Իվայլո Պետրով

Իվայլո Պետրով
Ծնվել է	հունվարի 19, 1923
Ծննդավայր	Բդինցի, Dobrich-selska, Դոբրիչի մարզ, Բուլղարիա
Վախճանվել է	ապրիլի 16, 2005 (82 տարեկան) կամ ապրիլի 14, 2005 (82 տարեկան)
Վախճանի վայր	Սոֆիա
Գերեզման	Սոֆիայի կենտրոնական գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	գրող, նկարիչ
Ազգություն	բուլղարացի
Քաղաքացիություն	Բուլղարիա
Կրթություն	Սոֆիայի համալսարան
Պարգևներ	Q12291161? Խրիստո Դանովի անվան մրցանակ Q12282142? Q12277140? և Բուլղարիայի գրողների միություն

Իվայլո Պետրով (բուլղար․՝ Ивайло Петров, հունվարի 19, 1923(1923-01-19)^[1]^[2], Բդինցի, Dobrich-selska, Դոբրիչի մարզ, Բուլղարիա - ապրիլի 16, 2005(2005-04-16) կամ ապրիլի 14, 2005(2005-04-14)^[3], Սոֆիա, Բուլղարիա) բուլղարացի գրող, նկարիչ։

Կենսագրություն

Իվայլո Պետրովը ծնվել է 1923 թվականի հունվարի 19-ին Դոբրիչի մարզի Բդինցի գյուղում։ 1942 թվականին ավարտել է Դոբրիչի ուսումնարանը։ 1947-1949 թվականներին սովորել է Սոֆիայի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում։ Գեղարվեստի ակադեմիայում Ալեքսանդր Բեշկովի մոտ ուսանել է գրաֆիկա։ Աշխատել է „Пламък“ ամսագրում և „Литературен фронт“ թերթում^[4]։

Գրական գործունեություն

Զբաղվել է գրական-քննադատական աշխատանքով։ «Նոնկայի սերը» վիպակը 1961 թվականին լույս է տեսել նաև հայերեն։ Ստեղծագործությունները թարգմանվել են չինարեն, մոնղոլերեն, գերմաներեն, ռուսերեն, ճապոներեն, ռումիներեն, ֆրանսերեն, լեհերեն, սլովեներեն։

«Մկրտություն» (պատմվածքների ժողովածու, 1953)
«Մեռյալ հուզում» (վեպ, 1953)
«Հորաքույրը նշանվում է»
«Փոքրիկ պատրանքներ» (1963)
«Կեղծ մարդիկ», 1973
«Աշնանային պատմություններ», 1978
«Երեք Հանդիպումներ», 1981
«Ընտրյալ գործեր», 1983
«Երազանքների գույնը», 1989 պատմություններ
«Մահվան դատավճիռ», 1991, վեպ

Մրցանակներ

«Խրիստո Գ. Դանով» մրցանակ, 2002
«Յորդան Յովկով» մրցանակ, 1990
Սոֆիայի համալսարանի «Սուրբ Կլիմենտ Օխրիդսկի» մրցանակ (2002)
Դոբրիչի պատվավոր քաղաքացի, 1994^[5]
„Стара планина“ շքանշան, 2000^[6]
Բալչիկի պատվավոր քաղաքացի, 2011^[7]

Հիշատակ

Սոֆիայի „Солунска“ №35 շենքի պատին, որտեղ Իվայլո Պետրովն ապրել է 1978-2005 թվականներին, փակցվել է հուշատախտակ։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Library of Congress Authorities — Library of Congress.
↑ Բուլղարական պատմվածքներ, «Հայաստան» հրատարակչություն, Երևան, 1966
↑ «Община Добрич: Почетни граждани на Добрич». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 2-ին.
↑ Указ № 4 от 7 януари 2000 г.
↑ Почетни граждани на Балчик на сайта на Община Балчик.

Աղբյուրներ

„Хайка за вълци” в българската литература и култура. Съст. Пламен Дойнов. София: Кралица Маб, 2015. ISBN 978-954-533-140-4.

Արտաքին հղումներ

Писмо до Петър Алипиев, Електронно списание LiterNet, 13.08.2005, № 8 (69)
Ивайло Петров, Откъс от романа „Преди да се родя и след смъртта ми“, в. "Литературен форум", бр. 5 (428), 26.09.2000 г.

[_22045e60c2204332-1] 1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_4ff25ab4d7f68a19-2] 2,0 ^2,1 Babelio (ֆր.) — 2007.

[_08a5db02e7ca7281-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Library of Congress Authorities — Library of Congress.

[4] Բուլղարական պատմվածքներ, «Հայաստան» հրատարակչություն, Երևան, 1966

[5] «Община Добрич: Почетни граждани на Добрич». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 2-ին.

[6] Указ № 4 от 7 януари 2000 г.

[7] Почетни граждани на Балчик на сайта на Община Балчик.

[1]