ պարգևներ, այդ թվում՝ երկու Պիբոդյան մրցանակներ

, Ջորջ Փոլկի մրցանակ, Էմմի մրցանակ և 1981 թվականին Նախագահ Ջիմի Քարթերի կողմից պարգևատրվել է Ազատության Նախագահական մեդալով։

Քրոնկիտը հաղորդել է բազմաթիվ իրադարձությունների մասին 1937-ից մինչև 1981 թվականը, ներառյալ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ռմբակոծությունները, Նյուրնբերգյան դատավարությունները; պայքար Վիետնամի պատերազմում;[5] Դոուսոնի դաշտի առևանգումներ, Ուոթերգեյթ, Իրանի պատանդների ճգնաժամը,և նախագահ Ջոն Քենեդու սպանությունները, քաղաքացիական իրավունքների ռահվիրա Մարտին Լյութեր Քինգ կրտսերի, և Beatles երաժիշտ Ջոն Լենոնի սպանությունները։ Նա հայտնի էր նաև ԱՄՆ տիեզերական ծրագրի իր լայնածավալ լուսաբանմամբ՝ սկսած Մերկուրի նախագծից մինչև Լուսնի վայրէջքները մինչև տիեզերական մաքոք։ Նա ՆԱՍԱ-ի անդամ չհանդիսացող հետազոտական ​​դեսպանի միակ մրցանակակիրն էր[6]։ Քրոնքայթը հայտնի է իր հեռացող արտահայտությամբ՝ «Եվ այդպես է», որին հաջորդում է հեռարձակման ամսաթիվը[7]։

Քրոնքայտը մահացել է իր տանը 2009 թվականին, 92 տարեկան հասակում ուղեղի անոթային հիվանդությունից։

Վաղ կյանք և կրթություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քրոնկիտը ծնվել է 1916 թվականին . նոյեմբերի 4-ին Միսսուրիի Սենթ Ջոզեֆ քաղաքում,[8]Հելեն Լենայի և բժիշկ Վալտեր Լելանդ Քրոնկիտի՝ ատամնաբույժի որդին[9][10][11]։

Քրոնկիտը ապրել է Կանսաս Սիթիում, Միսսուրի, մինչև 10 տարեկանը, երբ նրա ընտանիքը տեղափոխվեց Հյուսթոն, Տեխաս.[10] Նա սովորել է Վուդրո Վիլսոնի տարրական դպրոցում (այժմ Բեյքեր Մոնտեսորիի դպրոց),[12] կրտսեր ավագ դպրոցում՝ Հյուսթոնի Լանիեր կրտսեր ավագ դպրոցում(այժմ Լանիերի միջնակարգ դպրոց) իսկ ավագ դպրոցը Սան Ջասինտո ավագ դպրոցում , որտեղ խմբագրել է ավագ դպրոցի թերթը[8]։ Նա անդամն էր Տղա Սկաուտներ կազմակերպության։ Նա հաճախել է Տեխասի համալսարանը Օսթինում, մտնելով 1933 թվականի աշնանային շրջանը[13],որտեղ նա աշխատել էր Դեյլի Թեքսն ուսանողական ամսագրում և դարձել է և դարձավ Նու բաժնի անդամ Chi Phi Չի Ֆի եղբայրությունում[14] ։Նա անդամն էր տղաների համար մասոնական եղբայրական ընկերության ԴեՄոլայի Հյուսթոնի բաժնում։[15]

Համալսարան հաճախելիս Քրոնքայտը ներկայացման մեջ լինելու իր առաջին փորձն ունեցել է ՝ նկարահանվելով համադասարանցիների հետ ներկայացման մեջ ՝ էլի Ուոլեք. Նա թողեց ուսումը 1935-ին, չվերադառնալով աշնանային շրջանի համար, որպեսզի կենտրոնանա լրագրության վրա:

Գործունեություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քրոնքայթը թողեց քոլեջը կրտսեր կուրսում՝ 1935 թվականի աշնանային կիսամյակում,[13] նորություններ և սպորտ լուսաբանող թերթերի ռեպորտաժների շարք սկսելուց հետո.[16] Նա մուտք գործեց լուրերի հեռարձակում որպես ռադիո հաղորդավոր Վիկիպեդիայի համար Օկլահոմա քաղաքում. 1936 թվականին նա հանդիպեց իր ապագա կնոջը՝ Մերի Էլիզաբեթ «Բեթսի» Մաքսվելին, երբ աշխատում էր որպես սպորտային հաղորդավար KCMO (AM) քաղաք Կանսասւում,Միսուրի, .[10][16]։Նրա հեռարձակման անունն էր «Ուոլտեր Ուիլկոքս»։[17]

Նա ավելի ուշ կբացատրեր, որ այն ժամանակ ռադիոկայանները չէին ցանկանում, որ մարդիկ օգտագործեին իրենց իսկական անունները՝ վախենալով, որ եթե հեռանան իրենց հետ կտանեն իրենց ունկնդիրներին: Կանսաս քաղաքում, նա միացավ «Միացյալ միջազգային մամուլին

» 1937 թվականին[16]

Ճանաչում ձեռք բերելուց հետո նա ստացավ աշխատանքի առաջարկ, Էդվարդ Մերրոուից Կենտրոնական հեռարձակման համակարգի լուրերում միանալու Մերրոու Տղաներ պատերազմի մասնակիցների թիմին, ազատելով Բիլ Դաունին Մոսկվայի բյուրոյի ղեկավարի պաշտոնից .[18] Կենտրոնական հեռարձակման համակարգը առաջարկում էր Քրոնքայտին շաբաթական 125 դոլար (2235 դոլար 2020թվականի գումարով) «առևտրային վճարների» հետ միասին՝ 25 դոլար (447 դոլար 2020 թվականի գումարով) գրեթե ամեն անգամ, երբ Քրոնքայտը եթեր էր դուրս գալիս : Մինչև այդ նա Միացյալ Մամուլում շաբաթական 57,50 դոլար էր վաստակում (2020-ին՝ 1027 դոլար), բայց հեռարձակման հետ կապված վերապահումներ ուներ:Սկզբում նա ընդունեց առաջարկը. Երբ նա տեղեկացրեց իր ղեկավարին ՝ Հերրիսոն Սոլսբերիին,Միացյալ Մամուլը հակադարձեց բարձրացումով 17.50 դոլար (312 դոլար 2020 թվականին) շաբաթվա կտրվածքով; Հյու Բեյլին նրան նաև առաջարկել է հավելյալ 20 դոլար (2020 թվականին՝ 357 դոլար) շաբաթական կտրվածքով մնալու համար: Քրոնքայթը, ի վերջո, ընդունեց Միացյալ Մամուլի առաջարկը, մի քայլ, որը զայրացրեց Մերոուին և նրանց միջև սեպ խրեց, որը տարիներ կտևեր։[19][20]

Քրոնքայտը դարձավ ամենաճանաչված լրագրողներից Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Հյուսիսային Աֆրիկայում և Եվրոպայում ընթացող ճակատամարտերը լուսաբանելով:[10] Նա «Ամերիկյան Տեխաս» նավի վրա էր ,որը շարժվել էր Նորֆոք,Վիրջինիայից իր ծառայությունները մատուցելու շրջանակներում Հյուսիսային Աֆրիկայի ափերից դուրս էր ,որպես մի մաս Օպերացիա Ջահի և հետո վերադարձավ Միացյալ նահանգներ. Վերադարձի ճանապարհին Քրոնքայտը ուղևորվեց Տեխաս իր Vought OS2U Kingfisher ուղաթիռով ,երբ Նորֆոկը was within flying distance ։ Նրան թույլտվություն է տրվել թռչելու մինչև Նորֆոլկ մնացած հեռավորությունը, որպեսզի նա կարողանա գերազանցել մրցակից թղթակցին USS Massachusetts նավի վրա ,որ վերադառնա ԱՄՆ և հրապարակի առաջին չցրաքննված լուրերը Ջահ Օպերացիայի մասին.[21] Քրոնքայթի փորձառությունները Տեխասում սկիզբ դրեցին նրա որպես պատերազմի թղթակից կարիերային։[22] Հետագայում նա մեկն էր Միացյալ Նահանգների բանակի օդային ուժերի կողմից ընտրված ութ լրագրողներից,որ ռմբակոծություններ էին իրականացնում Գերմիանիայի վրայով Boeing B-17 Flying Fortress-ով որպես The Writing 69-րդ կոչվող խմբի անդամ ,[23] և առաքելության ժամանակ կրակեց գնդացրից գերմանացի մարտիկի վրա։[24] Նա նաև վայրէջք կատարեց գլայդերով 101-րդ ռազմաօդային ստորաբաժանման հետ «Մարկետ Գարդեն » ռազմական գործողությունում և լուսաբանեց Պայթյունի Ճակատամարտ ։ Պատերազմից հետո լուսաբանել է Նուրեմբերգի դատավարությունները [25] և 1946-1948 թվականներին ծառայել է որպես United Press-ի գլխավոր թղթակից Մոսկվայում։.[26]

Վաղ տարիները CBS-ում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1950թվականին Քրոնքայթը միացավ CBS News-ին իր երիտասարդ և աճող հեռուստատեսային ստորաբաժանման մեջ, որը կրկին հավաքագրվեց Մերրոուի կողմից:Քրենքայտը սկսեց աշխատել WTOP-TV- ում (այժմ WUSA), CBS-ի Վաշինգտոնի մասնաճյուղ: Նա ի սկզբանե ծառայել է ցանցի համար որպես հաղորդավար 15 րոպե տևողությամբ կիրակի երեկոյան լուրերի ՝Up To the Minute -ի , որին հաջորդում էր What's My Line? երեկոյան տասմեկին 1951-ից մինչև 1962 թվականը։

Չնայած լայնորեն տարածված էր ,որ տերմին "anchor" ստեղծվել է նկարագրելու Դեմոկրատական և Հանրապետական Ազգային Համագումարը,նշելով առաջին ազգային հեռուստատեսությամբ հեռարձակված համագումարիի լուսաբանումը,նրանից առաջ ուրիշ լրագրողները վերնագիրը ձանձրալի էին դարձնում։[2]Քրոնքայտը Cronkite anchored the network's coverage of the 1952 նախագահական ընտրություններ as well as later conventions. 1964 թվականին նրան ժամանակավորապես փոխարինեց Ռոբերտ Թրոութի և Ռոջեր Մադի թիմը; ապացուցված,որ սխալ է վ, and Cronkite returned to the anchor chair for future political conventions.[27]

1953-1957 թվականներին Քրոնքայտը վարում էր CBS «You Are There» հաղորդումը, որը վերարտադրում էր պատմական իրադարձությունները՝ օգտագործելով լրատվական ռեպորտաժի ձևաչափը։[9]Այս հաղորդումների համար նրա հայտնի վերջին տողը հետևյալն էր. «Ինչպիսի՞ օր էր: Օր, ինչպես բոլոր օրերը, լի այն իրադարձություններով, որոնք փոխում և լուսավորում են մեր ժամանակները... և դու այնտեղ էիր»։ 1971 թվականին շոուն վերածնվեց և վերաձևավորվեց՝ գրավելու դեռահաս և երիտասարդ հանդիսատեսին, որը կրկին վարում էր Քրոնքայտը շաբաթ առավոտյան:1957 թվականին նա սկսեց վարել «Քսաներորդ դարը» (ի վերջո վերանվանվեց 20-րդ դար), վավերագրական շարք դարի կարևոր պատմական իրադարձությունների մասին, որը կազմված էր գրեթե բացառապես լրահոսից և հարցազրույցներից։ Երկարատև հիթ հանդիսացող շոուն կրկին վերանվանվեց որպես «21-րդ դար» 1967 թվականին, Քրոնքայտը ևս երեք տարի վարեց ապագայի վերաբերյալ սպեկուլյատիվ զեկույցներ: Քրոնքայտը նաև վարել է It's News to Me խաղային շոուն, որը հիմնված է լրատվական իրադարձությունների վրա։[28]

1952 -1956 թվականների նախագահական ընտրությունների ժամանակ Քրոնքայթը վարում էր CBS հեռուստաալիքի նորությունների քննարկման շարքը՝ «Ընտրիր հաղթողին»։

