Կինգիսեպ
Բնակավայր | |||||
---|---|---|---|---|---|
Կինգիսեպ | |||||
ռուս.՝ Ямбург ռուս.՝ Ям | |||||
| |||||
Երկիր | Ռուսաստան | ||||
Համայնք | Kingisseppskoye urban settlement?[1] | ||||
Հիմնադրված է | 1384 թ. | ||||
Մակերես | 29 կմ² | ||||
ԲԾՄ | 25,6 մետր | ||||
Բնակչություն | ▼48 807 մարդ (2024)[2] | ||||
Ժամային գոտի | UTC+3 | ||||
Հեռախոսային կոդ | 81375 | ||||
Փոստային դասիչ | 188455–188456 | ||||
Պաշտոնական կայք | kingisepp-mo.ru | ||||
| |||||
Կինգիսեպ (ռուս.՝ Кингисепп)[3][4][5], Ռուսաստանի քաղաքներից (1784 թվականից) Լենինգրադի մարզի Կինգիսեպ շրջանի վարչական կենտրոնը և Կինգիսեպյան քաղաքային բնակավայր։ Հիմնադրվել է ազնվական Իվան Ֆյոդորովիչի կողմից 1384 թվականին, որպես Յամ ամրոց։
Անվանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1703-1922 թվականներին քաղաքը կոչվում էր Յամբուրգ[3][6], ապա ի պատիվ էստոնական հեղափոխական Վիկտոր Կինգիսեպի վերանվանվել է Կինգիսեպ։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Նովգորոդի առաջին տարեգրության կրտսեր խմբագրի խոսքերով Յամ քաղաքը կառուցվել է 1384 թվականին[7][8]։ Նովգորոդի հանրապետության իշխան Պատրիկեեմի գլխավորությամբ սահմանը ամրապնդել են գերմանական և շվեդական զավթիչներից` հարձակման ժամանակ։ Բերդաքաղաքը ուներ ամուր, քարե պատ։ Համապատասխանաբար դիմացել է 1395 և 1444-1448 թվականների Շվեդիայի բանակի և Լիվոնսյան համադաշնության պաշարումներին։ 1935 թվականին այդ նույն տարեգրությունում հիշատակվում է, որպես Յամս քաղաք, 1397 թվականին՝ Յամսկի քաղաք, 1444 թվականին՝ Յամա։ Ամրոցը Յամա անունը ստացել է տեղանքում՝ հարավային ծոցում ապրող յամ ցեղերի անվանումից։ Լիվոնյան և Հանզենյան աղբյուրներում Յամա քաղաքը մինչ 15-րդ դարի վերջը կոչվում էր Նիենսլոտ, այսինքն՝ Նոր դղյակ, Նոր քաղաք։ Հիմնադրումից հետո Իվանգորոդ քաղաքը արևմտյան քրոնիկաներում տարածում գտավ Յամայի ռուսական անվանումը[9]։ Քաղաքը 15-րդ դարից դառնում է ոչ միայն ռազմական, այլև արհեստների և առևտրի կենտրոն։ 1583 թվականին քաղաքը զիջել են Շվեդիային, 1595 թվականին վերադարձվել է։ Սակայն 1617 թվականին նորից զիջել են։ 1681 թվականին պայթեցվել են ամրոցի պատերը և աշտարակները։
Ռուսական կայսրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1700-1721 թվականների Հյուսիսային պատերազմի ժաքմանակ քաղաքը առաջին անգամ գրավել են ռուսական զորքերը 1700 թվականի սեպտեմբերի 10-ին[10]։ 1703 թվականի մայիսի սկզբին քաղաքին մոտացավ ռուսական ջոկտը՝ գեներալ-մայոր ֆոն Բերդենի գլխավորությամբ։ Պաշարումից կարճ ժամանակ հետո՝ մայիսի 14-ին շվեդական կայազորը նահանջեց։ Քաղաքը Ռուսաստանի կազմի մեջ է մտել 1721 թվականի Նիշտադտի հաշտության պայմանագրով և պահպանվել է շվեդական անվանումը՝ Յամբուրգ։ 18-րդ առաջին կեսին զարգացում ապրեց ապակու արդյունաբերությունը, իսկ 18-րդ դարի վերջում արդեն գործում էր տեքստիլ արդյունաբերություն[11]։ 1930-ական թվականներին այստեղ է ապրել Հայրենական մեծ պատերազմի հերոս Կառլ Բիստրոմը։ 19-րդ դարի սկզբում Յամբուրգ քաղաքը Պետերբուրգի շրջանում ամենաաղքատն էր։ Մինչև հեղափոխոիթյուն բնակչության մեծ մասը եղել են զինծառայողներ։ Առաջին Համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Յամբուրգ քաղաքում էր տեղակայված 146-րդ հետևակային գնդի 37-րդ դիվիզիան։
