Ավազան հարեմում (նկար)
Ավազան հարեմում | |
---|---|
տեսակ | գեղանկար |
նկարիչ | Ժան Լեոն Ժերոմ |
տարի | 1876[1] |
բարձրություն | 73,5 սանտիմետր[2] |
լայնություն | 62 սանտիմետր[2] |
ստեղծման վայր | Ֆրանսիա[2] |
ուղղություն | ակադեմիզմ և օրիենտալիզմ |
ժանր | նյու և կենցաղային ժանր |
նյութ | յուղաներկ և կտավ |
գտնվում է | Պետական Էրմիտաժ[2] |
հավաքածու | Պետական Էրմիտաժ |
պատկերված են
| |
Ծանոթագրություններ | |
Pool in a Harem by Jean-Léon Gérôme Վիքիպահեստում |
«Ավազան հարեմում» (ֆր.՝ Une piscine dans le harem), կամ «Թուրք կանայք բաղնիքում» (ֆր.՝ Femmes turque au bain), ֆրանսիացի գեղանկարիչ և քանդակագործ Ժան Լեոն Ժերոմի նկարներից։ Հեղինակը կտավը վրձնել է 1875 թվականին։ Յուղաներկով կտավի չափերն են՝ 73,5 × 62 սմ։
Այսօր «Ավազան հարեմում» ստեղծագործությունը պահպանվում և ցուցադրվում է Էրմիտաժում (Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան)։
Հարեմը իսլամական համայնքում տան արգելված հատվածն էր՝ նախատեսված միմիայն կանանց համար։ Ժան Լեոն Ժերոմը, գտնվելով դեպի Մերձավոր Արևելք կատարած ճանապարհորդության ազդեցության տակ, ընտրեց հարեմի հենց այն տեսարանը, երբ խափշիկ ծառան նարգիլեներ է առաջարկում թուրք սուլթանի երկու ճերմակամաշկ հարճերին համամի ավազանի մոտ։ Ժերոմը, որպես եվրոպական գեղանկարչական դպրոցի ներկայացուցիչ, մեծ ուշադրություն է դարձրել կանանց մերկությանը և մարդկային մարմնի գեղեցկությանը, ինչը հակասում է իսլամական ավանդույթներին, ընդ որում, այս տեսարանին նկարիչը ներկա չի եղել և չէր էլ կարող լինել։
1875 թվականին իշխան Ալեքսանդր Ալեքսանդրովիչի (Ռուսական կայսրության ապագա կայսր Ալեքսանդր III) պատվերով վրձնած նկարն առաջին անգամ հանրությանը ցուցադրվել է Փարիզյան սալոնում և նույնիսկ օգտագործվել է վիսկիի գովազդի համար։ Որոշ ժամանակ կտավը պահպանվել է Անիչկովների պալատում, սակայն 1918 թվականի ազգայնացման ժամանակ այն տեղափոխվեց Էրմիտաժ, որտեղ ցուցադրվում է մինչև հիմա։ 2001 թվականին անհայտ անձը նկարը հենց ենթաշրջանակից գողացավ։ Մի քանի տարի աշխատանքը համարվում էր կորած, սակայն 2006 թվականին մի անհայտ անձ Պետական դումային է փոխանցում կտավը։ Ռեստավրացիայից հետո, որը տևեց չորս տարի, 2009 թվականին նկարը վերադարձվեց Էրմիտաժին, որտեղ այն գտնվում է մշտական ցուցադրությունում, չնայած որ գողության հանգամանքը ցայժմ էլ չի բացահայտվել։
Ստեղծման նախադրյալներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆրանսիացի գեղանկարիչ Ժան Լեոն Ժերոմը (1824-1904) սովորել է հայտնի նկարիչներ Պոլ Դելարոշի և Շառլ Գլեյրի մոտ, որոնք սերմանել են նրան ճանապարհորդելու, զանազան ազգերի սովորույթներն ուսումնասիրելու ինչպես նաև Արևելքի նկատմամբ կիրքը։ Զանգվածային մշակույթի զարթոնքին գավառական Ժերոմն ընդառաջ գնաց բուրժուական Ֆրանսիայի նոր ձևավորվող հանրությանը՝ դառնալով հայտնի սալոնային ազնավկանության շրջանակներում։ Նրա բազմազան ժառանգության մեջ են մտնում հանդիսավոր դիմանկարները, դասական ակադեմիական անտիկ պատմության և դիցաբանության սյուժեներով կտավները, նապոլեոնյան արշավանքների պատկերները, էրոտիկ սյուժեները, էկզոտիկ կտավները և մուսուլմանական Արևելքի կյանքը[3][4][5][6]։