Աշխատանքի մի մաս էր կազմում «Առավոտյան Շոուն» CBS-ի կարճաժամկետ մարտահրավերը NBC-ի Today -ին 1954 թվականին[16] ։Նրա պարտականությունները եթերում ներառում էին հյուրերի հետ հարցազրույցներ և Շարլեման անունով առյուծ խամաճիկի հետ զրուցելը նորությունների մասին[29]։Նա խամաճակի հետ զրույցը համարեց շոուի «գլխավոր պահերից մեկը»։

Նա հավելեց. «Տիկնիկը կարող է կարծիքներ արտահայտել մարդկանց և բաների մասին, որոնք մարդկային մեկնաբանը ազատ չի զգա արտահայտելու: Ես եղել եմ և հպարտ եմ դրանով»[30] Քրոնքայտը զայրացրեց շոուի հովանավորին՝ R. J. Reynolds Tobacco ընկերությանը քերականորեն ուղղելու իր գովազդային կարգախոսը։ Փոխարենը ասելու "Ուինսթոնը այնքան լավ համ ունի ինչքան ծխախոտը" բառացիորեն ասելու փոխարեն, նա փոխարինեց «որպես»-ը «նման» բառով[28]։

Նա 1960 թվականի ձմեռային օլիմպական խաղերի ցանցի լուսաբանման առաջատար հեռարձակողն էր, առաջին անգամ, երբ նման իրադարձություն ցուցադրվեց Միացյալ Նահանգներում։

Նա փոխարինեց Ջիմ Մկքեյին, ով ուներ հոգեկան խանգարում [31]։

CBS երեկոյան լուրերի հաղորդավար

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Քրոնքայտը հարցազրույց է վերցնում նախագահ Ջոն Ֆ․Քեննեդուց 1963 թվականին առաջին կեսժամյա գիշերային լուրերի բացման համար

1962 թվականի ապրիլի 16-ին Քրոնքայթը փոխարինեց Դուգլաս Էդվարսին որպես CBS-ի գիշերային հաղորդաշարի հաղորդավար, որը նախնական վերանվանվեց Walter Cronkite with the News, բայց ավելի ուշ՝ CBS երեկոյան նորություններ 1963 թվականի սեպտեմբերի 2-ին, երբ շոուն ընդլայնվեց 15-ից 30 րոպե Քրոնքայտին դարձնելով ամերիկյան համացանցի հեռուստատեսության առաջին գիշերային կեսժամյա լրատվական ծրագրի հաղորդավարը[32]։

CBS երեկոյան նորությունների հաղորդավար Քրոնքայթի պաշտոնավարումը նրան դարձրեց հեռուստատեսային նորությունների խորհրդանիշ։[10]

CBS երեկոյան նորությունների հաղորդավարության իր պաշտոնավարման սկզբնական շրջանում Քրոնքայթը մրցում էր NBC-ի Chet Չեթ Հանթլիի

և Դեյվիդ Բրինքլիի հաղորդավարական թիմի հետ, ովքեր վարում էին The Huntley–Brinkley հաղորդումը։1960-ականներին The Huntley–Brinkley հաղորսդումը ավելի շատ դիտողներ ուներ, քան Քրոնքայթի հեռարձակումը։Քրոնքայթի համար կարևոր պահը եղավ 1963թվականի նոյեմբերի 22-ի . Ջոն Ֆ․ Քենեդու սպանության լուսաբանման ժամանակ:[33]Քրոնքայթի և CBS-ի վարկանիշների գագաթնակետին բարձրանալու մեկ այլ գործոն այն էր, որ տասնամյակի ընթացքում RCA-ն կորպորատիվ որոշում կայացրեց չֆինանսավորել է NBC News-ը այն մակարդակով, որը տրամադրել է CBS-ն իր լրատվական հեռարձակումների համար: Հետևաբար, CBS Լրատվականը ձեռք բերեց ավելի մեծ ճշգրտության և լուսաբանման խորության համբավ: Այս համբավը լավ համընկավ Քրոնքայտի լարերի սպասարկման փորձի հետ և 1967-ին CBS երեկոյան լրատվականը սկսեց գերազանցել The Huntley–Brinkley հաղորդմանը ամառային ամիսներին դիտումների քանակով։

1969 թվականին Apollo 11 (համահեղինակ և նախկին տիեզերագնաց Wally Schirra հետ) և Apollo 13 Moon առաքելությունների ժամանակ Քրենքայտը ստացավ լավագույն գնահատականները և CBS-ը դարձրեց ամենաշատ դիտվող հեռուստատեսային ցանցը առաքելությունների համար։[8] 1970թվականին, երբ Հանթլին թոշակի անցավ, CBS Evening News-ը վերջապես գերիշխեց ամերիկյան հեռուստատեսային լուրեր դիտողների լսարանին:

Թեև NBC-ն վերջապես հաստատվեց հմուտ և հարգված հեռարձակող լրագրող John Chancellor մասին, Քրոնքայթը ցույց տվեց, որ ավելի հայտնի է և շարունակեց մնալ ամենաբարձր վարկանիշը մինչև իր թոշակի անցնելը 1981 թվականին:

Թեև NBC-ն վերջապես հաստատվեց հմուտ և հարգված հեռարձակող լրագրող Ջոն Քենսլրի մասին, Քրոնքայթը ցույց տվեց, որ ավելի հայտնի է և շարունակեց մնալ ամենաբարձր վարկանիշ ունեցողը մինչև իր թոշակի անցնելը՝ 1981 թվական:[10]

Cronkite-ի ապրանքանիշերից մեկը CBS Evening News-ն ավարտվում էր «...Եվ այնպես ,ինչպես կա» արտահայտությամբ, որին հաջորդում էր ամսաթիվը: Պահպանելով օբյեկտիվ լրագրության չափանիշները՝ նա բաց է թողել այս արտահայտությունը այն գիշերները, երբ լուրերն ավարտում էր կարծիքներով կամ մեկնաբանություններով։ Սկսած 1980 թվականի հունվարի 16-ից՝ Իրանի պատանդների ճգնաժամի 50-րդ օրվանից, Քրոնքայտը շոուի փակմանը ավելացրեց պատանդների գերության երկարությունը՝ հանդիսատեսին հիշեցնելու չլուծված իրավիճակի մասին, որն ավարտվեց միայն 1981 թվականի հունվարի 20-ի 444-րդ օրը:[34][35]

Պատմական Պահեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քեննեդու սպանությունը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քրոնքայթը վառ կերպով հիշվում է Ջոն Ք․ Քենեդու սպանության լուրը հայտնելով ուրբաթ օրը՝ նոյեմբերի 22-ին, 1963թվականին։ եթեր դուրս գալ՝ լուրը հաղորդելու համար, քանի որ նա ցանկանում էր, որ CBS-ը լինի առաջին ցանցը, որը դա անում է:Քրոնքայթը կանգնած էր United Press International wire machine -ում՝ CBS-ի լրատվական սրահում, երբ տարածվում էր նախագահի վրա կրակոցներ արձակելու լուրը, և նա բղավում էր եթեր դուրս գալ՝ լուրը հայտնելու համար, քանի որ ցանկանում էր, որ CBS-ը լինի առաջին ցանցը,որը կհայտներ նորությունը։[36]

Այդուհանդերձ, խմբագրության անձնակազմի առաջ խնդիր է եղել։ Այդ ժամանակ ստուդիայում հեռուստատեսային տեսախցիկ չկար, քանի որ դրա վրա աշխատում էր տեխնիկական խումբը: Ի վերջո, տեսախցիկը վերցվեց և հետ բերվեց խմբագրություն: [37]

Պատմության մեծության և տարբեր աղբյուրներից ստացվող տեղեկատվության շարունակական հոսքի պատճառով ժամանակն էական էր, բայց տեսախցիկը նորմալ պայմաններում գործարկվելու համար կպահանջի առնվազն քսան րոպե: Որոշում է կայացվել Cronkite-ին ուղարկել CBS Radio Network-ի տաղավար՝ իրադարձությունները զեկուցելու և աուդիո նվագարկելու հեռուստատեսային ալիքներով, մինչ անձնակազմն աշխատում էր տեսախցիկի վրա՝ տեսնելու, թե արդյոք նրանք կարող են ավելի արագ կարգավորել այն:[37]

Մինչդեռ CBS-ը տասը րոպե էր ինչ անցել էր «As the World Turns (ATWT)) »սերիալի ուղիղ հեռարձակումից, որը սկսվել էր հենց նկարահանման րոպեին: «CBS News Bulletin» բամպերի սլայդը հանկարծակի ներխուժեց հեռարձակում 13:40 : Սլայդի վրայով Քրոնքայթը սկսեց կարդալ, թե որն է լինելու միայն ձայնային երեք տեղեկագրերից առաջինը, որոնք հրապարակվել են հաջորդ քսան րոպեների ընթացքում:[38]

Ահա CBS News-ի տեղեկագիրը Տեխաս նահանգի Դալլաս քաղաքում,երեք կրակոց է արձակվել նախագահ Քենեդու ավտոշարասյան վրա Դալլասի կենտրոնում: Առաջին հաղորդագրությունները նշում են, որ նախագահ Քենեդին ծանր վիրավորվել է այս կրակոցից։[39]

Մինչ Քրոնքայտը կարդում էր այս տեղեկագիրը, եկավ երկրորդը՝ նշելով Քենեդիի վերքերի ծանրությունը փաստը

..

Նախագահ Քենեդիին կրակել են այսօր հենց այն ժամանակ, երբ նրա ավտոշարասյունը լքել է Դալլասի կենտրոնը: Տիկին Քենեդին վեր թռավ և բռնեց պարոն Քենեդիին, նա կանչեց. «Օ՜, ոչ», ավտոշարասյունը շարժվեց։ United Press [International] ասում է, որ նախագահ Քենեդիի վերքերը, հավանաբար, կարող են մահացու լինել: Կրկնվում է CBS News-ի տեղեկագիր. Նախագահ Քենեդին գնդակահարվել է հավանական մարդասպանի կողմից Տեխաս նահանգի Դալլասում: Հետևեք CBS News-ին լրացուցիչ մանրամասների համար:[39]


Հաղորդագրությունից անմիջապես առաջ CBS News-ի աշխատակիցներից մեկը ասում էր «Քոննալին նույնպես», ըստ երևույթին հենց նոր լսելով այն լուրը, որ Տեխասի նահանգապետ Ջոն Քոնլին նույնպես կրակել են նախագահական լիմուզինի մեջ իր կնոջ Նելլիի և պարոն և Տկն Քենեդու լինելու ժամանակ:

Այնուհետև CBS-ը նորից միացավ ATWT-ի հեռարձակմանը գովազդային ընդմիջման ժամանակ, որին հաջորդեց շոուի հաղորդավար Դեն ՄաքՔալոուի սովորական վճարային խրոցը ծրագրի առաջին կեսի համար և ցանցի ժամը 13:45-ին կայանի նույնականացման ընդմիջումը: ATWT-ի երկրորդ կեսը սկսելուց անմիջապես առաջ ցանցը ներխուժեց երկրորդ անգամ բամպերի սահումով: Այս տեղեկագրում Cronkite-ը ավելի մանրամասն պատմեց նախագահի դեմ մահափորձի մասին՝ միաժամանակ հրապարակելով նահանգապետ Քոնալիի կրակոցների մասին լուրերը.

usual fee plug for the first half of the program and the network's 1:45 pm station identification break.