Խորհրդային ժամանակաշրջան
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1703 թվականի մայիսի սկզբին Յամբուրգին մոտեցավ ռուս գեներալ-մայոր Վարդեն Նիկոլայի ջոկատը։ 1919 թվականի մայիսի 17-ին՝ առաջին հարձակման ժամանակ առգրավվել է Պետրոգրաի հյուսիսային շենքը, սակայն օգոստոսի 5-ին հետ վերադարձվեց։ Պետրոգրադի երկրորդ հարձակման ընթացքում քաղաքը գրավել է առաջին կորպուսի հյուսիս արևմտյան բանակը։ 1922 թվականին քաղաքը վերանվանվել է Կինգիսեպ՝ Էստոնիայի կոմունիստ Վիկտոր Կինգիսեպի պատվին։ 1963 թվականի դեկտեմբերի 25-ին նոր կառուցված Ֆոսֆորի գործարանում արտադրվեց առաջին պարարտանյութը՝ ֆոսֆորային այլուրը[12]։ Արդյունքում տվյալ գործարանը դարձավ Կինգիսեպի հիմնական ձեռնարկություններից մեկը։ 1984 թվականի հոկտեմբերի 11-ին ԽՍՀՄ-ի գերագույն խորհրդի հրամանով «Ֆաշիստական զավթիչների դեմ Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ արիության և ցուցաբերած դիմադրության համար» Կինգիսեպ քաղաքը պարգևատրվեց Հայրենական պատերազմի I աստիճանի շքանշանով։
Նոր ժամանակաշրջան
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2001 թվականի դեկտեմբերի 13-ին քաղաքին միացրեցին Լեսոբիրժա և Կասկալովկա ավանները, ինչպես նաև Նոր Լուցք գյուղը[13]։ Քաղաքը համարվում է «Նոր ժամանակների Հանզայի միություն» կազմակերպության անդամ[14]։
Աշխարհագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Քաղաքը գնվում է Լուգա գետի հարավ արևմտյան մասում՝ Սանկտ Պետերբուրգից 130կմ հեռավորության վրա[15][16]։
Կլիմա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Օդի միջին ջերմաստիճան—5,4 °C
- Քամու միջին արագություն—2,3մ/վ
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2016 թվականի հունվարի 1-ի տվյալներով, ըստ բնակչության թվի, Ռուսաստանի Դաշնության[17] 1112[18] քաղաքների ցանկում գտնվում է 338-րդ տեղում։
Էկոնոմիկա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ալեքսիս կրաքարի գործարան[19]
- Ֆինանսա-արդյունաբերական խումբ ROSSTRO-VELOX(մշտական կողապատում)[20]
- Ֆոսֆորի արդյունաբերություն(հանքային պարարտանյութեր)[21]
Պատկերասրահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Զանգվածային լրատվության միջոցները
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ռադիո
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 67,67 — Ռուսաստանի ռադիո
- 87,8 — Վանյա ռադիո
- 88,6 — Պլազմա ռադիո
- 90,2 —Կինգիսեպն այսօր ռադիո[22]
- 98,0 — Ցնցում ռադիո
- 99,3 —Եվրոպա+
- 100,3 —Ավտոռադիո
- 104,2 — Ճանապարհային ռադիո
- 106,2 — Պիտեր FM
- 107,1 — Ռեկորդ ռադիո[22]
Հեռուստատեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 06 — Էն-Տե_Վե
- 10 — 5-րդ ալիք
- 21 — Առաջին ալիք
- 30 — Ռուսաստանի առաջին մուլտիպլեքս թվային հեռուստատեսություն
- 37 — Ռոսիա 1
- Կինգիսեպի հեռուստատեսություն «Յամ TV»
Թերթեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Արևելյան ափ
- Ժամանակ
Եղբայր քաղաքներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ http://www.gks.ru/free_doc/2016/oktmo/tom2_oktmo.rar
- ↑ https://78.rosstat.gov.ru/storage/mediabank/ЛО%20числ%20на%2001.01.2024%20по%20МО.pdf (ռուս.)