Ունենալով օրիենտալիստական ուղղվածության նկարչի փառք՝ Ժերոմը մեծ ճշգրտությամբ նկարել է ճարտարապետության և կահավորության առանձնահատկությունները, ճամփորդելով Եգիպտոսից, Թուրքիայից մինչև Սիրիա և Պաղեստին, վրձնել է այդ երկրների ժողովուրդների հանդերձանքը[7]։
Կոմպոզիցիա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]«Ավազան հարեմում» ստեղծագործությունը ստեղծված է յուղաներկով՝ կտավի վրա, որի չափերն են՝ 73,5 × 62 սանտիմետր [7]։ Աջից կենտրոնում՝ մարմարի վրա հեղինակի ստորագրությունն է՝ «J. L. Gerome»[8]։
Թուրքական բաղնիքի կենտրոնում, որը լուսավորված է կամարակապ առաստաղի պատուհաններից, սևամորթ ծառան նարգիլեներ է առաջարկում երկու սպիտակամորթ կանանց։ Նրանցից մեկը կիսանստած է գորգի վրա՝ զարդասեղանի հարևանությամբ, իսկ մյուսն ուղղակի պառկած է մարմարե հատակին։ Սրահի խորքում տեսանելի են հոլանի կանանց ևս մի քանի ֆիգուրներ՝ կանգնած կամ նստած լողավազանի մոտ՝ հետին պլանում գտնվող երկու խորշի տակ։ Աջ կողմում տաղավարն է՝ զարդարված արաբական գրություններով ու ծաղիկներով հախճասալիկներով։ Հիասքանչ տարփուհիները՝ սուլթանի հարճերը, պատկերված են հեշտասիրական դիրքերով՝ գրեթե առանց հանդերձանքի՝ պարուրված բաղնիքային թեթև մշուշաքողով՝ շրջապատված ինտերիերի նրբագեղ իրերով։ Այս ամենը դիտողի մոտ ստեղծում են Արևելքի մթնոլորտի զգացում[7][9]։
«Մավրիտանական բաղնիք» | «Բաղնիք» | «Լողացողները» |
Թուրքերեն «հարեմ» բառն առաջացել է արաբերեն «հարամ» բառից, որը նշանակում է «արգելք»․ այն նշանակում է տան արգելված հատվածը և նախատեսված է կանանց համար։ Հարեմը թուրք սուլթանի ամբողջական տնօրինության տակ էր և միշտ համալրվում էր նոր հարճերով, որոնց կամ գերեվարում էին ռազմական արշավանքների ժամանակ, կամ գնում ստրկական շուկաներից։
Ժերոմի կտավներում հաճախ են հանդիպում կանանց բաղնիքների մտացածին տեսարաններ, որոնցում հեղինակը միահյուսել է Արևելյան միջերկրածովային, Հյուսիսաֆրիկյան մթնոլորտը սեփական երևակայության հետ, քանի որ երբեք նա չէր կարողանա տեսնել։ Այդպիսի նկարներից են՝ «Մավրիտանական բաղնիք» (1870), որը գտնվում է Բոստոնի գեղարվեստի թանգարանում[10], «Բաղնիք» (1880, Սան Ֆրանցիսկոյի կերպարվեստի թանգարան)[11], ինչպես նաև «Լողացողները» (1889, մասնավոր հավաքածու)[12]։ Նայելով այդ կտավներին, ինչպես նաև «Նարգիլեի բորբոքում» (1895-1898, մասնավոր հավաքածու) կտավին, դիտողը տեսնում է նարգիլե ծխող կանանց, իսկ ծխող կինը Եվրոպայում, 19-րդ դարում, սեքսուալ պլանում համարվում էր ագրեսիվություն։ Միևնույն ժամանակ կտավներում պատկերված ավազանների ջուրը և կլորավուն կամարները կանացիության և հնազանդության մթնոլորտ են տարածում[13]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հեղինակը կտավը նկարել է 1875 թվականին՝ ապագա կայսր Ալեքսանդր III-ի պատվերով, որն աչքի էր ընկնում արվեստի գործեր հավաքելու մոլուցքով[6][14]։ 1876 թվականին կտավը ցուցադրվել է Փարիզյան սալոնում՝ «Թուրք կանայք հարեմում»[6][15] անվանումով։ Քննադատ Լյուսի Հուփերը նկարը բնութագրել է որպես «տափակ, առարկայազուրկ և ինչ-որ չափով անպատշաճ»։ 1885 թվականին կայսրը հենց Ժերոմի սալոնից գնում է ևս մեկ կտավ՝ «Մեծ ավազան Բուրսայում», որը 1918 թվականին փոխանցվել է Էրմիտաժին, իսկ 1930 թվականին վաճառվել ԱՄՆ-ին[16]։ Ազգայնացման ժամանակ «Ավազան հարեմում» ստեղծագործությունը տեղափոխվում է Էրմիտաժ[14]։