ATWT-ի երկրորդ կեսը սկսելուց անմիջապես առաջ ցանցը ներխուժեց երկրորդ անգամ բամպերի սահումով: Այս տեղեկագրում Քրոնքայտն ավելի մանրամասն պատմեց նախագահի դեմ մահափորձի մասին՝ միաժամանակ հրապարակելով նահանգապետ Քոնալիի կրակոցների մասին լուրերը:

...Նախագահ Քենեդին գնդակահարվել է Դալլասի օդանավակայանից Դալլասի կենտրոն գնալիս։ Հրաձգության է ենթարկվել նաև Տեխասի նահանգապետ Քոնալլին, ով գտնվում էր նրա հետ մեքենայում։ Հաղորդվում է, որ երեք փամփուշտ են կրակել։ Լսել են,թե ինչպես է գաղտնի ծառայության աշխատակիցը մեքենայի միջից բղավում. «Նա մահացել է»: Նա անդրադարձել է նախագահ Քենեդիին, թե ոչ, դեռ հայտնի չէ։ Նախագահին, իր կնոջ՝ տիկին Քենեդիի գրկում, տեղափոխել են շտապօգնության մեքենա, իսկ մեքենան շտապել է Դալլասից դուրս գտնվող Փարքլենդ հիվանդանոց, նախագահին տեղափոխել են հիվանդանոցի շտապ օգնության սենյակ: Սպիտակ տան մյուս պաշտոնյաները հիվանդանոցի միջանցքներում կասկածի տակ էին դնում նախագահ Քենեդու վիճակը: Կրկնելով այս տեղեկագիրը. Նախագահ Քենեդուն կրակել են Տեխաս նահանգի Դալլասի օդանավակայանից դեպի Դալլասի կենտրոն ճանապարհին բաց մեքենայով վարելիս:[39]

Այնուհետև Քրոնքայթը ամփոփեց իրադարձությունները, ինչպես որ դրանք տեղի էին ունեցել. որ նախագահն ու նահանգապետ Քոննալին գնդակահարվել էին և գտնվում էին Փարքլենդ Հիվանդանոցի շտապ օգնության սենյակում և ոչ ոք դեռ տեղյակ չէր իրենց կարգավիճակից։ Այնուհետև CBS-ը որոշեց վերադառնալ ATWT, որն այժմ գտնվում էր իր երկրորդ հատվածի կեսին:

Դերասանական կազմը շարունակում էր ուղիղ եթերում ելույթ ունենալ, մինչ Քրոնքայթի տեղեկագրերը հեռարձակվում էին ՝ անտեղյակ Դալլասում ծավալվող իրադարձություններից: ATWT-ն այնուհետև վերցրեց ևս մեկ պլանավորված գովազդային ընդմիջում: Ընդմիջումից առաջ հատվածը կլինի վերջինը, որը որևէ մեկը կտեսնի որևէ ցանցի ծրագրավորում մինչև երեքշաբթի՝ նոյեմբերի 26-ը: Գովազդային հոլովակի ընթացքում բամպերի սլայդը կրկին ընդհատեց ընթացքը, և Քրոնքայտը հեռուստադիտողներին տեղեկացրեց Դալլասում տիրող իրավիճակի մասին: Այս տեղեկագիրը ավելի մանրամասն նկարագրեց, քան մյուս երկուսը, պարզելով, որ Քենեդուն գլխին են կրակել իսկ Կոնալլին՝ կրծքին: Քրոնքայթը մնաց եթերում հաջորդ տասը րոպեների ընթացքում՝ շարունակելով կարդալ տեղեկագրերը, երբ դրանք հանձնվում էին իրեն, և ամփոփելով իրադարձությունները, ինչպես հայտնի էին: Նա նաև պատմեց Տեխասի կոնգրեսական Ալբերտ Թոմասի կողմից լրագրողներին տրված զեկույցը, որ նախագահը և նահանգապետը դեռ ողջ են, ինչը նրանց վիճակի առաջին ցուցումն է.[37]

Ժամը 14։00-ին , երբ սպասվում էր ժամը գագաթնակետային կայանի ընդմիջումը, Քրոնքայթը լսարանին ասաց, որ կարճատև դադար կլինի, որպեսզի CBS-ի բոլոր մասնաճյուղերը, ներառյալ լեռնային և խաղաղօվկիանոսյան ժամային գոտիները, որոնք չեն գտնվում նույն ժամանակացույցում կարողանային միանալ ցանցին: Այնուհետև նա դուրս եկավ ռադիոյի խցիկից և գնաց գրասեղանի մոտ։

Հայտարարությունից հետո քսան վայրկյանի ընթացքում CBS-ի բոլոր մասնաճյուղերը, բացառությամբ Դալլասի KRLD-ի (որը տեղական ծածկույթ էր ապահովում) հեռարձակում էր ցանցի նորությունները: Տեսախցիկը վերջապես միացավ այդ պահին և հանդիսատեսին հնարավորություն տվեց տեսնել Քրոնքայթին, որը կրում էր էր վերնաշապիկ և փողկապ, բայց առանց իր կոստյումի վերնահագուստի, հաշվի առնելով պատմության հրատապ բնույթը: Քրոնքայթը հանդիսատեսին կրկին հիշեցրեց նախագահի դեմ մահափորձի մասին և անցում կատարեց KRLD-ի լրատվական տնօրեն Էդի Բարքերին Դալլասի Առևտրի Մարտում, որտեղ Քենեդին պետք է ելույթ ունենար նախքան պատահարը: Բարքերը փոխանցել է տեղեկությունը, որ Քենեդիի վիճակը ծայրահեղ ծանր է։ Այնուհետև, Քենեդու համար աղոթքից հետո, Բարքերը մեջբերեց ոչ պաշտոնական զեկույցը, որ նախագահը մահացել է, բայց շեշտեց, որ այն չի հաստատվել:

Մի քանի րոպե անց լուսաբանումը վերադարձավ CBS լրատվական սենյակ, որտեղ Քրոնքայթը հայտնեց, որ նախագահին արյան փոխներարկում են արել, և երկու քահանաներին կանչել են սենյակ: Նա նաև նվագարկեց աուդիո ռեպորտաժ KRLD-ով այն մասին, որ ինչ-որ մեկը ձերբակալվել է Texas School Book Depository մահափորձի ժամանակ: Մինչդեռ Դալլաս Բարքերը հայտարարեց նախագահի մահվան վերաբերյալ ևս մեկ հաղորդագրություն՝ նշելով, որ հավաստի աղբյուրից է այն ։ Մինչ ցանցը վերջնականապես լքեց KRLD-ի հոսքը, Բարքերը նախ հայտարարեց, ապա հետ կանչեց Քենեդու մահվան հաստատումը:

CBS-ն անցում կատարեց Քրոնքայտի զեկույցին, որը պատմում էր քահանաներից մեկի նախագահի վերջին ծեսերը անելու մասին:Հաջորդ մի քանի րոպեների ընթացքում Քրոնքայթին տրվեցին ևս մի քանի տեղեկագրեր, որոնք հայտնում էին, որ Քենեդին մահացել է, այդ թվում CBS-ի սեփական թղթակիցներից մեկինը՝ Դեն Ռեթերըինը , որը հայտնում էր Քենեդու մահվան հաստատումը CBS ռադիոյի եթերոով: Երբ այս տեղեկագրերը հայտնվեցին խմբագրությունում, ավելի պարզ էր դառնում, որ Քենեդին իրականում մահացել է: Քրոնքայթը, սակայն, ընդգծել է, որ այս տեղեկագրերը պարզապես զեկույցներ են այլ ոչ թե նախագահի վիճակի մասին որևէ պաշտոնական հաստատում։Նրա որոշ գործընկերներ պատմել են 2013-ին, որ իր վաղ կարիերան՝ որպես հեռարձակման ծառայության թղթակից, սովորեցրել է նրան սպասել պաշտոնական խոսքին՝ նախքան պատմություն հաղորդելը: Այդուհանդերձ, երբ ավելի շատ խոսակցություններ հայտնվեցին, Քրոնքայթը կարծես թե հրաժարվեց այն փաստից, որ դա ժամանակի հարց էր մինչև սպանության հաստատումը : Նա տեղեկացրեց, երբ ավելի շուտ զեկույցը ստանալուց մի քանի րոպե անց նա լուր ստացավ, որ Քենեդիին վերջին ծեսերը կատարած երկու քահանաները դեպքի վայրում լրագրողներին ասացին, որ նա մահացել է: Քրոնքայթն ասաց, որ զեկույցը «կարծես թե այնքան մոտ է պաշտոնականին, որքան մենք կարող ենք ստանալ», բայց այն դեռ չեն հայտարարի: Նա դա չարեց նաև Վաշինգտոնից մի քանի րոպե անց ստացված զեկույցի հետ , որտեղ ասվում էր, որ կառավարական աղբյուրներն այժմ հայտնում են, որ նախագահը մահացել է (այս տեղեկությունը փոխանցվել է նաև ABC-ին, որն այն ընդունել է որպես պաշտոնական հաստատում և հայտնել որպես NBC-ն ընդհանրապես չի հաղորդել այս տեղեկությունը և փոխարենը նախընտրել է հիմնվել Չարլզ Մերֆիի և Ռոբերտ ՄաքՆեիլի զեկույցների վրա՝ հաստատելու իրենց կասկածները)

Ժամը 14։38-ին , երբ ժամանակը լրացնում էր Դալլասում անվտանգության ներկայության մասին որոշ դիտարկումներով, որն ուժեղացել էր նույն տարվա սկզբին քաղաքում ՄԱԿ-ի դեսպան Ադլայ Սթիվենսենի դեմ բռնության պատճառով, Քրոնքայտը նոր տեղեկագիր ստացավ։ Նրան մի պահ զննելուց հետո նա հանեց ակնոցը և պաշտոնական հայտարարություն արեց.

Դալլասից, Տեխասից, մի լրատվություն, ըստ երևույթին պաշտոնական. «(կարդում է AP Flash)» «Նախագահ Քենեդին մահացել է Կենտրոնական ստանդարտ ժամանակով ժամը 13:00-ին»: (նայելով իր ժամացույցին) 14:00-ին Արևելյան ստանդարտ ժամով , մոտ 38 րոպե առաջ:[40]

Այդ հայտարարությունն անելուց հետո Քրոնքայտը կարճ կանգ առավ, նորից ետ դրեց ակնոցը և ծանր կուլ տվեց՝ հանգստությունը պահպանելու համար։ Ձայնի մեջ նկատելի հույզերով նա արտաբերեց լրատվականի հաջորդ նախադասությունը։

Փոխնախագահ Ջոնսոնը (կոկորդը մաքրում է) հեռացել է Դալլասի հիվանդանոցից, բայց մենք իսկապես չգիտենք, թե ուր է նա գնացել։ Ենթադրվում է, որ նա շուտով երդում կտա և կդառնա Միացյալ Նահանգների 36-րդ նախագահը։[40]

Դեռևս հույզեր ձայնի մեջ և աչքերը թրջող՝ ��րոնքայթը կրկին ամփոփեց իրադարձությունները՝ հավաքվելուց հետո՝ ներառելով այցի մի քանի լուսանկարներ և բացատրելով նկարների նշանակությունը հիմա, երբ Քենեդին մահացել էր: Նա հեռուստադիտողներին հիշեցրեց, որ փոխնախագահ Ջոնսոնն այժմ նախագահն է և պետք է երդվի, որ նահանգապետ Քոնալլի վիճակը դեռևս անհայտ է, և որ ոչ մի տեղեկություն չկա, թե արդյոք մարդասպանը գերի է ընկել: Այնուհետև նահաղորդավարի պաշտոնը հանձնեց Չարլզ Քոլինգվուդին, ով նոր էր մտել լրատվական սենյակ, վերցրեց վերարկուն և որոշ ժամանակով դուրս եկավ սենյակից։

Մոտավորապես ժամը 15։30-ին Քրոնքայթը վերադարձավ խմբագրություն՝ որոշ նոր տեղեկություններ փոխանցելու։ Երկու հիմնական տեղեկատվությունը վերաբերում էր ներկայիս նախագահ Ջոնսոնին պաշտոնավարման երդմանը, որը նրան պաշտոնապես դարձրեց երեսունվեցերորդ նախագահը, և որ Դալլասի ոստիկանությունը ձերբակալել էր Լի Հարվեյ Օսուոլդ անունով մի մարդու, ում կասկածում էին, որ մահացու կրակոցներ է արձակել: Դրանից հետո Քրոնքայթը նորից հեռացավ՝ սկսելու նախապատրաստվել այդ գիշերվա CBS երեկոյան լուրեր-ին : Հաջորդ չորս օրերի ընթացքում, իր գործընկերների հետ միասին, Քրոնքայտը շարունակում էր հաղորդել սպանության անխափան լուսաբանման հատվածներ, ներառյալ կիրակի օրը Ջեք Ռուբիի ձեռքում Օսվալդի մահվան մասին հայտարարությունը:

Հաջորդ օրը՝ հուղարկավորության օրը, Քրոնքայթը CBS երեկոյան լուրերը եզրափակեց վերջին չորս մութ օրերի իրադարձությունների վերաբերյալ հետևյալ գնահատականով.

