Jump to content

Գործարան № 88

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գործարան № 88 -ի միջանցիկ սենյակ

Գործարան № 88, ստեղծվել է գործարան № 8-հրապարակի հատվածում, որը տեղափոխվել էր Ուրալ։ Այս արտադրական տարածքում Դմիտրի Ուստինովի նախաձեռնությամբ 1942 թվականին տարհանվում է Լենինգրադի «Արսենալ» գործարանը[1]։ Այս անունով գոյություն է ունեցել 1942-1966 թթ։

  • 1946 թվական — Գործարան № 88-ին կից ստեղծվում է Մեքենաշինության գիտահետազոտական ինստիտուտը։
  • 1956 թվական — Գործարան № 88-ին կից ստեղծվում է «Էներգիա» հրթիռատիեզերական կորպորացիան։
  • 1966 թվական — Կույբիշևի մասնաճյուղի գործարան № 88-ը (Փորձարարական մեքենաշինության գործարան) (գլխավոր կոնստրուկտոր Ի. Կոզլով ) և «Էներգիա» հրթիռատիեզերական կորպորացիան (ОКБ-1) վերափոխվում են «Էներգիա» Կենտրոնական կոնստրուկտորային փորձարարական մեքենաշինության բյուրոյի(ЦКБЭМ).
  • 1974 թվական — «Էներգիա» Կենտրոնական կոնստրուկտորային փորձարարական մեքենաշինության բյուրոյի վերափոխում
  • 1994 թվական — Սերգեյ Կորոլյովի անվան «Էներգիա» գիտարտադրական միավորման վերափոխում

Հրթիռային արտադրանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1946 — 1972 թվականներ —առաջին՝ տարբեր տեսակի բալիստիկ հրթիռներ (մարտավարական նշանակության շարժական ցամաքային համալիրներից մինչև սուզանավերի բալիստիկ հրթիռներ և ջերմամիջո��կային զենքի ռազմավարական միջմայրցամաքային կրիչներ)։

Հրթիռային առաջին կոմպլեքսներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գործարանի ղեկավարներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1942—1946 թթ.— տնօրեն Ա. Կալլիստրատով
  • 1946—1966 թթ. —հրթիռատիեզերական համակարգերի գլխավոր կոնստրուկտոր- Սերգեյ Կորոլյով

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]