Հափշտակում և վերադարձ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2001 թվականի մարտի 22-ին անհայտ հանցագործը բարբարոսաբար կտրեց կտավը ենթաշրջանակից և գողացավ Էրմիտաժի Ձմեռային պալատի երրորդ հարկում գտնվող Արևմտաեվրոպական գեղարվեստի 330-րդ սրահից։ Գողությունը տեղի ունեցավ ցերեկը, երբ սրահի ծեր աշխատակիցը հեռացել էր դրամարկղ գումար ստանալու և դուռը փակել էր քուղով, անջատված էին նաև ազդանշանային համակարգերը[14][17][18][19][20][21][22]։ Երբ կտավի հափշտակությունը նկատեց Էրմիտաժի աշխատակիցներից մեկը, թանգարան եկավ ոստիկանությունը ու փակեց բոլոր ելքերն ու մուտքերը[19][23]։ Ըստ ահազանգող կնոջ՝ հափշտակող անձը երեսունին մոտ նյարդային տղամարդ էր, որի ձեռքին կտավի փաթաթանն էր։ Կազմվել է հանցագործի ֆոտոռոբոտը։ Ներքին գործերի նախարության Սանկտ Պետերբուրգի և Լենինգրադի շրջանի գլխավոր վարչության հույժ կարևոր գործերով ավագ օպերլիազոր Ալեքսանդր Կորժաինկովը հայտարարեց, որ ամեն ինչ ուսումնասիրվում է, այդ թվում և Էրմիտաժի աշխատակիցների մասնակցության կանխավարկածը[24]։ Միևնույն ժամանակ թանգարանի տնօրեն Միխայիլ Պիոտրովսկին հայտարարեց. «Մենք գործ ունենք մանյակի հետ, քանի որ կտավում մերկ կանայք են պատկերված»։ Ավելացրել է նաև, որ հանցագործը չի կարողանա վաճառել նկարը, քանի որ այն շատ հայտնի ստեղծագործություն է[25]։ Կտավի փնտրտուքը շարունակվեց հինգ տարի, սակայն ապարդյուն, այդ իսկ պատճառով գործը դադարեցվեց, քանի որ չգտնվեց գողը։ Կտավի գտնվելու վայրը նույնպես անհայտ մնաց[14][23]։
2006 թվականի դեկտեմբերի 20-ին Մոսկվայի Օխոտնի ռյադ փողոցում գտնվող Պետական դումայի շենք՝ ՌԴ Կոմունիստական կուսակցության գրասենյակի նախագահ Գենադի Զյուգանովի ընդունարան զանգահարեց մի անհայտ անձ, որի խոսքով ինքը միայն կոմունիստներին է հավատում։ Նա հայտարարեց, որ Զյուգանովին է ցանկանում փոխանցել մի շատ թանկ իր, որը չի գողանա և չի վաճառի, այլ կվերադարձնի երկրին ու ժողովրդին։ Անհայտ անձը մոտեցավ շենքի մուտքի մոտ և հանդիպեց ՌԴ Կոմունիստական կուսակցության կենտրոնական կոմիտեի անդամ Ալեքսանդր Կուլիկովին և հանձնեց թղթապատ մի փաթեթ, որի մեջ փաթաթած պոլիէթիլենային տոպրակի մեջ քառածալ դրված էր մի կտավ։ Արդյունքում կուսակցության մամլո խոսնակ Եկատերինա Կիբիսը հայտարարեց, որ այդ կտավը Ժերոմի վրձնին է պատկանում, որը 2001 թվականին գողացվել է Էրմիտաժից ու գնահատվում է մոտավորապես 1 միլիոն ԱՄՆ դոլար։ Զյուգանովի կողմից Դումա հրավիրված ՌԴ մշակութային ժառանգության պահպանության վարչության փորձագետներ Վիկտոր Պետրակովը և Ալեքսանդր Պոդմազոն հաստատեցին կտավի իսկությունը և համապատասխան արձանագրություն կազմելով՝ նկարը տարան լրացուցիչ հետազոտության[26][27][28][29][30]։ Դեկտեմբերի 20-ին ՌԴ մշակութային ժառանգության պահպանության վարչության փոխտնօրեն Անատոլի Վիլկովը պաշտոնապես հայտարարեց, որ կտավը պատկանում է Ժան Լեոն Ժերոմի վրձնին[31]։ Դեկտեմբերի 27-ին նկարն ուղարկվում է Էրմիտաժ՝ ռեստավրացիայի[32]։