Ասում են, որ մարդու միտքը հաճելին հիշելու ավելի մեծ կարողություն ունի, քան տհաճը: Բայց այսօր մի օր էր, որը կապրի հիշողության և վշտի մեջ: Միայն պատմությունը կարող է վկայել այս օրվա կարևորությունը. 
Արդյո՞ք այս մութ օրերը գալիք նույնիսկ ավելի մութ օրերի նախազգուշացում էին,ինչպես լուսաբացից առաջ սևը, որոնք կհանգեցնեն մարդկանց միջև փոխըմբռնման դեռևս չճանաչված լուսաբացին, դաժան խոսքերը, անկախ նրանց ծագումից կամ շարժառիթից, կարող են միայն հանգեցնել բռնի գործողությունների

Սա ավելի մեծ հարց է, որը մասամբ կպատասխանվի այնպես, որ ցնցված քաղաքակրթությունը փնտրում է անմիջական հարցի պատասխանները. Աշխարհի կասկածները պետք է փարատվեն. Այս գիշեր քիչ ամերիկացիներ կլինեն, ովքեր կգնան քնելու առանց իրենց հետ տանելու այն զգացումը, որ ինչ-որ կերպ ձախողվել են: Եթե մեր գիտակցության 

որոնումներում մենք գտնում ենք նոր նվիրում ամերիկյան հասկացություններին, որոնք չեն բերել քաղաքական, հատվածական, կրոնական կամ ռասայական բաժանումներ, ապա գուցե դեռ հնարավոր լինի ասել, որ Ջոն Ֆիցջերալդ Քենեդին իզուր չմահացավ . Դա այդպես է, երկուշաբթի, նոյեմբերի 25, 1963թ.: Սա Ուոլթեր Քրոնքայթն է, բարի գիշեր.[39]

Անդրադառնալով Քենեդիի սպանության մասին իր լուսաբանմանը, 2006 թվականին Նիք Քլունեյի հետ հեռուստահարցազրույցում Քրոնքայտը հիշեց.

Ես խեղդվեցի, իսկապես մի փոքր անախորժություն ունեցա... աչքերս մի փոքր թրջվեցին... [այն ինչ Քենեդին ներկայացնում էր] պարզապես կորած էր մեզ համար: . [արտասվում է]."[41]

2003 թվականին CBS-ի հատուկ հատուկ միջոցառմանy՝ նվիրված սպանության 40-րդ տարելիցին, Քրոնքայթը հիշեց իր արձագանքը, երբ մահը հաստատվեց, նա ասաց.

Եվ վերջապես ,երբ ստիպված էիր ասել,որ պաշտոնապես Նախագահը մահացել է ..բավականին բարդ էին թվում այդ բառերը տվյալ կարգավիճակում։Եվ բարդ էր այն արտաբերել ։ [42]

Ըստ պատմաբան Դուգլաս ԲրինկլիիԴուգլասը, Քրոնքայթը հայտնել է իր պատկերացումը անհանգստացնող իրադարձությունների հաջորդականության ընթացքում:[33]

Վիետնամ Պատերազմ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1968 թվականի փետրվարի կեսերին, իրենց գործադիր պրոդյուսեր Էռնեստ Լեյզերի հորդորով, Քրոնքայթը և Լեյզերը մեկնեցին Վիետնամ՝ լուսաբանելու Tet Offensive կոչվող հարձակումների հետևանքները: Նրանք ընթրիքի էին հրավիրվել Վիետնամի բոլոր ուժերի հրամանատար գեներալ Քրեյթոն Աբրամսի հետ, որին Քրոնքայտը ճանաչում էր Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից։ Ըստ Լեյզերի՝ Աբրամսն ասել է Քրոնքայթին. «Մենք չենք կարող հաղթել այս անիծյալ պատերազմում, և մենք պետք է արժանապատիվ ելք գտնենք դրանից»:

Վերադարձից հետո Քրոնքայթը և Լեյզերը առանձին խմբագրական զեկույցներ են գրել ճանապարհորդության վերաբերյալ: Քրոնքայտը, հիանալի գրող, Լեյզերի տեքստը գերադասեց իր սեփական զեկույցից: 1968 թվականի փետրվարի 27-ին Քրոնքայտը եզրափակեց «Հաղորդում Վիետնամից. Ով, ինչ, երբ, որտեղ, ինչու այս խմբագրական զեկույցով.

Մենք շատ հաճախ հիասթափվել ենք ամերիկյան առաջնորդների լավատեսությունից, ինչպես Վիետնամում, այնպես էլ Վաշինգտոնում, որպեսզի ավելի շատ հավատանք այն արծաթե երեսպատմանը, որը նրանք գտնում են ամենամութ ամպերի մեջ: Նրանք կարող են ճիշտ լինել, որ Հանոյի ձմեռ-գարուն հարձակումը պայմանավորված էր կոմունիստների գիտակցմամբ, որ նրանք չեն կարող հաղթել ավելի երկար քայքայման պատերազմում, և որ կոմունիստները հույս ունեին, որ հարձակման ցանկացած հաջողություն կբարելավի իրենց դիրքերը վերջնական բանակցությունների համար: Սա կբարելավեր նրանց վիճակը, և նաև մեզանից կպահանջեր գիտակցել, որ մենք պետք է ի սկզբանե հասկանայինք, որ ցանկացած բանակցություն պետք է լինի հենց դա՝ բանակցություններ, այլ ոչ թե խաղաղության պայմանների թելադրանք։ Որովհետև հիմա ավելի քան երբևէ ակնհայտ է թվում, որ Վիետնամի արյո��նալի փորձը կավարտվի փակուղում: Գրեթե վստահ է, որ այս ամառային դիմակայությունը կավարտվի կա՛մ իրական փոխադարձ բանակցություններով, կա՛մ սարսափելի էսկալացիայով. և էսկալացիայի ինչ միջոց էլ որ մենք օգտագործենք, թշնամին կարող է համընկնել մեզ, և դա ներառում է ներխուժումը Հյուսիս, միջուկային զենքի կիրառումը կամ պարզապես հարյուր, երկու հարյուր կամ երեք հարյուր հազար հավելյալ ամերիկյան զորքերի կռվելու համար: Եվ յուրաքանչյուր էսկալացիայի հետ աշխարհը մոտենում է տիեզերական աղետի եզրին։

Ասել, որ այսօր մենք ավելի մոտ ենք հաղթանակին, նշանակում է, չնայած փաստերին, նախկինում սխալվող լավատեսներին հավատալ: Ասել, որ մենք պարտության եզրին ենք, նշանակում է տրվել անհիմն հոռետեսությանը: Ասել, որ մենք հայտնվել ենք փակուղում, թվում է, թե միակ իրատեսական, բայց ոչ գոհացուցիչ եզրակացությունն է։ Եթե ​​իրավացի են ռազմական և քաղաքական վերլուծաբանները, ապա առաջիկա մի քանի ամիսների ընթացքում մենք պետք է փորձարկենք հակառակորդի մտադրությունները, եթե դա իսկապես նրա վերջին մեծ շունչն է բանակցություններից առաջ։ Բայց այս թղթակցի համար ավելի ու ավելի պարզ է դառնում, որ այդ ժամանակ միակ ռացիոնալ տարբերակը բանակցելն է ոչ թե որպես հաղթող, այլ որպես պատվավոր մարդիկ, ովքեր կատարել են ժողովրդավարությունը պաշտպանելու իրենց խոստումը և արել են հնարավոր ամեն ինչ: 

They may be right, that Hanoi's winter-spring offensive has been forced by the Communist realization that they could not win the longer war of attrition, and that the Communists hope that any success in the offensive will improve their position for eventual negotiations. It would improve their position, and it would also require our realization, that we should have had all along, that any negotiations must be that – negotiations, not the dictation of peace terms. For it seems now more certain than ever that the bloody experience of Vietnam is to end in a stalemate. This summer's almost certain standoff will either end in real give-and-take negotiations or terrible escalation; and for every means we have to escalate, the enemy can match us, and that applies to invasion of the North, the use of nuclear weapons, or the mere commitment of one hundred, or two hundred, or three hundred thousand more American troops to the battle. And with each escalation, the world comes closer to the brink of cosmic disaster.

To say that we are closer to victory today is to believe, in the face of the evidence, the optimists who have been wrong in the past. To suggest we are on the edge of defeat is to yield to unreasonable pessimism. To say that we are mired in stalemate seems the only realistic, yet unsatisfactory, conclusion. On the off chance that military and political analysts are right, in the next few months we must test the enemy's intentions, in case this is indeed his last big gasp before negotiations. But it is increasingly clear to this reporter that the only rational way out then will be to negotiate, not as victors, but as an honorable people who lived up to their pledge to defend democracy, and did the best they could.[43]

Cronkite reporting on location during the Vietnam War in 1968

Following Cronkite's editorial report, President Lyndon B. Johnson is claimed by some to have said, "If I've lost Cronkite, I've lost Middle America."[44][45] However, this account of Johnson has been questioned by other observers in books on journalistic accuracy.[46][47][48] At the time the editorial aired, Johnson was in Austin, Texas, attending Texas Governor John Connally's birthday gala and was giving a speech in his honor.[48]

In his book This Just In: What I Couldn't Tell You on TV, CBS News correspondent Bob Schieffer, who was serving as a reporter for the Fort Worth Star-Telegram when Cronkite's editorial aired, acknowledged that Johnson did not see the original broadcast but also defended the allegation that Johnson had made the remark.[49] According to Schieffer, Johnson's aide George Christian "told me that the President apparently saw some clips of it the next day" and that "That's when he made the remark about Cronkite. But he knew then that it would take more than Americans were willing to give it."[49] When asked about the remark during a 1979 interview, Christian claimed he had no recollection about what the President had said.[48] In his 1996 memoir A Reporter's Life, Cronkite claimed he was at first unsure about how much of an impact his editorial report had on Johnson's decision to drop his bid for re-election, and what eventually convinced him the President had made the statement was a recount from Bill Moyers, a journalist and former aide to Johnson.[50]

Several weeks later, Johnson, who sought to preserve his legacy and was now convinced his declining health could not withstand growing public criticism,[51][52] announced he would not seek reelection.

During the 1968 Democratic National Convention in Chicago, Cronkite was anchoring the CBS network coverage as violence and protests occurred outside the convention, as well as scuffles inside the convention hall. When Dan Rather was punched to the floor (on camera) by security personnel, Cronkite commented, "I think we've got a bunch of thugs here, Dan."