- ↑ 3,0 3,1 Агеенко Ф. Л. Собственные имена в русском языке: Словарь ударений. — М.: Изд-во НЦ ЭНАС, 2001. — С. 145. — 376 с.
- ↑ Словарь географических названий СССР/ГУКГ, ЦНИИГАиК 2-е изд., перераб. и доn. М., Недра, 1983. 296 с., с. 113.
- ↑ еографические названия России: топонимический словарь: более 4000 единиц / Е. М. Поспелов. — М.: АСТ: Астрель, 2008. — 523, ISBN 978-5-271-20728-0, с. 228.
- ↑ Ямбург, город // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
- ↑ Новгородская первая летопись старшего и младшего изводов. М.; Л., 1950. 576 с. Опись А, № 10183
- ↑ Новгородская летопись. Проверено 26 сентября 2011. Архивировано 4 февраля 2012 года.
- ↑ Клейненберг И. Э. О названии новгородского пригорода Ямы в западных источниках XV в.
- ↑ Под ред. Л. Г. Бескровного и Г. А. Куманева. Северная война 1700–1721 гг. Сборник документов. Т. I (1700–1709 гг.). — Первое. — Москва: Объединенная редакция МВД РФ; Кучково поле, 2009. — С. 54. — 528 с. — ISBN ISBN 978-5-8129-0093-9 (Объединенная редакция МВД) ISBN 978-5-9950-0053-2 (Кучково поле).
- ↑ Аббат Жоржель. Путешествие в Петербург. — Рыцарь трона. — М.: Фонд Сергея Дубова, 2012. — 400 с. — (История России и Дома Романовых в мемуарах современников. XVII—XX вв.). — ISBN 978-5-94177-016-8
- ↑ Промышленная Группа «Фосфорит»
- ↑ Областной закон Ленинградской области От 13.12.2001 № 72-ОЗ об упразднении населённых пунктов деревни Новый Луцк, посёлков Лесобиржа и Касколовка Кингисеппского района Ленинградской области
- ↑ Официальный сайт администрации МО «Кингисеппское городское поселение». kingisepp-mo.ru. Проверено 21 июля 2012. Архивировано 5 августа 2012 года.
- ↑ Расстояние между Санкт-Петербургом и Кингисеппом
- ↑ Расчёт расстояний между городами РФ, расчёт маршрута по СНГ. Расстояние от Санкт-Петербурга до Кингисеппа Արխիվացված 2014-01-01 Wayback Machine.
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года. Таблица «31. Численность населения городов и пгт по федеральным округам и субъектам Российской Федерации на 1 января 2016 года». RAR-архив
- ↑ с учётом городов Крыма
- ↑ NordKalk «Алексеевка»
- ↑ ПГ РОССТРО
- ↑ Общество с ограниченной ответственностью «Промышленная Группа „Фосфорит“»
- ↑ 22,0 22,1 Радиостанции в Кингисеппе.
- ↑ Алексей СТАРКОВ. Побратим Йыхви — российский Кингисепп — за развитие российско-эстонских отношений
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կինգիսեպ» հոդվածին։ |
|