Ռեստավրացիա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2007 թվականի հունվարի 29-ին ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Արևելյան և Կենտրոնական Եվրոպայի միջազգային նստաշրջանի ժամանակ, որին մասնակցում էր նաև Սանկտ Պե��երբուրգի նահանգապետ Վալենտինա Մատվիենկոն, ՌԴ մշակութային ժառանգության պահպանության վարչության ղեկավար Բորիս Բոյարսկովը Էրմիտաժում հանդիսավոր կերպով թանգարանի տնօրեն Միխայիլ Պիոտրովսկուն հանձնեց կտավը[33][34]։ Քառածալ վիճակում գտնվող կտավը սարսափելի վատ վիճակում էր։ Ողջ նկարը դեֆորմացված էր, կոտրատված, որոշակի հատվածներում թափվել էր յուղաներկի շերտը[35]։ 2007 թվականի փետրվարից մինչև 2009 թվականի նոյեմբերը կտավն անցավ ռեստավրացիայի բարդագույն փուլ, որը ղեկավարում էր նկարիչ-ռեստավրատոր Տատյանա Ալյոշինան և I կարգի նկարիչ-ռեստավրատոր Մարիա Շուլեպովան[6], որն ավելի վաղ վերականգնել էր Ռեմբրանդի «Դանայա» կտավը[36]։ Չորս տարի տևած աշխատանքի արդյունքում, որի ժամանակ կիրառվել է նաև մանրադիտակ, վերականգնվեց կտավն ամբողջությամբ, սական, այնուամենայնիվ, քառածալ հետքը վերացնել չհաջողվեց[17][20][35][37]։
Հետագա ճակատագիր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2009 թվականի դեկտեմբերի 7-ին «Ավազան հարեմում» ստեղծագործությունն առաջին անգամ ցուցադրվեց հանրությանը ռեստավրացիայից հետո։ Կտավի համար հատուկ վայր էր առանձնացվել Էրմիտաժում։ Այդ օրը Միխայիլ Պիոտրովսկին նշեց, որ «կտավը քառածալ վիճակում էր պահվել, որի պատճառով խիստ վնասվել էր, սակայն մեր ռեստավրատորները կարողացան վերականգնել այն»[38]։ Դեկտեմբերի 12-ին ՌԴ կառավարության ղեկավար Վլադիմիր Պուտինը, որը պաշտոնական այցով գտնվում էր Սանկտ Պետերբուրգում, այցելեց Էրմիտաժ և ծանոթացավ նկարին[39][40]։
2011 թվականի նոյեմբերի 1-ին Էրմիտաժի 342-րդ սրահում բացվեց «Ավազան հարեմում» և Ժան Լեոն Ժերոմի այլ ստեղծագործությունների ցուցադրությունը[6][37][41][42][43]։ Ցուցահանդեսի շրջանակներում գունավոր կատալոգ հրատարակվեց «Ավազան հարեմում» նկարի և Ժերոմի ստեղծագործությունների մասին, որի հեղինակը արվեստագիտության թեկնածու Ալեքսանդր Բաբինն է[41][44]։ Սրահում ներկայացված էին նաև Ժերոմի «Մենամարտ դիմակահանդեսից հետո», «Ստրկուհու վաճառքը» և «Գեներալ Բոնապարտն իր շտաբով Եգիպտոսում» նկարները, ինչպես նաև «Բաքոսուհի» և «Ծափահարե՛ք, քաղաքացիներ» քանդակները[20][41][42][45]։
Ներկայիս դրությամբ կտավը համարակալված է ГЭ-6221 գույքային համարով։ Մշտական ցուցադրության է ներկայացված XIX դարի ֆրանսիական գեղարվեստի բաժնում[7]։ Կտավը գտնվում է ապակուց անդին, իսկ սրահում լրացուցիչ ազդանշանային համակարգ է անցկացված[17][45]։ Կտավն Էրմիտաժի բազմաթիվ այլ ստեղծագործություններից մեկն է, որոնց հափշտակումը ցայսօր էլ մնում է չբացահայտված[21][46][47][48][49]։
Նկարի գողության մասին Նատալյա Ալեքսանդրովան համանուն գիրք է գրել[17][50]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Vasari (website)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 https://www.hermitagemuseum.org/wps/portal/hermitage/digital-collection/01.+Paintings/37799/
- ↑ «Jean-Léon Gérôme». Центр Гетти. Վերցված է 12 октября 2016-ին.