Other historic events

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

The first publicly transmitted live trans-Atlantic program was broadcast via the Telstar satellite on July 23, 1962, at 3:00 pm EDT, and Cronkite was one of the main presenters in this multinational broadcast.[53][54] The broadcast was made possible in Europe by Eurovision and in North America by NBC, CBS, ABC, and the CBC.[53] The first public broadcast featured CBS's Cronkite and NBC's Chet Huntley in New York, and the BBC's Richard Dimbleby in Brussels.[53] Cronkite was in the New York studio at Rockefeller Plaza as the first pictures to be transmitted and received were the Statue of Liberty in New York and the Eiffel Tower in Paris.[53] The first segment included a televised major league baseball game between the Philadelphia Phillies and the Chicago Cubs at Wrigley Field.[53] From there, the video switched first to Washington, D.C.; then to Cape Canaveral, Florida; then to Quebec City, Quebec, and finally to Stratford, Ontario.[53] The Washington segment included a press conference with President Kennedy, talking about the price of the American dollar, which was causing concern in Europe.[53] This broadcast inaugurated live intercontinental news coverage, which was perfected later in the sixties with Early Bird and other Intelsat satellites.General of the Army Dwight D. Eisenhower returned to his former Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force (SHAEF) headquarters for an interview by Cronkite on the CBS News Special Report D-Day + 20, telecast on June 6, 1964.[55]

Cronkite is also remembered for his coverage of the United States space program, and at times was visibly enthusiastic, rubbing his hands together on camera with a smile and uttering, "Whew...boy" on July 20, 1969, when the Apollo 11 lunar landing mission put the first men on the Moon.[56]

Cronkite participated in Richard Nixon's 1972 visit to China. Because Cronkite was colorblind, he had to ask others what color of coat First Lady Pat Nixon was wearing when they disembarked in Peking (Beijing).[57]

According to the 2006 PBS documentary on Cronkite, there was "nothing new" in his reports on the Watergate affair;[5] however, Cronkite brought together a wide range of reporting, and his credibility and status is credited by many with pushing the Watergate story to the forefront with the American public, ultimately resulting in the resignation of President Richard M. Nixon on August 9, 1974.[8] Cronkite had anchored the CBS coverage of Nixon's address, announcing his impending resignation, the night before.[58]

The January 22, 1973, broadcast of the CBS Evening News saw Cronkite break the news of the death of another notable American political figure: former president Lyndon B. Johnson.[59] At approximately 6:38 pm Eastern Time, while a pre-recorded report that the Vietnam peace talks in Paris had been successful was being played for the audience, Cronkite received a telephone call in the studio while off camera. The call was from Tom Johnson, the former press secretary for President Johnson who was at the time serving the former chief executive as station manager at KTBC-TV in Austin, Texas, which was affiliated with CBS at the time and was owned by the Johnson family.

The pre-recorded report was cut short while Cronkite was talking to Johnson, and when the live camera returned Cronkite had the telephone receiver held to his ear. Once he was told he was back on the air, Cronkite briefly nodded and held up one of his fingers to let the audience and studio crew know he needed a moment to let Johnson finish talking before he relayed the topic of conversation to the nation watching. Once Johnson finished talking, Cronkite thanked him and asked him to stay on the line as he reported the following:

I'm talking to Tom Johnson, the press secretary for Lyndon Johnson, who has reported that the thirty-sixth President of the United States died this afternoon in a...ambulance plane on the way to San Antonio, where he was taken after being stricken at his ranch- the LBJ Ranch, in Johnson City, Texas. He was stricken at 3:40 pm, Central Standard Time, 4:40...Eastern Standard Time. Three agents who were at the scene, who are permanently attached to the ranch to protect the President, uh, went to his immediate aid, gave him all emergency aid they could, put him in a plane, I suppose, Tom, one of the President's own planes? *pauses to wait for response* Colonel George McGranahan, who was the man who proclaimed the President dead upon arrival at Brooke Army General Hospital, in San Antonio. *pauses again* And Mrs. Johnson was notified of the events at her office in Austin and flew immediately to San Antonio and Tom Johnson, no relation, the President's news secretary, has told me that from Austin.[60]

During the final ten minutes of that broadcast, Cronkite reported on the death, giving a retrospective on the life of the nation's 36th president, and announced that CBS would air a special on Johnson later that evening. This story was re-told on a 2007 CBS-TV special honoring Cronkite's 90th birthday. [փա՞ստ]

On November 22, 1963, Cronkite introduced The Beatles to the United States by airing a four-minute story about the band on CBS Morning News. The story was scheduled to be shown again on the CBS Evening News that same day, but the assassination of John F. Kennedy prevented the broadcast of the regular evening news. The Beatles story was aired on the evening news program on December 10.[61]

Retirement

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

On February 14, 1980, Cronkite announced that he intended to retire from the CBS Evening News; at the time, CBS had a policy of mandatory retirement by age 65.[62] Although sometimes compared to a father figure or an uncle figure, in an interview about his retirement he described himself as being more like a "comfortable old shoe" to his audience. His last day in the anchor chair at the CBS Evening News was on March 6, 1981; he was succeeded the following Monday by Dan Rather.[63]

Cronkite's farewell statement:

This is my last broadcast as the anchorman of The CBS Evening News; for me, it's a moment for which I long have planned, but which, nevertheless, comes with some sadness. For almost two decades, after all, we've been meeting like this in the evenings, and I'll miss that. But those who have made anything of this departure, I'm afraid have made too much. This is but a transition, a passing of the baton. A great broadcaster and gentleman, Doug Edwards, preceded me in this job, and another, Dan Rather, will follow.[8] And anyway, the person who sits here is but the most conspicuous member of a superb team of journalists; writers, reporters, editors, producers, and none of that will change. Furthermore, I'm not even going away! I'll be back from time to time with special news reports and documentaries, and, beginning in June, every week, with our science program, Universe.[9] Old anchormen, you see, don't fade away; they just keep coming back for more. And that's the way it is: Friday, March 6, 1981. I'll be away on assignment, and Dan Rather will be sitting in here for the next few years. Good night.[64]

On the eve of Cronkite's retirement, he appeared on The Tonight Show hosted by Johnny Carson.[65] The following night, Carson did a comic spoof of his on-air farewell address.[66]

Other activities

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Cronkite meeting with President Ronald Reagan at the White House in 1981

Post-CBS Evening News

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Cronkite wrote an article for the first issue of Martha's Vineyard Magazine.

As he had promised on his last show as anchor in 1981, Cronkite continued to broadcast occasionally as a special correspondent for CBS, CNN, and NPR into the 21st century; one such occasion was Cronkite anchoring the second space flight by John Glenn in 1998 as he had Glenn's first in 1962. Cronkite hosted Universe until its cancellation in 1982.[67] In 1983, he reported on the British general election for the ITV current affairs series World In Action, interviewing, among many others, the victorious Prime Minister, Margaret Thatcher.[68] Cronkite hosted the annual Vienna New Year's Concert on PBS from 1985 to 2008, succeeded by Julie Andrews in 2009.[69] For many years, until 2002, he was also the host of the annual Kennedy Center Honors.

In 1998, Cronkite hosted the 90-minute documentary, Silicon Valley: A 100 Year Renaissance, produced by the Santa Clara Valley Historical Association. The film documented Silicon Valley's rise from the origin of Stanford University to the current high-technology powerhouse. The documentary was broadcast on PBS throughout the United States and in 26 countries. Prior to 2004, he could also be seen in the opening movie "Back to Neverland" shown in the Walt Disney World attraction The Magic of Disney Animation, interviewing Robin Williams as if he is still on the CBS News channel, ending his on-camera time with Cronkite's famous catchphrase. In the feature, Cronkite describes the steps taken in the creation of an animated film, while Williams becomes an animated character (and even becomes Cronkite, impersonating his voice). He also was shown inviting Disney guests and tourists to the Disney Classics Theater.

On May 21, 1999, Cronkite participated in a panel discussion on "Integrity in the Media" with Ben Bradlee and Mike McCurry at the Connecticut Forum in Hartford, Connecticut. Cronkite provided an anecdote about taking a picture from a house in Houston, Texas, where a newsworthy event occurred and being praised for getting a unique photograph, only to find out later that the city desk had provided him with the wrong address.[70]

Voice-overs

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Cronkite narrated the IMAX film about the Space Shuttle, The Dream is Alive, released in 1985. From May 26, 1986, to August 15, 1994, he was the narrator's voice in the EPCOT Center attraction Spaceship Earth, at Walt Disney World in Orlando, Florida. He provided the pivotal voice of Captain Neweyes in the 1993 animated film We're Back: A Dinosaur's Story, delivering his trademark line at the end. In 1995, he made an appearance on Broadway, providing the voice of the titular book in the 1995 revival of How to Succeed in Business Without Really Trying.[71]

Cronkite was a finalist for NASA's Journalist in Space program, which mirrored the Teacher in Space Project, an opportunity that was suspended after the Challenger disaster in 1986. He recorded voice-overs for the 1995 film Apollo 13, modifying the script he was given to make it more "Cronkitian." In 2002, Cronkite was the voice of Benjamin Franklin in the educational television cartoon Liberty's Kids, which included a news segment ending with the same phrase he did back on the CBS Evening News. This role earned him Daytime Emmy nominations for Outstanding Performer in a Children's Series, in 2003 and 2004, but he did not win. His distinctive voice provided the narration for the television ads of the University of Texas, Austin, his alma mater, with its 'We're Texas' ad campaign.[72]

He held amateur radio operator license KB2GSD and narrated a 2003 American Radio Relay League documentary explaining amateur radio's role in disaster relief.[73] The video tells Amateur Radio's public service story to non-hams, focusing on ham radio's part in helping various agencies respond to wildfires in the Western US during 2002, ham radio in space and the role Amateur Radio plays in emergency communications. "Dozens of radio amateurs helped the police and fire departments and other emergency services maintain communications in New York, Pennsylvania and Washington, DC," narrator Cronkite intoned in reference to ham radio's response to the terrorist attacks on September 11, 2001. Unusually, Cronkite was a Novice-class licensee—the entry level license—for his entire, and long, tenure in the hobby.[74]On February 15, 2005, he went into the studio at CBS to record narration for WCC Chatham Radio, a documentary about Guglielmo Marconi and his Chatham station, which became the busiest ship-to-shore wireless station in North America from 1914 to 1994. The documentary was directed by Christopher Seufert of Mooncusser Films and premiered at the Chatham Marconi Maritime Center[75] in April 2005. In 2006, Cronkite hosted the World War One Living History Project, a program honoring America's final handful of veterans from the First World War. The program was created by Treehouse Productions and aired on NPR on November 11, 2006. In May 2009, Legacy of War, produced by PBS, was released. Cronkite chronicles, over archive footage, the events following World War II that resulted in America's rise as the dominant world power.[76]

Prior to his death, "Uncle Walter" hosted a number of TV specials and was featured in interviews about the times and events that occurred during his career as America's "most trusted" man.[5] In July 2006, the 90-minute documentary Walter Cronkite: Witness to History aired on PBS. The special was narrated by Katie Couric, who assumed the CBS Evening News anchor chair in September 2006. Cronkite provided the voiceover introduction to Couric's CBS Evening News, which began on September 5, 2006. Cronkite's voiceover was notably not used on introducing the broadcast reporting his funeral – no voiceover was used on this occasion.[փա՞ստ]

TV and movie appearances

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Cronkite made a cameo appearance on a 1974 episode of The Mary Tyler Moore Show, in which he met with Lou Grant in his office. Ted Baxter, who at first tried to convince Cronkite that he (Baxter) was as good a newsman as Eric Sevareid, pleaded with Cronkite to hire him for the network news, at least to give sport scores, and gave an example: "The North Stars 3, the Kings Oh!" Cronkite turned to Grant and said, "I'm gonna get you for this!" Cronkite later said that he was disappointed that his scene was filmed in one take, since he had hoped to sit down and chat with the cast.

In the late 1980s and again in the 1990s, Cronkite appeared on the news-oriented situation comedy Murphy Brown as himself. Both episodes were written by the Emmy Award-winning team of Tom Seeley and Norm Gunzenhauser. He also continued hosting a variety of series. In the early 1980s, he was host of the documentary series World War II with Walter Cronkite. In 1991, he hosted the TV documentary Dinosaur! on A&E (not related to the documentary of the same title hosted by Christopher Reeve on CBS six years earlier), and a 1994 follow-up series, Ape Man: The Story of Human Evolution. In 1995, he narrated the World Liberty Concert held in the Netherlands.

Cronkite routinely hosted the Kennedy Center Honors from 1981 to 2002.

Cronkite appeared briefly in the 2005 dramatic documentary The American Ruling Class, written by Lewis Lapham, and the 2000 film Thirteen Days reporting on the Cuban Missile Crisis; and provided the opening synopsis of the American Space Program leading to the events in Apollo 13 for the 1995 Ron Howard film of the same name.