- ↑ «Jean-Léon Gérôme». Департамент парков и заповедников Калифорнии[en]. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 12 октября 2016-ին.
- ↑ «Art review: 'The Spectacular Art of Jean-Léon Gérôme'». The Los Angeles Times. 21 июня 2010. Վերցված է 12 октября 2016-ին.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 «"Бассейн в гареме" и другие произведения Жана-Леона Жерома в собрании Эрмитажа». Государственный Эрмитаж. Վերցված է 12 октября 2016-ին.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Бассейн в гареме». Государственный Эрмитаж. Վերցված է 9 октября 2016-ին.
- ↑ Kostenevich, 1998, էջ 420
- ↑ «Эрмитаж. Ж-Л Жером "Бассейн в гареме"». S-Pb.in (Дыхание Питера). 2 ноября 2011. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Moorish Bath». Музей изящных искусств Бостона. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «The Bath». Музей изобразительных искусств Сан-Франциско. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ Viljoen, 2012, էջ 57
- ↑ Viljoen, 2012, էջ 57—58
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Юлия Штутина (21 декабря 2006). «Вотум доверия коммунистам. Украденное из Эрмитажа полотно подбросили Геннадию Зюганову». Lenta.ru. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Pool in a Harem». Web Gallery of Art. Վերցված է 26 июля 2017-ին.
- ↑ «The Great Bath of Bursa». Sotheby's. Վերցված է 26 июля 2017-ին.
- ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 «Картина «Бассейн в гареме» обрела славу после похищения». Телеканал «Санкт-Петербург». 8 ноября 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ Анатолий Королев (28 декабря 2012). «Свет и тени русской культуры». ՌԻԱ Նովոստի. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ 19,0 19,1 Виктория Взятышева (16 февраля 2015). «Картина, ваза и драгоценности: как грабили Эрмитаж». Интернет-газета «Бумага». Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ 20,0 20,1 20,2 «"Бассейн в гареме" вернулся в Эрмитаж». Vesti.ru. 2 ноября 2011. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ 21,0 21,1 Зинаида Арсеньева (12 октября 2015). «От «Джоконды» до меховых унтов». Вечерний Петербург. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «22 марта 2001 года в Государственном Эрмитаже на экспозиции французской живописи XIX века (III этаж Зимнего Дворца, зал 330) была вырезана из рамы и похищена картина Ж.Л. Жерома "Бассейн в гареме"». Государственный Эрмитаж. 28 июля 2004. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ 23,0 23,1 ««Бассейн в гареме» всплыл в Госдуме». Фонтанка.ру. 20 декабря 2006. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ Ирина Белая (24 марта 2001). «Опыт свидетельствует: все, что было украдено из Эрмитажа, возвращалось». PRESS-обозрение. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Коммунисты — не подведут». Журнал «Чайка». 1 января 2007. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Верят только коммунистам». КПРФ. 22 декабря 2006. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Зюганову передали картину, предположительно украденную из Эрмитажа». ՌԻԱ Նովոստի. 20 декабря 2006. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Переданная фракции КПРФ картина была разрезана на части - Зюганов». ՌԻԱ Նովոստի. 20 декабря 2006. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Эксперты подтвердили подлинность переданной фракции КПРФ картины». ՌԻԱ Նովոստի. 20 декабря 2006. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Политбюро находок». Журнал «Итоги». 25 декабря 2006. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Подтверждена подлинность картины "Бассейн в гареме"». Regnum. 20 декабря 2006. Վերցված է 19 мая 2017-ին.