Political activism

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Cronkite speaking at a NASA ceremony in February 2004

Cronkite wrote a syndicated opinion column for King Features Syndicate. In 2005 and 2006, he contributed to The Huffington Post.[77] Cronkite was the honorary chairman of The Interfaith Alliance.[78] In 2006, he presented the Walter Cronkite Faith and Freedom Award to actor and activist George Clooney on behalf of his organization at its annual dinner in New York.[79]

Cronkite was a vocal advocate for free airtime for political candidates.[5] He worked with the Alliance for Better Campaigns[5] and Common Cause,[9] for instance, on an unsuccessful lobbying effort to have an amendment added to the McCain-Feingold-Shays-Meehan Campaign Finance Reform Act of 2001 that would have required TV broadcast companies to provide free airtime to candidates. Cronkite criticized the present system of campaign finance which allows elections to "be purchased" by special interests, and he noted that all the European democracies "provide their candidates with extensive free airtime."[80] "In fact," Cronkite pointed out, "of all the major nations worldwide that profess to have democracies, only seven – just seven – do not offer free airtime"[80] This put the United States on a list with Ecuador, Honduras, Malaysia, Taiwan, Tanzania, and Trinidad and Tobago. Cronkite concluded that "The failure to give free airtime for our political campaigns endangers our democracy."[80] During the elections held in 2000, the amount spent by candidates in the major TV markets approached $1 billion. "What our campaign asks is that the television industry yield just a tiny percentage of that windfall, less than 1 percent, to fund free airtime."[80]

He was a member of the Constitution Project's bipartisan Liberty and Security Committee.[81] He also supported the nonprofit world hunger organization Heifer International.

In 1998, he supported President Bill Clinton during Clinton's impeachment trial. He was also a proponent of limited world government on the American federalist model, writing fundraising letters for the World Federalist Association (now Citizens for Global Solutions). In accepting the 1999 Norman Cousins Global Governance Award at the ceremony at the United Nations, Cronkite said:

It seems to many of us that if we are to avoid the eventual catastrophic world conflict we must strengthen the United Nations as a first step toward a world government patterned after our own government with a legislature, executive and judiciary, and police to enforce its international laws and keep the peace. To do that, of course, we Americans will have to yield up some of our sovereignty. That would be a bitter pill. It would take a lot of courage, a lot of faith in the new order. But the American colonies did it once and brought forth one of the most nearly perfect unions the world has ever seen.[82][83][84]

Cronkite contrasted his support for accountable global government with the opposition to it by politically active Christian fundamentalists in the United States:

Even as with the American rejection of the League of Nations, our failure to live up to our obligations to the United Nations is led by a handful of willful senators who choose to pursue their narrow, selfish political objectives at the cost of our nation's conscience. They pander to and are supported by the Christian Coalition and the rest of the religious right wing. Their leader, Pat Robertson, has written that we should have a world government but only when the messiah arrives. Any attempt to achieve world order before that time must be the work of the Devil! Well join me... I'm glad to sit here at the right hand of Satan.[82][83]

In 2003, Cronkite, who owned property on Martha's Vineyard, became involved in a long-running debate over his opposition to the construction of a wind farm in that area. In his column, he repeatedly condemned President George W. Bush and the 2003 invasion of Iraq. Cronkite appeared in the 2004 Robert Greenwald film Outfoxed, where he offered commentary on what he said were unethical and overtly political practices at the Fox News Channel. Cronkite remarked that when Fox News was founded by Rupert Murdoch, "it was intended to be a conservative organization – beyond that; a far-right-wing organization". In January 2006, during a press conference to promote the PBS documentary about his career, Cronkite said that he felt the same way about America's presence in Iraq as he had about their presence in Vietnam in 1968 and that he felt America should recall its troops.[85]

Cronkite spoke out against the War on Drugs in support of the Drug Policy Alliance, writing a fundraising letter and appearing in advertisements on behalf of the DPA.[86] In the letter, Cronkite wrote: "Today, our nation is fighting two wars: one abroad and one at home. While the war in Iraq is in the headlines, the other war is still being fought on our own streets. Its casualties are the wasted lives of our own citizens. I am speaking of the war on drugs. And I cannot help but wonder how many more lives, and how much more money, will be wasted before another Robert McNamara admits what is plain for all to see: the war on drugs is a failure."[86]

Personal life

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Cronkite at the helm of the Կաղապար:USS in July 1997

Cronkite was married for nearly 65 years to Mary Elizabeth 'Betsy' Maxwell Cronkite, from March 30, 1940, until her death from cancer on March 15, 2005.[87][88] They had three children: Nancy Cronkite, Mary Kathleen (Kathy) Cronkite, and Walter Leland (Chip) Cronkite III (who is married to actress Deborah Rush). Cronkite dated singer Joanna Simon from 2005 to 2009.[89][90] A grandson, Walter Cronkite IV, now works at CBS.[91] Cronkite's cousin is former Mayor of Kansas City and 2008 Democratic nominee for Missouri's 6th congressional district Kay Barnes.[92]

Cronkite was an accomplished sailor and enjoyed sailing coastal waters of the United States in his custom-built 48-foot Sunward "Wyntje". Cronkite was a member of the United States Coast Guard Auxiliary, with the honorary rank of commodore.[93][94] Throughout the 1950s, he was an aspiring sports car racer, even racing in the 1959 12 Hours of Sebring.[95]

Cronkite was reported to be a fan of the game Diplomacy, which was rumored to be Henry Kissinger's favorite game.[96]

Death

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին տեսաֆայլեր
Memorial service for Walter Cronkite, September 9, 2009, C-SPAN

In June 2009, Cronkite was reported to be terminally ill.[97] He died on July 17, 2009, at his home in New York City aged 92.[16][98][99] He is believed to have died from cerebrovascular disease.[100]

Cronkite's funeral took place on July 23, 2009, at St. Bartholomew's Church in midtown Manhattan, New York City. Among many journalists who attended were[101] Tom Brokaw, Connie Chung, Katie Couric, Charles Gibson, Matt Lauer, Dan Rather, Andy Rooney, Morley Safer, Diane Sawyer, Bob Schieffer, Meredith Vieira, Barbara Walters, and Brian Williams. At his funeral, his friends noted his love of music, including, recently, drumming. He was cremated and his remains buried next to his wife, Betsy, in the family plot in Kansas City.[102][94]

Legacy

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Public credibility and trustworthiness

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

For many years, until a decade after he left his post as anchor,[103] Cronkite was considered one of the most trusted figures in the United States. For most of his 19 years as anchor, he was the "predominant news voice in America."[103] Affectionately known as "Uncle Walter", he covered many of the important news events of the era so effectively that his image and voice are closely associated with the Cuban Missile Crisis, the assassination of President John F. Kennedy, the Vietnam War, the Apollo 11 Moon landing, and the Watergate scandal.[8][98] USA Today wrote that "few TV figures have ever had as much power as Cronkite did at his height."[103] Enjoying the cult of personality surrounding Cronkite in those years, CBS allowed some good-natured fun-poking at its star anchorman in some episodes of the network's popular situation comedy All in the Family, during which the lead character Archie Bunker would sometimes complain about the newsman, calling him "Pinko Cronkite."

Cronkite trained himself to speak at a rate of 124 words per minute in his newscasts so that viewers could clearly understand him.[104] In contrast, Americans average about 165 words per minute, and fast, difficult-to-understand talkers speak close to 200 words per minute.[105]

Awards and honors

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Cronkite hosting the 61st Annual Peabody Awards Luncheon in May 2002

In 1968, the faculty of the E. W. Scripps School of Journalism at Ohio University voted to award Cronkite the Carr Van Anda Award "for enduring contributions to journalism."[106] In 1970, Cronkite received a "Freedom of the Press" George Polk Award[8][9] and the Paul White Award from the Radio Television Digital News Association.[107]

In 1972, in recognition of his career, Princeton University's American Whig-Cliosophic Society awarded Cronkite the James Madison Award for Distinguished Public Service.[108]

Cronkite in 1996

In 1977, Cronkite was elected to membership in the American Antiquarian Society, for which he was a proactive supporter and member, even participating in educational video materials for the society's 175th anniversary.[109][110] In 1981, the year he retired, former president Jimmy Carter awarded Cronkite the Presidential Medal of Freedom.[8][9] In that year, he also received the S. Roger Horchow Award for Greatest Public Service by a Private Citizen, an award given out annually by Jefferson Awards,[111] and the Paul White Award for lifetime achievement from the Radio Television Digital News Association.[107] In 1985, Cronkite was honored with the induction into the Academy of Television Arts and Sciences Hall of Fame.[9] In 1989 he received the Four Freedoms Award for the Freedom of Speech.[112] He was elected to the American Philosophical Society in 1994.[113] In 1995, he received the Ischia International Journalism Award.[114] In 1999, Cronkite received the Rotary National Award for Space Achievement's Corona Award in recognition of a lifetime of achievement in space exploration.[115] He was elected a Fellow of the American Academy of Arts and Sciences in 2003.[116] On March 1, 2006, Cronkite became the first non-astronaut to receive NASA's Ambassador of Exploration Award.[6][117] Among Cronkite's numerous awards were four Peabody awards for excellence in broadcasting.[9]

In 2003, Cronkite was honored by the Vienna Philharmonic with the Franz Schalk Gold Medal, in view of his contributions to the New Year's Concert and the cultural image of Austria.[118]

Minor planet 6318 Cronkite, discovered in 1990 by Eleanor Helin, is named in his honor.[119]

Cronkite School at Arizona State University

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

A few years after Cronkite retired, Tom Chauncey, a former owner of KOOL-TV, the then-CBS affiliate in Phoenix, contacted Cronkite, an old friend, and asked him if he would be willing to have the journalism school at Arizona State University named after him. Cronkite immediately agreed.[5][120] The ASU program acquired status and respect from its namesake.

Cronkite was not just a namesake, but he also took the time to interact with the students and staff of the Walter Cronkite School of Journalism and Mass Communication.[8][121] He made the trip to Arizona annually to present the Walter Cronkite Award for Excellence in Journalism to a leader in the field of media.

"The values that Mr. Cronkite embodies – excellence, integrity, accuracy, fairness, objectivity – we try to instill in our students each and every day. There is no better role model for our faculty or our students," said Dean Christopher Callahan.[120]

The school, with approximately 1,700 students, is widely regarded as one of the top journalism schools in the country. It is housed in a new facility in downtown Phoenix that is equipped with 14 digital newsrooms and computer labs, two TV studios, 280 digital student workstations, the Cronkite Theater, the First Amendment Forum, and new technology. The school's students regularly finish at the top of national collegiate journalism competitions, such as the Hearst Journalism Awards program and the Society of Professional Journalists Mark of Excellence Awards. In 2009, students won the Robert F. Kennedy Journalism Award for college print reporting.

In 2008, the state-of-the-art journalism education complex in the heart of ASU's Downtown Phoenix campus was also built in his honor. The Walter Cronkite Regents Chair in Communication seats the Texas College of Communications dean.[8]

Walter Cronkite Papers

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
The namesake Walter Cronkite School of Journalism and Mass Communication, named after Cronkite.

Կաղապար:Close paraphrasing The Walter Cronkite papers are preserved at the curatorial Dolph Briscoe Center for American History at the University of Texas at Austin.[8] Occupying 293 linear feet (almost 90 metres) of shelf space, the papers document Cronkite's journalism career. Amongst the collected material are Cronkite's early beginnings while he still lived in Houston. They encompass his coverage of World War II as a United Press International correspondent, where he cemented his reputation by taking on hazardous overseas assignments.[5] During this time he also covered the Nuremberg war crimes trial serving as the chief of the United Press bureau in Moscow. The main content of the papers documents Cronkite's career with CBS News between 1950 and 1981.

The Cronkite Papers assemble a variety of interviews with U.S. presidents, including Herbert Hoover, Harry Truman, and Ronald Reagan.[8] President Lyndon Johnson requested a special interview with Cronkite while he was broadcasting live on CBS.

Between 1990 and 1993, Don Carleton, executive director for the Center for American History, assisted Cronkite[122] as he compiled an oral history to write his autobiography, A Reporter's Life, which was published in 1996.[10] The taped memoirs became an integral part of an eight-part television series Cronkite Remembers, which was shown on the Discovery Channel.[123]

As a newsman, Cronkite devoted his attention to the early days of the space program, and the "space race" between the United States and the Soviet Union. The National Aeronautics and Space Administration honored Cronkite on February 28, 2006. Michael Coats, director of NASA's Lyndon B. Johnson Space Center in Houston, presented Cronkite with the Ambassador of Exploration Award. Cronkite was the first non-astronaut thus honored.[124]

NASA presented Cronkite with a Moon rock sample from the early Apollo expeditions spanning 1969 to 1972.[125][126] Cronkite passed on the Moon rock to Bill Powers, president of the University of Texas at Austin, and it became part of the collection at the Dolph Briscoe Center for American History. Carleton said at this occasion, "We are deeply honored by Walter Cronkite's decision to entrust this prestigious award to the Center for American History. The Center already serves as the proud steward of his professional and personal papers, which include his coverage of the space program for CBS News. It is especially fitting that the archive documenting Walter's distinguished career should also include one of the moon rocks that the heroic astronauts of the Apollo program brought to Earth."[123][127]

Memorial at Missouri Western State University

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

On November 4, 2013, Missouri Western State University in St. Joseph, Missouri, dedicated the Walter Cronkite Memorial.[128] The nearly 6,000 square-foot memorial includes images, videos and memorabilia from Cronkite's life and the many events he covered as a journalist.[129] The memorial includes a replica of the newsroom from which Cronkite broadcast the news during the 1960s and 1970s.[130] In 2014, the Memorial received the Missouri Division of Tourism's Spotlight Award.[131]