- ↑ «Картина "Бассейн в гареме" передана в Эрмитаж». ՌԻԱ Նովոստի. 27 декабря 2006. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «В Эрмитаж вернулась картина "Бассейн в гареме"». ՌԻԱ Նովոստի. 29 января 2007. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Украденная картина возвращена в Эрмитаж». Музеи России. 29 января 2007. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ 35,0 35,1 «Представление после реставрации картины Жана-Леона Жерома "Бассейн в гареме"». Государственный Эрмитаж. 7 декабря 2009. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Лаборатория научной реставрации станковой живописи». Государственный Эрмитаж. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ 37,0 37,1 Павел Рыжков (1 ноября 2011). «Изувеченный холст склеивали по сантиметрам». НТВ. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Восстановленную картину "Бассейн в гареме" выставили в Эрмитаже». ՌԻԱ Նովոստի. 7 декабря 2012. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Председатель Правительства Российской Федерации Владимир Владимирович Путин посетил Государственный Эрмитаж». Государственный Эрмитаж. 12 декабря 2009. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Председатель Правительства Российской Федерации В.В.Путин посетил Государственный Эрмитаж в Санкт-Петербурге». Премьер-министр РФ. 12 декабря 2009. Վերցված է 26 мая 2017-ին.
- ↑ 41,0 41,1 41,2 «"Бассейн в гареме" и другие произведения Жана-Леона Жерома в собрании Эрмитажа». Государственный Эрмитаж. 1 ноября 2011. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ 42,0 42,1 Кира Долинина (11 ноября 2011). «"Бассейн в гареме" выслужил своему автору выставку. Произведения Жана Леона Жерома в Эрмитаже». Коммерсантъ. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ ««Бассейн в гареме» и другие произведения Жана-Леона Жерома в собрании Эрмитажа». ARTinvestment.ru. 1 ноября 2011. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «В Государственном Эрмитаже открывается выставка, посвященная возвращению в музей картины Жана-Леона Жерома». Информационное агентство «Северная звезда». 1 ноября 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ 45,0 45,1 ««Бассейн в гареме» вернулся в Эрмитаж». Интернет-телеканал «Искусство ТВ». 1 ноября 2011. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «10 самых крупных краж из музеев России. Справка». ՌԻԱ Նովոստի. 29 октября 2008. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ Екатерина Алленова (12 октября 2010). «Случаи крупных краж из музеев России. Справка». ՌԻԱ Նովոստի. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ Ирина Смирнова (26 января 2015). «Как крадут искусство в России». Артгид. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Лекарь шедевров». Газета «Труд». 24 июня 2014. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
- ↑ «Картину Бассейн в гареме вернули в Эрмитаж». Piterburger.ru. 1 декабря 2012. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 11-ին. Վերցված է 19 октября 2016-ին.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Lucy H. Hooper The Salon of 1876. — The Art Journal. — New York: D. Appleton & Co., Publishers, 1876. — Vol. 2. — С. 251—253. — 380 с.(անգլ.)
- Robert L. Hungarland. «Westward The Jug Of Empire»: Whiskey Advertising In American History. — Border States. Journal of the Kentucky-Tennessee American Studies Association. — Middle Tennessee Smte University, 1983. — № 4. — С. 18—28.(անգլ.)
- Alʹbert Grigorʹevich Kostenevich French Art Treasures at the Hermitage. — Harry N. Abrams, 1998. — 469 с. — ISBN 9780810938892(անգլ.)
- Eckart Köhne, Cornelia Ewigleben, Ralph Jackson Gladiators and Caesars: The Power of Spectacle in Ancient Rome. — University of California Press, 2000. — 153 с. — ISBN 0520227980(անգլ.)
- Вилков А. И.. О возвращении утраченных предметов культурного достояния России // Галерея. — Журнал «Третьяковская галерея». — Государственная Третьяковская галерея, 2007. — № 3 (16). — С. 48—59. — (Наши публикации).(ռուս.)
- Scott Christopher Allan, Mary G. Morton Reconsidering Gérôme. — Getty Publications, 2010. — 160 с. — ISBN 1606060384(անգլ.)
- Susanna Isobella Viljoen. The articulation of context and identity in U-Carmen eKhayelitsha. — Potchefstroom, Soth Africa : North-West University, 2012. — 241 с.(անգլ.)
- Richard L. Lewis, Susan Ingalls Lewis The Power of Art. — Cengage Learning, 2013. — 544 с. — ISBN 1133589715(անգլ.)