Books

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

See also

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

References

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ «Walter Cronkite | Biography, Facts, & Views on Vietnam War». Encyclopedia Britannica (անգլերեն). Վերցված է April 27, 2021-ին.
  2. ↑ 2,0 2,1 Ben Zimmer (July 31, 2009). «Too Good to Check». On the Media (Interview: audio/transcript). Interviewed by Bob Garfield. NPR. Արխիվացված է օրիգինալից August 4, 2009-ին. Վերցված է August 2, 2009-ին.
  3. ↑ «CBS at 75 Timeline — The 1950s». CBS. Արխիվացված է օրիգինալից May 5, 2006-ին. Վերցված է April 26, 2006-ին.
  4. ↑ Cook, Jeff Scott (1989). The elements of speechwriting and public speaking. Macmillan. էջ 171. ISBN 0-02-527791-X.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Winfrey, Lee; Schaffer, Michael D. (July 17, 2009). «Walter Cronkite dies». The Philadelphia Inquirer. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Cronkite honored by NASA for space coverage». USA Today. February 26, 2006. Վերցված է August 2, 2012-ին.
  7. ↑ Watkins, Tom. «How 'That's the way it is' became Cronkite's tag line». CNN (անգլերեն). Վերցված է May 23, 2018-ին.
  8. ↑ 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 8,10 8,11 Barron, David (July 17, 2009). «News icon Walter Cronkite dies at 92». Houston Chronicle. Վերցված է July 17, 2009-ին.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 «Former CBS News Anchor Walter Cronkite Dies». WorldNow and Sarkes Tarzian, Inc. KTVN Channel 2. July 17, 2009. Արխիվացված է օրիգինալից July 26, 2009-ին. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 Barnhart, Aaron (July 17, 2009). «How Missouri native became 'most trusted man in America'». McClatchy. Վերցված է August 2, 2012-ին.
  11. ↑ «Walter Cronkite Biography (1916–2009)». Film Reference. Վերցված է July 17, 2009-ին.
  12. ↑ Meeks, Flori (May 6, 2014). «Switch to Montessori proved pivotal for Wilson school». Heights Examiner, Houston Chronicle. Վերցված է March 11, 2017-ին.
  13. ↑ 13,0 13,1 Cronkite, Walter (December 4, 2009). «Cronkite's Texas: A Q&A with Walter Cronkite». UTNews (Interview). Interviewed by Don Carleton. Austin, Texas, U.S.: University of Texas at Austin. Վերցված է November 4, 2016-ին.
  14. ↑ «Walter Cronkite dead at 92». Austin Statesman. July 17, 2009.
  15. ↑ «Walter Cronkite Was My Brother». mastermason.com. Վերցված է December 18, 2019-ին.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 «CBS Legend Walter Cronkite Dies "Most Trusted Man in America" Passes Away in New York at 92». CBS News. July 17, 2009. Վերցված է July 17, 2009-ին.
  17. ↑ Fenster, Bob (2005). The Duh Awards: In This Stupid World, We Take the Prize. Andrews McMeel Publishing. էջ 176. ISBN 0-7407-5021-6.
  18. ↑ McDonough, John (May 28, 1990). «Dispatches From The Front». Chicago Tribune.
  19. ↑ Sperber, A. M. (1998). Murrow, His Life and Times. Fordham University Press. էջ 228. ISBN 0-8232-1881-3.
  20. ↑ Gay, Timothy M (2013). Assignment to Hell: The War Against Nazi Germany with Correspondents Walter Cronkite, Andy Rooney, A.J. Liebling, Homer Bigart, and Hal Boyle. NAL Caliber Trade. ISBN 978-0-451-41715-2.
  21. ↑ Cronkite, Walter (1996). A Reporter's Life. New York: Alfred A. Knopf. էջեր 89–90. ISBN 0-394-57879-1.
  22. ↑ «USS Texas (BB-35)». Historic Naval Ships Visitors Guide. Historic Naval Ships Association. Արխիվացված է օրիգինալից September 5, 2006-ին. Վերցված է December 29, 2006-ին.
  23. ↑ Auster, Albert (2008). «Cronkite, Walter U.S. Broadcast Journalist». The Museum of Broadcast Communications (museum.tv). Արխիվացված է օրիգինալից March 25, 2009-ին. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  24. ↑ Ferguson, Billy G. (2003). Unipress: United Press International covering the 20th century. Fulcrum Publications. էջ 141. ISBN 9781555914813. Վերցված է August 5, 2012-ին.
  25. ↑ Cronkite, Walter (February 20, 2006), Listening In On the Nuremberg Trials, National Public Radio, Վերցված է August 2, 2012-ին
  26. ↑ Erlich, Reese. «Walter Cronkite Remembers». The Russia Project. Վերցված է August 5, 2012-ին.
  27. ↑ Brinkley, pp. 320–321.
  28. ↑ 28,0 28,1 Martin, Douglas (July 17, 2009). «Walter Cronkite, 92, Dies; Trusted Voice of TV». The New York Times. Վերցված է August 2, 2009-ին.
  29. ↑ «Cronkite with Charlemane the Lion on CBS' The Morning Show (photograph)». CBS News. June 23, 2006. Վերցված է August 2, 2009-ին.
  30. ↑ Zurawik, David (July 18, 2009). «Walter Cronkite, America's original anchorman, dies at age 92». The Baltimore Sun. Վերցված է February 17, 2022-ին.
  31. ↑ Sandomir, Richard (July 19, 2009). «Amid Blizzard, Cronkite Helped Make Sports History». The New York Times. Վերցված է August 2, 2009-ին.
  32. ↑ Brinkley, p. 256.
  33. ↑ 33,0 33,1 Sneed, Tierney (November 14, 2013). «How John F. Kennedy's Assassination Changed Television Forever». U.S. News & World Report. Արխիվացված է օրիգինալից August 20, 2017-ին. Վերցված է August 20, 2017-ին.
  34. ↑ CBS News Transcripts, January 16, 1980.
  35. ↑ Goodman, Ellen (June 17, 1980). «And That's the Way It Is – Or Is It?». The Washington Post. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  36. ↑ Daniel, Douglass K. (2007). Harry Reasoner: a life in the news (digitised online by Google Books online). University of Texas Press. էջեր 87, 88. ISBN 978-0-292-71477-9.
  37. ↑ 37,0 37,1 37,2 Secrets of the Dead season 13, episode 1: "JFK: One PM Central Standard Time". Produced by WNET, premiered November 13, 2013, on PBS.
  38. ↑ Morrow, Robert D. (1993). First Hand Knowledge: How I Participated in the CIA-Mafia Murder of President Kennedy (digitised online by Google Books online). SP Books. ISBN 978-1-56171-274-8.
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 39,3 «Cronkite broadcasts: Moon landing, JFK death». MSNBC. July 17, 2009. Արխիվացված է օրիգինալից September 19, 2012-ին. Վերցված է October 6, 2010-ին.
  40. ↑ 40,0 40,1 «JFK Assassination (CBS Coverage) – Part 8/10 (1963)». CBS News. November 22, 1963. Արխիվացված է օրիգինալից 2010-07-21-ին. Վերցված է August 2, 2012-ին.
  41. ↑ Taylor, Alan (2009). «'Walter was more than just an anchor. He was family' Obama pays tribute after death of TV legend Cronkite». Sunday Herald. Վերցված է August 14, 2012-ին.
  42. ↑ «Remembering Walter Cronkite That's the Way it Was: The World of Politics, News and Entertainment Remember a Broadcasting Legend and American Icon». CBS News. July 19, 2009. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  43. ↑ «Who, What, When, Where, Why: Report from Vietnam by Walter Cronkite». CBS Evening News. February 27, 1968. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-02-27-ին. Վերցված է August 3, 2012-ին.
  44. ↑ Moore, Frazier (July 18, 2009). «Legendary CBS anchor Walter Cronkite dies at 92». GMA News. Associated Press. Արխիվացված է օրիգինալից April 25, 2022-ին. Վերցված է August 3, 2012-ին.
  45. ↑ Wicker, Tom (January 26, 1997). «Broadcast News». The New York Times. Վերցված է May 1, 2009-ին.
  46. ↑ Braestrup, Peter (1994). Big Story. Presidio Press. ISBN 978-0891415312.
  47. ↑ Campbell, W. Joseph (2010). Getting It Wrong: Ten of the Greatest Misreported Stories in American Journalism. University of California Press. ISBN 978-0-520-25566-1.
  48. ↑ 48,0 48,1 48,2 Campbell, W. Joseph (July 9, 2012). «Chris Matthews invokes the 'if I've lost Cronkite' myth in NYT review». Վերցված է August 3, 2012-ին.
  49. ↑ 49,0 49,1 Schieffer, Bob (January 6, 2004). This Just In: What I Couldn't Tell You on TV. Putnam Pub Group. ISBN 978-0-399-14971-9. Վերցված է June 8, 2013-ին.
  50. ↑ Cronkite, Walter (1996). A Reporter's Life (1st ed.). Ballantine Books. էջ 256. ISBN 978-0-394-57879-8.
  51. ↑ Risen, Clay (April 2008). «The Unmaking of the President». smithsonianmag.com.
  52. ↑ «Behind L.B.J.'s Decision Not to Run in '68». The New York Times. April 16, 1988.
  53. ↑ 53,0 53,1 53,2 53,3 53,4 53,5 53,6 Cronkite, Walter (July 18, 2009). «From The Archives: Cronkite, Live Via Satellite». NPR. Վերցված է July 23, 2009-ին.
  54. ↑ Cronkite, Walter (July 23, 2002). «The Day the World Got Smaller». NPR All Things Considered (full audio segment). Վերցված է July 23, 2009-ին.
  55. ↑ «Eisenhower Recalls the Ordeal Of D-Day Assault 20 Years Ago». The New York Times. June 6, 1964. Վերցված է December 6, 2019-ին.
  56. ↑ Brinkley, p. 420.
  57. ↑ Assignment: China - "The Week That Changed The World". USC U.S.-China Institute. January 26, 2012. Event occurs at 18:33. Արխիվացված օրիգինալից 2021-11-02-ին – via YouTube.
  58. ↑ Brinkley, pp. 502–503.
  59. ↑ «Vanderbilt Television News Archive». CBS Evening News for Monday, Jan 22, 1973. Vanderbilt University Television News Archive. January 22, 1973. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  60. ↑ «Walter Cronkite announces the death of LBJ 1973». CBS. January 22, 1973. Արխիվացված է օրիգինալից 2011-02-25-ին. Վերցված է August 3, 2012-ին.
  61. ↑ Lewis, Martin (July 19, 2009). «Tweet The Beatles! How Walter Cronkite Sent The Beatles Viral... in 1963!». The Huffington Post. Վերցված է June 7, 2010-ին.
  62. ↑ Walter Cronkite at museum.tv Արխիվացված Սեպտեմբեր 23, 2006 Wayback Machine.
  63. ↑ Murray, Michael D. (1999). Encyclopedia of television news (illustrated ed.). Greenwood Publishing Group. էջ 35. ISBN 978-1-57356-108-2.
  64. ↑ Cronkite, Walter (March 6, 1981). «"And that's the way it is": Walter Cronkite's final sign off». CBS. Արխիվացված օրիգինալից 2021-11-02-ին. Վերցված է September 7, 2016-ին.
  65. ↑ Lloyd Wynn (January 21, 2018). «Johnny Carson Plays Walter Cronkite». Արխիվացված է օրիգինալից 2019-08-12-ին – via YouTube.
  66. ↑ RockfrdDrm (August 27, 2013). «Johnny Carson Plays Walter Cronkite». Արխիվացված օրիգինալից 2021-11-02-ին – via YouTube.
  67. ↑ Bedell, Sally (August 12, 1982). «'CRONKITE'S UNIVERSE' IS CANCELED». The New York Times. ISSN 0362-4331. Վերցված է April 27, 2021-ին.
  68. ↑ «TV Interview for Granada World in Action». Margaret Thatcher Foundation. 2009. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  69. ↑ «From Vienna: The New Year's Celebration 2009». Educational Broadcasting Corporation. December 9, 2008. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  70. ↑ «YouTube – Walter Cronkite and Ben Bradlee». YouTube. 2009. Արխիվացված օրիգինալից 2021-11-02-ին. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  71. ↑ Canby, Vincent (March 24, 1995). «Theater Review: How To Succeed In Business Without Really Trying; Climbing The Ladder, Song by Song». The New York Times. Վերցված է November 27, 2019-ին.
  72. ↑ «Giving to UT: Philanthropy at the University of Texas». Office of the Vice President for Development. University of Texas. 1997–2009. Արխիվացված է օրիգինալից December 2, 2002-ին. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  73. ↑ «ARRL :: Videos :: Amateur Radio Today (DVD)». arrl.org.
  74. ↑ «Amateur License - KB2GSD - CRONKITE JR, WALTER L». fcc.gov. Federal Communications Commission. Վերցված է November 27, 2019-ին.
  75. ↑ «Chatham Marconi Maritime Center». Chatham Marconi Maritime Center. 2008. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  76. ↑ «Legacy of War – Legacy of War Spoilers, Episode Guides, Message Board». TV Guide. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  77. ↑ «Walter Cronkite». Huffington Post. July 20, 2009. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  78. ↑ Message From Walter Cronkite, The Interfaith Alliance. Retrieved August 3, 2012.
  79. ↑ «9th Annual Walter Cronkite Faith & Freedom Award Gala». The Interfaith Alliance. November 1, 2006. Արխիվացված է օրիգինալից April 15, 2007-ին. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  80. ↑ 80,0 80,1 80,2 80,3 Cronkite, Walter (November 4, 2002). «Free the Air Waves!». Citizens Union Foundation. Gotham Gazette.
  81. ↑ «The Constitution Project: Bipartisan Committee Denounces Illegal Spying Program». Common Dreams.org. 1997–2009. Արխիվացված է օրիգինալից July 25, 2009-ին. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  82. ↑ 82,0 82,1 «A speech by Walter Cronkite – United Nations, national sovereignty and the future of the world». Upon receiving the Norman Cousins Global Governance Award, on October 19, 1999, at the UN Delegates Dining Room in New York City. Renew America. 1999. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  83. ↑ 83,0 83,1 Cronkite, Walter (1999). «ASI presents: Hillary, Walter Cronkite and World Government». YouTube. Արխիվացված օրիգինալից 2021-11-02-ին. Վերցված է August 3, 2012-ին.
  84. ↑ Cabrera, Luis (July 15, 2004). Political theory of global justice (digitised online by Google Books online). Routledge Taylor and Francis Group. էջ 166. ISBN 9780203335192. Originally quoted for this book in Walter Cronkite. "The Case for Democratic World Government." Earth Island Journal. Vol. 15, no. 2. Summer 2000. p. 45.
  85. ↑ «Cronkite: Time for U.S. to Leave Iraq». San Francisco Chronicle. Արխիվացված է օրիգինալից October 2, 2008-ին. Վերցված է April 26, 2006-ին.
  86. ↑ 86,0 86,1 Cronkite, Walter (2006). «Why I Support DPA, and So Should You». Drug Policy Alliance. Արխիվացված է օրիգինալից March 4, 2006-ին. Վերցված է July 17, 2009-ին.
  87. ↑ «Legendary TV news anchor Walter Cronkite dies». abs-cbnnews.com. Reuters. July 19, 2009.
  88. ↑ «Social Security Death Index». Ancestry.com. 2009. Վերցված է July 20, 2009-ին..
  89. ↑ Fanelli, James (August 23, 2009). «WALTER JILT$ HIS GAL PAL». New York Post.
  90. ↑ Nocera, Kate (July 20, 2009). «Girlfriend recalls the way Walter Cronkite was: As a journalist impartial, as a human passionate». New York Daily News. Վերցված է December 13, 2019-ին.
  91. ↑ Joynt, Carol Ross (May 17, 2013). «Walt Cronkite's Party for His Book About His Grandfather, Walter Cronkite». washingtonian.com.
  92. ↑ «Cronkite wins Truman neighbor award». Lawrence Journal-World. Associated Press. May 9, 2004.
  93. ↑ «USCG: Frequently Asked Questions». Walter Cronkite. U.S. Department of Homeland Security. July 22, 2008. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  94. ↑ 94,0 94,1 Stelter, Brian (July 23, 2009). «Friends Recall Walter Cronkite's Private Side». The New York Times.
  95. ↑ Garrett, Jerry (July 20, 2009). «Walter Cronkite, the Race Car Driver – Wheels Blog – NYTimes.com». The New York Times. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  96. ↑ McClellan, Joseph (June 2, 1986). «Lying and Cheating by the Rules». The Washington Post. Արխիվացված է օրիգինալից July 15, 2020-ին.
  97. ↑ Moore, Frazier (June 19, 2009). «Veteran CBS newsman Walter Cronkite reported ill». USA Today. Վերցված է August 3, 2012-ին.
  98. ↑ 98,0 98,1 Ryan, Joal (July 17, 2009). «News Legend Walter Cronkite Dead at 92». e online. Վերցված է July 17, 2009-ին.
  99. ↑ Stelter, Brian (July 17, 2009). «Walter Cronkite, Iconic Anchorman Dies». Media Coder. Վերցված է July 17, 2009-ին.
  100. ↑ «Former CBS News anchor Walter Cronkite dies». Today.com. Associated Press. July 19, 2009. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  101. ↑ Nichols, Michelle (July 18, 2009). «Legendary TV news anchor Walter Cronkite dies». Reuters (անգլերեն). Վերցված է April 27, 2021-ին.
  102. ↑ «Loved ones, colleagues honor Walter Cronkite». Today.com. Associated Press. July 23, 2009. Արխիվացված է օրիգինալից December 4, 2014-ին.
  103. ↑ 103,0 103,1 103,2 Bianco, Robert (July 17, 2009). «Cronkite's passing: A death in everyone's family». USA Today. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  104. ↑ Hinckley, David (July 18, 2009). «Walter Cronkite remains gold standard for journalists». New York Daily News. Արխիվացված է օրիգինալից May 28, 2016-ին. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  105. ↑ Statement from audiologist Ray Hull, PhD, ray.hull@wichita.edu, quoted in "Home Make-Over: How to design an efficient listening environment" by Alyssa Banotai, ADVANCE For Speech-Language Pathologists and Audiologists (April 16, 2007), p. 8.
  106. ↑ E.W. Scripps School of Journalism Արխիվացված Հուլիս 25, 2009 Wayback Machine.
  107. ↑ 107,0 107,1 «Paul White Award». Radio Television Digital News Association. Արխիվացված է օրիգինալից February 25, 2013-ին. Վերցված է May 27, 2014-ին.
  108. ↑ 2002 Letter to Kofi Annan Արխիվացված Դեկտեմբեր 26, 2012 Wayback Machine
  109. ↑ «Portrait with Walter Cronkite». YouTube. Վերցված է 22 October 2022-ին.
  110. ↑ «Member List». American Antiquarian Society. Վերցված է 22 October 2022-ին.
  111. ↑ «National – Jefferson Awards Foundation». jeffersonawards.org. Արխիվացված է օրիգինալից November 24, 2010-ին. Վերցված է August 5, 2013-ին.
  112. ↑ «Four Freedom Awards». Roosevelt Institute. Արխիվացված է օրիգինալից March 25, 2015-ին. Վերցված է April 4, 2015-ին.
  113. ↑ «APS Member History». search.amphilsoc.org. Վերցված է 2022-01-10-ին.
  114. ↑ «Premio Ischia Roll of Honour». Արխիվացված է օրիգինալից July 5, 2010-ին. Վերցված է May 9, 2011-ին.
  115. ↑ Dyson, Marianne (March 12, 1999). «1999 Corona Award Recipient». Վերցված է April 19, 2011-ին.
  116. ↑ «Book of Members, 1780–2010: Chapter C» (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Վերցված է April 22, 2011-ին.
  117. ↑ «Newsman Walter Cronkite to be honored by NASA for his coverage of America's space program». The Dolph Briscoe Center for American History. University of Texas at Austin. 2008. Արխիվացված է օրիգինալից July 25, 2009-ին. Վերցված է July 17, 2009-ին.
  118. ↑ «Philharmonic Journal : Walter Cronkite awarded the Franz Schalk Medal in Gold». Wiener Philharmoniker. Արխիվացված է օրիգինալից April 28, 2015-ին. Վերցված է July 9, 2013-ին.
  119. ↑ «(6318) Cronkite = 1990 WA». Minor planet center. Վերցված է December 4, 2020-ին.
  120. ↑ 120,0 120,1 «Walter Cronkite and ASU». The Walter Cronkite School of Journalism and Mass Communication. January 29, 2009. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  121. ↑ «Walter Cronkite School of Journalism and Mass Communication». Walter Cronkite Biography. ASU Walter Cronkite School of Journalism and Mass Communication. Արխիվացված է օրիգինալից June 8, 2009-ին. Վերցված է July 17, 2009-ին.
  122. ↑ "In Memoriam: Walter Cronkite, 1916–2009" Արխիվացված Հունիս 6, 2010 Wayback Machine, Center for American History. Retrieved July 31, 2009.
  123. ↑ 123,0 123,1 «News Media History – Walter Cronkite The Walter Cronkite Papers». The Dolph Briscoe Center for American History. University of Texas at Austin. 2006–2008. Արխիվացված է օրիգինալից September 10, 2019-ին. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  124. ↑ «Walter Cronkite on Apollo 11 Moon Landing». The Inspiration Room. July 18, 2009. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  125. ↑ «NASA Honors Veteran Journalist Walter Cronkite». NASA. February 28, 2006. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  126. ↑ Patch, Justin (June 8, 2009). «Apollo 11 moon rock named for Cronkite on display at UT Texas Memorial Museum». Daily Texan. Արխիվացված է օրիգինալից May 29, 2007-ին. Վերցված է July 20, 2009-ին.
  127. ↑ «Newsman Walter Cronkite to be honored by NASA». University of Texas at Austin: Office of Public Affairs. Infinite Now. February 3, 2006. Արխիվացված է օրիգինալից July 25, 2009-ին. Վերցված է July 18, 2009-ին.
  128. ↑ Weston, Alonzo (November 4, 2013). «Western dedicates Cronkite memorial». St. Joseph News-Press. Վերցված է March 4, 2016-ին.
  129. ↑ «Walter Cronkite Memorial». Վերցված է March 4, 2016-ին.
  130. ↑ Waltz, Adam (November 9, 2015). «New piece of Cronkite display opens». St. Joseph News-Press. Վերցված է March 4, 2016-ին.
  131. ↑ «Walter Cronkite Memorial receives state tourism award». KQTV. St. Joseph, Missouri. October 10, 2014. Արխիվացված է օրիգինալից April 20, 2016-ին. Վերցված է March 4, 2016-ին.

Further reading

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին տեսաֆայլեր
Booknotes interview with Cronkite on A Reporter's Life, June 29, 1997, C-SPAN
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Linguist_Maria/Ավազարկղ2&oldid=9457906» էջից